به گزارش خبرگزاری تسنیم از قشم، سعدی علیهالرحمه در بوستان خود شعری دارد در مورد جوان نابخردی که سر از رأی مادر بتافته و مادر برای آنکه او را سر عقل آورد با یادآوری دوران نوزادی و رنجهایی که برای بزرگ شدن فرزند متحمل شده وی را نهیب میزند که: «نه در مهد نیروی حالت نبود؟ مگس راندن از خود مجالت نبود؟» این سخن سعدی شیرینسخن به یک معنا بیانگر ناتوانی و ضعف انسان در بدو تولد است و امروزه تحت عنوان نیاز نوزاد انسان به مراقبتهای خاص موردتوجه علم پزشکی قرارگرفته است.
بهمنظور تبیین دقیق ابعاد موضوع خوب است مسئله نورس بودن یک نوزاد و آسیبهای مترتب بر آن را با بیان برخی مثالها به توضیح برآییم.
شاید دیده باشید که نوزاد یک لاکپشت بهمحض بیرون آمدن از تخم، شنها را کنار داده و شروع به حرکت به سمت دریا میکند.
به همین ترتیب نوزاد تازه متولدشده یک گربه یا زرافه بهمحض تولد بر روی پاهای خود میایستد و دقایقی بعد شروع به راه رفتن میکند اما نوزاد انسان تا ماهها بعد از تولد نه توان راه رفتن دارد نه حتی میتواند سادهترین کارهای مرتبط با نیازهای خود را انجام دهد.
نوزادان بسیاری از حیوانات مدت کمی بعد از تولد، شروع به جستجوی غذا میکنند و در همان آغازین روزهای قدم نهادن بر کره خاکی قادرند اکثر رفتارهای پدر و مادر خود را تقلید کنند اما نوزاد تازه متولدشده انسان حتی اگر زودرس و نارس نباشد تا ماهها و بلکه سالها نیاز به مراقبت کامل توسط والدین دارد درعینحال همین نوزاد که ازنظر فیزیولوژی دچار مشکلات فراوان است در یادگیری زبان و امور فکری توانمندیهایی دارد که نوزاد هیچیک از جانداران ندارد.
زیست شناسان اعتقاددارند ایستادن روی دو پا و بزرگتر شدن حجم مغز در انسان، عاملی است که مشکلاتی از قبیل عارضههای گردن و ستون فقرات را در انسان شایعتر از جانداران ساخته چراکه آنها از چهار اهرم برای ایستادن و راه رفتن استفاده میکنند.
بر روی دو پا بهصورت ایستاده راه رفتن نرخ تولد نوزاد نارس را در انسان نسبت به سایر موجودات افزایش میدهد به جهت اینکه کوچکتر شدن استخوانهای لگنی امکان نگهداری نوزاد در مدتزمان بیشتر را منتفی کرده خود بخود نوزاد انسان در هنگام تولد نسبت به نوزاد پستانداران دیگر از رشد بسیار کمتری برخوردار است.
با این وصف تعداد نوزادان انسان که زودرس یا نارس هستند نسبت به سایر جانداران افزایش مییابد اما قدرت یادگیری بسیار گسترده انسان به او تواناییهای بینظیری میدهد که طبیعت را به خدمت گرفته و با خلق طراحیهای پیچیده ذهنی و تبدیل ایدهها به فناوری، امکاناتی برای افزایش کیفیت حیات خود ابداع کند که از جمله این امکانات و ابزارها یکی ارتقای شرایط نگهداری نوزادان با کمک علم طب و مهندسی پزشکی است.
موارد ضرورت بخش مراقبتهای ویژه نوزادان
وقتی از طریق پژواکنگاری (سونوگرافی) مشخص شود نوزادی به سبب محدودیت رشد داخل رحم، آهستهتر از معمول رشد کرده و در زمان تولد نسبت به سن جنینیاش کوچکتر از حد معمول است، مدتی در بخش مراقبتهای ویژه نگاهداری میشود تا مشکلات وی کاهش یابد.
نوزادان زودرس و برخی از نوزادانی که هنگام تولدشان دچار یک عارضه هستند، نیاز به بستری در بخش مراقبتهای ویژۀ نوزادان در بیمارستان یا NICU خواهند داشت.
بخش مراقبتهای ویژه نوزادان برای موارد کمبود گلبول قرمز (کمخونی)، مشکلات تنفسی، نامنظمی ضربان، مشکلات ریوی، ناهنجاریهای مادرزادی قلب یا اندام شکمی، دیابت، مشکلات مکیدن شیر و ... کاربرد حیاتی دارد.
شیر مادر در رشد ارگانهای حیانی نوزاد اهمیت ویژه دارد و نوزاد زودرس تا زمانی که قادر به خوردن شیر از سینه مادر یا شیشه شیر شود باید از طریق تزریق وریدی و سرم تغذیه شود.
بهمحض اینکه نوزاد بهاندازه کافی توان پیدا کرد غذادهی لولهای در دستور کار قرار میگیرد تا زمانی که نوزاد زودرس بتواند با مکیدن از شیر مادر بهرهمند شود و آن زمان شاید همان مقطعی باشد که پدر و مادری که روزهای متمادی انواع نگرانی و دغدغه در مورد سلامت و حیات نوزاد خود را از سر گذراندهاند بتوانند حس زیبای در آغوش گرفتن و تماشای شیر خوردن توأم با آرامش فرزند خود را به تماشا بنشینند.
با این وصف اگر در منطقهای مراکز درمانی فاقد بخش مراقبتهای ویژه نوزادان باشند امکان مرگومیر نوزادان نورس یا رخ دادن برخی عوارض در مورد آنها بسیار بیشتر میشود.
قابلذکر است که برخی نوزادان زودرس ازنظر کنترل دمای بدن دچار مشکل هستند و باید در انکوباتور یا گرمکننده بخش مراقبتهای ویژه قرار داده شوند به ویژه اگر آن منطقه نقطهای در جنوب ایران و دارای هوای گرم و مرطوب باشد و همچنین به سبب جزیره بودن مشکل بُعد مسافت و وضعیت جوی دسترسی به مراکز درمانی را نیز داشته باشد احتمال بدل شدن شادی بسیاری از والدین به مصیبت وجود دارد چراکه نوزادان زودرس در چنین نقاطی در معرض خطرات بسیار بیشتری قرار میگیرند.
اینها را بیان کردیم که ضرورت تجهیز مراکز درمانی مانند بیمارستان پیامبر اعظم(ص) قشم به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان را تذکردهیم بالاخص آن که بنابر سیاستهای کلان نظام در راستای مقابله با روند نزولی رشد جمعیت کشور و کاستن از سرعت پیر شدن جمعیت، اتخاذ سیاستهای مشوق فرزندآوری اهمیت مضاعف مییابد.
بر همین اساس مناسب است متولیان سلامت و بهداشت در هرمزگان و قشم، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، استاندار، فرماندار و مسئولان بیمارستان پیامبر اعظم(ص) تجهیز به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان را در دستور کار قرار داده و در کوتاهترین زمان ممکن امکان بهرهمندی قشموندان و روستاییان منطقه از فرصت حیات بهعنوان عطیهای خداوندی را به نوزادان این دیار بازگردانند.
انتهای پیام/ ت