به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم «حسام کیان مقدم» با ارسال یادداشتی نوشت؛ در حالی که این روزها مساله کشمیر تبدیل به بزرگترین بحران شبه قاره شده و مسلمانان مظلوم این منطقه 98 روز است توسط نظامیان هندی در خانه های خود حبس شده اند دادگاه عالی هند در مورد بزرگترین و جنجالی ترین پرونده تاریخ این کشور تصمیم نهایی خود را اعلام کرد.
بازنده قطعی این پرونده مسلمانان هند بودند و برنده همانطور که پیش بینی می شد هندو مذهبان. این تصمیم گیری که در نخستین ماه های آغاز دور دوم حکومت مودی و همزمان با حذف ماده 370 از قانون اساسی هند رخ داده است را نمی توان بی ارتباط به برنامه تضعیف مسلمانان در هند و به حاشیه کشاندن آنها دانست.
مسجدبابری از آغاز تا شروع جنجال
در سال 1528 میلادی «ظهیر الدین بابر» موسس سلسله پادشاهی گورکانی که پنجمین نسل تیمور لنگ به حساب می آید و آخرین پادشاهی قدرتمند مسلمانان در شبه قاره محسوب می شود یک مسجد زیبا در شهر آیودیا (صد کیلومتری شهر لکنهو) ساخت. این مسجد به نام مسجد بابری شهرت یافت.
بنای مسجد تا سال 1992 میلادی ( 1371 شمسی) به حیات خود ادامه داد تا اینکه در این سال هندوهای افراطی با حمله به این مسجد تاریخی و 464 ساله آن را به ویرانه ای تبدیل کردند. هندوها مدعی بودند که این مسجد در زمین یک معبد ساخته شده است و در اصل زادگاه خدای آنها «راما» است.
از آن تاریخ به بعد موضوع احیای مسجد یا ساخت معبد تبدیل به محل نزاع بین مسلمانان و هندوها شده است، در این درگیری های طولانی حداقل 2 هزار نفر انسان که بیشتر آنها مسلمان هستند جان خود را از دست داده اند.
تاریخ روایت می کند که انگلیسی ها در دوران استعمار شبه قاره از هندوها حمایت کرده و تلاش می کردند از طریق به راه انداختن نزاع اختلاف بین مردم شبه قاره را بیشتر کنند.
اولین نزاع مهم در سال 1853 میلادی انجام شد و پس از آن «نویل» افسر ارشد انگلیسی بدون ارائه سند تاریخی بر این ادعای هندوها صحه گذاشته و اعلام کرد که این مسجد بر روی یک معبد بنا شده است و باید از بین برود!
تا سال 1855 هندوها و مسلمانان از بخش های مختلف یک ساختمان استفاده می کردند اما از سال 1857 به بعد مسلمانان با حصار کشانی مانع ورود هندوها به حیاط داخلی شدند.
همزمان با استقلال پاکستان از هند در سال 1947 درگیری ها بر سر مسجد بابری بازهم شدت گرفت و مسلمانان در سال 1949 با مراجعه به دادگاه اعلام کردند هندوها شبانه بت رام را زیر گنبد میانی مسجد و روبروی محراب نصب کردهاند.
«جواهر لعل نهرو» اولین نخست وزیر هند در این خصوص واکنش نشان داده و دستور داد بت را از مسجد خارج کنند ولی 35 سال مسجد را تعطیل کرد!
در سال 1990 میلادی بیش از یک میلیون هندو وارد آیودیا شدند و سنگ بنای معبد رام را به دست روحانی خود در 90 متری مسجد قرار دادند.در همین سال حزب هندوی بی جی پی ( که اکنون قدرت را در هند به دست دارد) با به راه انداختن راهپیمایی نظر هندوها را نسبت به مساله بابر جلب کرد و این نقطه آغاز درگیری های خونین بین مسلمانان و هندوها شد.
در سال 1992 مسجد بابری مورد حمله بیش از 150 هزار هندوی افراطی قرار گرفت و این بنای تاریخی به کلی ویران شد.
طولانی ترین تحقیقات تاریخ هند
در سال 2009 نیز «کمیسیون لیبرهان» که از 16 دسامبر 1992 تشکیل شده بود تا درباره رویدادهایی که به تخریب مسجد منتهی شد تحقیق کند، گزارش خود را پس از نزدیک به 17 سال تحقیق و بررسی به «مانموهان سینگ» نخستوزیر هند ارائه کرد. این طولانیترین تحقیق تاریخ هند است که در دوران دولتهای مختلف هند انجام شدهاست.هرچند نتایج این گزارش اعلام نشد اما مطالب درز کرده به رسانههای خبری حاکی بود که این گزارش اعضای بلندپایه دولت هند و ملی گرایان هندو را برای تخریب مسجد سرزنش کردهاست.
آخرین تصمیم دادگاه
روز گذشته دادگاه عالی هند تصمیم دادگاه الله آباد (که در سال 2010 اتخاذ شده و زمین را بین مسلمانان و هندو ها تقسیم شده بود) را لغو کرده و به صراحت اعلام کرد: این مسجد در محل یک معبد بنا شده بود و مسلمانان حقی در آن ندارند.
دادگاه عالی هند در حکم خود اعلام کرده است به مسلمانان مقدار مشابهی زمین در جای دیگری داده خواهد شد تا مسجد خود را در آنجا بسازند.
به این ترتیب حزب بی جی پی که در خود یکی از عاملین به راه افتادن قتل و کشتار در درگیرها بود در زمان حکومت خود سرانجام تیر خلاص را به موضوع زد.
سوال پایانی
موضوع کشمیر با بی تفاوتی کشورهای جهان و به خصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس همراه شد چرا که آنها با هند منافع مشترک اقتصادی دارند. این دومین تصمیم بزرگی است که علیه مسلمانان هند در چند ماه اخیر گرفته می شود و یقینا به سرنوشت موضوع کشمیر دچار خواهد شد.
سوال این است که حزب حاکم در هند تا چه زمانی اقدام علیه مسلمانان را ادامه خواهد داد؟ نباید فراموش کنیم که از لحاظ جمعیت هند سومین کشور بزرگ مسلمان نشین جهان به حساب می آید با این حال به حقوق مسلمانان این کشور توجه خاصی نمی شود.
نکته بعد وظیفه ای است که مجامع جهانی به عهده دارند. کشورهای غربی که برای هر موضوع کوچکی بیانیه صادر کرده و از حقوق بشر و... سخن می گویند بازهم نسبت به حق پایمال شده مسلمانان مظلوم سکوت اختیار کرده و راه بی تفاوتی پیش گرفته اند.
انتهای پیام/.