گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم- سید حسام رضوی: همزمان با نزدیک شدن به انتخابات ریاستجمهوری افغانستان با توجه به اینکه اشرفغنی میداند او و تیماش گزینه نهایی آمریکاییها برای ریاستجمهوری افغانستان هستند شروع به گذاشتن شرایط مختلف برای صلح با طالبان کرده است.
اشرفغنی به این جمعبندی رسیده که با برگزاری انتخابات، او توسط آمریکاییها مجدد به قدرت خواهد رسید و طی مدت چهار سال اوست که از جانب دولت قانونی در افغانستان باید در مقابل طالبان مذاکرات بینالافغانی را به پیش ببرد بنابراین شروع به فعالیت در حوزه صلح کرده است.
اشرفغنی که از هماکنون خود را در قامت رئیسجمهور آینده میبیند، خود را در قالب منجی صلح دیده و تلاش دارد با گذاشتن شروط مختلف خود را وارد مذاکرات صلح کند و اخیرا بار دیگر اعلام کرده است شرط آتشبس، شرط اصلی و اساسی برای برقراری صلح است با این حال به نظر میرسد او خود را به حواسپرتی زده و در وسط میدان مذاکرات صلح نیست.
غنی باید دو نکته اساسی را در نظر داشته باشد:
1- طالبان تاکنون حتی حاضر نشدهاند حتی یک بار با او یا حتی نمایندگان دولت او وارد مذاکره شوند. زین پس نیز طالبان با دولت کابل وارد گفتگو نخواهند شد و اصل مذاکره با آمریکا خواهد بود. طالبان همچنین اعلام کردهاند پس تز توافق احتمالی صلح با آمریکا نیز طرف گفتگوی آنها افراد به نمایندگی از احزاب مختلف سیاسی خواهد بود نه دولت افغانستان بنابراین این تفکر که او میتواند پس از انتخابات ریاستجمهوری طرف مقابل طالبان در مذاکرات بینالافغانی باشد به صورت کامل مردود است. مذاکرات نزدیک به 10 ماهه طالبان و آمریکا نیز نشان داد که آمریکاییها نتوانستند این موضوع را به طالبان بقبولانند.
2- اشرفغنی به خوبی میداند تمام حیات و ممات دولتش در اختیار آمریکاییهاست و این واشنگتن است که در نهایت برای کابل تصمیمسازی و تصمیمگیری میکند. مذاکرات 10 ماهه آمریکا و طالبان در نهایت نشان داد که آمریکا تنها به منافع خودش فکر میکند و شاید منافع مردم افغانستان برایش اهمیت چندانی نداشته باشد. آمریکاییها برای تامین همین منافع وارد مذاکره مستقیم با طالبان شدند و اگر به این جمعبندی برسند که با تامین برخی شروط طالبان میتوانند به منافع حداکثری خود در افغانستان دست پیدا کنند روی به تامین منافع آنها حساب باز خواهند کرد و روی به تامین خواستههای طالبان خواهند آورد.
اشرفغنی به خوبی میداند یکی از مهمترین شروط طالبان عدم مذاکره با دولت افغانستان است چون آن را غیرمشروع میداند و به احتمال زیاد آمریکا این شرط را خواهد پذیرفت و از دولت کابل عبور خواهد کرد.
با توجه به مسائل فوق همه اظهارنظرهای غنی در مورد صلح افغانستان و گذاشتن شروط مختلف میتواتد دو جنبه داشته باشد:
1- آمریکاییها به او این وعده را داده باشند که بر سر حضور کابل در توافق صلح نهایی پافشاری خواهند کرد و او الان مواضع مختلفی در این رابطه اتخاذ میکند. اگر این بعد را بپذیریم، گذاشتن شرط آتشبس برای برقراری صلح به این معناست که جنگ در افغانستان ادامه خواهد یافت و غنی از افراد موثر برای ادامه جنگ است، زیرا او میداند طالبان هرگز این شرط را نخواهد پذیرفت زیرا آمریکا در طول ده ماه گذشته نتوانست این موضوع را به این گروه بقبولاند و حالا که طالبان باز دست برتر را دارد هرگز تن به پذیرش چنین شرطی نواهد داد.
2- بعد دیگر آن است که اشرفغنی نمیداند آیا در آینده مذاکرات صلح نقشی حواهد داشت یا نه به همین دلیل وقت و بیوقت به اظهارنظر در این رابطه و قدرتنمایی دولتاش برای تاثیرگذاری در مذاکرات صلح میپردازد، اما چنین مواضعی از جمله گذاشتن شرط آتشبس این مهم را بروز میدهد که مواضع او چندان با اصل صلح در افغانستان در یک راستا نیست و چنین مواضعی میتواند صلح را با شکست روبرو کند بنابراین هیچ کدام از طرفین توافق صلح یعنی آمریکا و طالبان او را جدی نخواهند گرفت و در آینده جایگاهی برای او و دولتش در مذاکرات صلح قائل نخواهند شد.
به نظر میرسد غنی باید با مطالعه بیشتر وارد جریان صلح شود و مواضعی واقعی اتخاذ کند تا بتواند نقشی در جریان صلح داشته باشد و جدی گرفته شود.
انتهای پیام/.