به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، از ساعت 12 روز 24 ماه آبان 1398 سهمیه بندی بنزین برای تمام وسایل نقلیه بنزین سوز آغاز شد. بر این اساس، قیمت بنزین سهمیهای 1500 تومان و بنزین آزاد 3000 تومان شد. انجمن جانبازان نخاعی کشور با صدور اطلاعیهای، عدالت در توزیع سهمیه سوخت را خواستار شد. متن این اطلاعیه به شرح زیر است:
چندی است که شعار "تهران شهری برای همه" از سوی شهردار تهران اعلام شده، بدیهی است که این شعار با واقع بسیار فاصله دارد، واین تفاوت شعار با عمل در تهران الگویی است برای تمام کشور. در دروغ بودن این شعار همین بس که معلولین و جانبازان حرکتی نه تنها از آنچه که دیگران برخوردارند، بیبهره هستند، بلکه در برنامهریزیهای خرد و کلان کشور هیچ جایگاهی ندارند.
به طور مثال عدم اعمال اصل مناسب سازی محیط شهری و دسترسی که مقدمه استیفای حقوق اجتماعی است، بزرگترین مانع حضور و فعالیتهای این گروه از شهروندان است. عدم امکان استفاده جانبازان ومعلولین حرکتی از وسائل ترددی و ترافیکی اعم از مترو، اتوبوس، تاکسی و سایر وسائل عمومی، یکی از بزرگترین محرومیتهای اجتماعی این عزیزان است.
در حالیکه در قوانین بینالمللی و ملی به تامین امکانات ترددی این بخش از افراد جامعه تاکید موکد شده، متاسفانه درکشور ما بمانند بسیاری از قوانین مربوطه و مرتبط با جانبازان و ایثارگران از آن غفلت شده و میشود. در ماده 9 کنوانسیون بین المللی حقوق معلولین در باره دسترسی آمده است:
(برای توانمندسازی معلولین به داشتن یک زندگی مستقل و مشارکت کامل آنها در تمام جنبههای زندگی، دولتهای عضو میبایست اقدامات مناسب را برای حصول اطمینان از دسترسی معلولین مساوی با سایر افراد به محیطهای پزشکی، حمل و نقل، اطلاعات و ارتباطات، شامل تکنولوژی و سیستمهای ارتباطی و نیز دسترسی آنان به سایر تسهیلات و سرویسهای عمومی و آزاد، هم در مناطق روستایی هم در مناطق شهری به عمل آورند.
این اقدامات شامل شناسایی و حذف موانع و سدهای موجود در راه رسیدن به دسترسیها، میبایست در موارد ذیل اجرا شود.
الف- ساختمانها، راهها، حمل و نقل و سایر تسهیلات داخل و خارج خانهای شامل مدارس، منازل، تسهیلات پزشکی و محل کار...توسعه، ترویج و نظارت بر استقرار حداقل استانداردها و خط مشیها برای دسترسی به تسهیلات و سرویسهای همگانی و آزاد.)
بهدنبال تصویب قانون بینالمللی حقوق معلولین، قانون تصویب کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت در کشور ما نیز در قالب ماده واحده به تصویب رسید، که طی آن اشعار میدارد:
(کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت مورخ 1385/9/22 هجری شمسی برابر با 13 دسامبر 2006 میلادی مشتمل بر پنجاه ماده به شرح پیوست تصویب میشود و به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه تودیع اسناد تصویب آن با رعایت تبصرههای زیر داده میشود:
تبصره 1- وزارت رفاه و تأمین اجتماعی -سازمان بهزیستی کشور- و بنیاد شهید و امور ایثارگران بهعنوان مراجع ملی موضوع ماده -33_ کنوانسیون تعیین میشوند تا با هماهنگی یکدیگر نسبت به اجراء مفاد کنوانسیون اقدام کنند.
تبصره 3- باتوجه به ماده -46- کنوانسیون، جمهوری اسلامی ایران خود را ملتزم به رعایت آن دسته از مفاد کنوانسیون که مغایر با موازین حقوقی جاری خود باشد نمیداند.)
بعلاوه در فصل دوم اصلاحیه قانون جامع حمایت از حقوق معلولین تحت عنوان "مناسبسازی، دسترسیپذیری و تردد و تحرک" درمواد 2 تا 7 آن به لزوم مناسب سازی وسایل حمل و نقل عمومی متناسب با معلولین تاکید کرده است. به عنوان مثال در ماده 7 آمده است:
( وزارتخانههای راه و شهرسازی و کشور و شهرداریها موظفند حذف مورد نسبت به مناسبسازی و دسترسپذیری کلیه پایانهها، ایستگاهها، تأسیسات سامانهها و ناوگان حمل و نقل درون شهری و برون شهری منطبق با استانداردهای بینالمللی دسترس پذیری سامانههای حمل و نقل عمومی برای دسترسی افراد دارای معلولیت اقدام و امکان بهرهمندی این افراد از ناوگان حمل و نقل زمینی، دریایی و هوایی را فراهم کنند و کارکنان خود را جهت همیاری علمی و صحیح با مسافرین دارای معلولیت، آموزش دهند.)
معالاسف با وجود انبوه قوانین، هنوز جانبازان و معلولین حرکتی از اولیهترین حقوق اجتماعی یعنی حق دسترسی از طریق وسائل تردد عمومی وسوبسیدهایی که به مجموعه حملونقل پرداخت میشود، محروم هستند، که موجبات ظلم مضاعف به آنان را فراهم کرده است.
به همین دلیل جانبازان و معلولین اگرچه با تحمل هزینههای مازاد، به ناچار برای ایاب وذهاب داخل و برون شهری از وسائل شخصی استفاده میکنند، به گونهای که حتی برای خرید چند قرص نان مجبورند از خوردوی شخصی استفاده نمایند، که این امر نیاز به سوخت اضافی را برای آنها بالا میبرد.
لازم به ذکر است در دولت قبلی با درک این واقعیت در سهمیهبندی بنزین برای این گروه از شهروندان در مرحله اول کوپن اضافه در نظر گرفته شد و سپس در مرحله بعد در کارت سوخت آنان بنزین مورد نیاز شارژ میشد.
لذا انجمن جانبازان نخاعی به استناد قوانین مذکور و بسیاری دیگر از قوانین مصرحه داخلی، درخواست دارد بطور مشخص و در اسرع وقت بدون فرصتسوزی و بهانه، جهت تحقق عدالت اجتماعی نسبت به قشرآسیب پذیر معلول و جانباز تدبیری عاقلانه و مناسب اندیشیده و در خصوص تخصیص سهمیه جبرانی سوخت مورد نیاز جانبازان نخاعی و قطع عضو اقدام لازم صورت گیرد.
انجمن جانبازان نخاعی ایرانیان
انتهای پیام/