به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از اویل پرایس، به گفته بسیاری از متخصصان و رسانه ها بزرگترین مختل کننده بازار نفت قوانین جدید سوخت کشتیرانی است که قرار است کمتر از دو ماه آینده اجرایی شوند. این قوانین باعث نگرانی پالایشگاهها در سال جاری شده است. آنها برای این تغییر بزرگ در ویژگی های سوخت کشتیرانی آماده می شوند.
صنعت پالایشگاهی در سراسر جهان آماده پذیرش این شرایط برای سوخت کشتیرانی در پایان سال جاری میلادی شده است و انتظار تاثیرات غیر منتظره سازمان بینالمللی کشتیرانی را در ماههای بعد از این تغییر قوانین دارد.
ولی از آنجایی که به سرعت به اول ژانویه 2020 نزدیک می شویم، حاشیه سود پالایشگاهی که انتظار می رفت، کاهش یافته است. طبق قوانین سازمان بین المللی کشتیرانی، از اول ژانویه 2020 تنها باید از سوخت دالای 0.5 درصد سولفور یا پایین تر از آن برای کشتی ها استفاده کرد. مگر اینکه کشتیها از دستگاههای تصفیه سوخت استفاده کنند یعنی سیستمی که سولفور را از گاز تولید شده توسط کشتی ها پاک می کند . در این صورت میتوانند از نفت سوخت سولفور بالا استفاده کنند.
این ویژگی های جدید سوخت کشتی ها در کل زنجیره عرضه در صنعت کشتیرانی شوک ایجاد کرده است، از تولیدکنندگان نفت خام گرفته تا پالایشگاهها، تاجران، حمل کننده های کالا، مشتریان نهایی و هر چیزی که در این کشتی ها معامله می شود.
روسیه یکی از کشورهایی است که اجرای قوانین سازمان بینالمللی کشتیرانی را به تعویق می اندازد ولی به گفته الکساندر نواک ، وزیر انرژی این کشور، این تعویق فقط در آب های داخلی مثل رودخانه ها خواهد بود. روسیه در آبهای بین المللی از این قوانین پیروی خواهد کرد. با توجه به محتوای بالای سولفور نفت روسیه، این کشور یکی از بزرگترین بازنده ها در قوانین جدید سوخت کشتیرانی خواهد بود.
این قوانین جدید باعث می شود نفت سوخت سولفور پایین جایگزین تقاضا برای نفت سوخت سولفور بالا شود ولی این تغییر در حال حاضر نسبت به چند ماه پیش چندان قابل توجه و ناراحت کننده نیست.
صنعت کشتیرانی 3.5 میلیون بشکه در روز نفت سوخت سولفور بالا مصرف می کند درحالیکه پالایشگاه های سراسر جهان قرار است 1.5 میلیون بشکه در روز نفت سوخت سولفور پایین طبق این قوانین تولید کنند. هنوز هم کشتی هایی که تصفیه کننده سوخت نصب کرده اند به نفت سوخت سولفور بالا نیاز دارند و همچنین کشتی هایی که قصد دارند تقلب کرده و از این قوانین سرپیچی کنند. حدود یک میلیون بشکه در روز از تقاضای سوخت دریایی مربوط می شود به نفت گاز، نوعی میعانات متوسط شبیه به دیزل.
صرفنظر از سوخت دریایی که صنعت کشتیرانی از آن استفاده می کند، تقاضا برای هر کدام از این سوخت ها پایین تر از حد انتظار خواهد بود و دلیل آن کند شدن رشد اقتصادی و رشد تجارت دریایی است.
آژانس بین المللی انرژی در گزارش ماه سپتامبر خود از بازار نفت اعلام کرد که کند شدن تجارت بر تقاضای سوخت تاثیر منفی گذاشته است. این آژانس در ماه مارس پیش بینی کرد که در 2020 ، 200 هزار تا 300 هزار بشکه در روز کمبود نفت گاز وجود داشته باشد.
ظرفیت پالایشگاهی در سراسر دنیا افزایش یافته در حالی که تقاضا برای سوخت به خاطر کاهش تجارت جهانی پایین آمده است. به علاوه، عرضه نفت سبک آمریکا افزایش یافته و مورد استفاده پالایشگاه هایی است که از آن سوخت سولفور پایین تولید می کنند. تحولات اخیر نشان می دهد که اجرای قوانین سازمان بین المللی دریانوردی بدون مشکل تر خواهد بود.
انتهای پیام/10