به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از بلومبرگ، کمتر از دو هفته دیگر، اوپک و متحدانش برای تصمیمگیری در مورد دور بعدی توافق کاهش تولید نفت دیدار میکنند. از آنها انتظار میرود تا شش ماه دیگر هیچ اقدام جدیدی انجام ندهند، در حالی که خودشان پیشبینی میکنند نیاز است تولید را بیش از این کاهش دهند تا بازار متعادل شود.
دورنمای عرضه و تقاضا نشان میدهد این ائتلاف باید در نیمه اول 2020 برای جلوگیری از عرضه بیش از حد نفت به بازار، تولید خود را باز هم کاهش دهد، ولی احتمالاً ائتلاف اوپک+ ریسک یک دوره قیمت پایین نفت را به جان میخرد و عقیده دارد این دوره اگر اتفاق بیفتد، کوتاهمدت خواهد بود.
دلیل این پیش بینی چیست؟
1- رشد تولید نفت آمریکا کند شده است. محمد بارکیندو دبیرکل اوپک در نمایشگاه و کنفرانس بینالمللی نفت ابوظبی در اوایل همین ماه گفت: «احتمالاً در 2020 شاهد تغییر عرضه نفت غیراوپک مخصوصاً از سوی حوزه شیل آمریکا خواهیم بود».
با وجود اینکه دومین رونق شیل آمریکا احتمالاً بهزودی به پایان میرسد، نمیتواند نشانه کاهش پیشبینی عرضه نفت باشد.
کند شدن رشد تولید آمریکا در 2020 مدتهاست پیشبینی شده است و وسعت این کندی بستگی به نحوه اندازهگیری آن دارد. طبق آمار ارائه شده توسط اداره اطلاعات انرژی آمریکا، رشدی که برای سال آینده پیشبینی شده بود، اکنون اتفاق افتاده است. پیشبینی تولید برای دسامبر 2020 تقریباً برابر با ژانویه خواهد بود، ولی انتظار میرود تولید در آغاز سال آینده 800هزار بشکه در روز بیشتر از پیش بینیهای اولیه باشد. پیشبینی تولید نفت آمریکا برای سال آینده در حال حاضر در بالاترین حد 13.29 میلیون بشکه در روز قرار دارد.
2- ترس از کاهش تقاضای نفت بهخاطر پیشبینی قرارداد احتمالی چین و آمریکا کمتر شده است. تأثیر عوارض بر تجارت یکی از دلایل کند شدن رشد تقاضای جهانی نفت بود، ولی این تمام داستان نیست.
دونالد ترامپ انگیزه های زیادی برای امضای یک قرارداد تجاری با چین دارد تا در آستانه کمپین انتخاباتی خود در 2020 به یک موفقیت بزرگ دست یافته باشد. ولی آژانس بینالمللی انرژی انتظار دارد تقاضای نفت چین تنها 375هزار بشکه در روز در سال آینده افزایش یابد و رشد تقاضا برای سوخت پایین بیاید. این کمترین رشد سالانه تقاضا از زمان بحران مالی 2008 و 2009 است. احتمالاً امضای یک قرارداد تجاری برای تغییر دادن این تصویر بسیار دیر اتفاق بیفتد. به علاوه، مصرف نفت اروپا هم دوباره رو به کاهش است.
حتی اگر تعادل بین عرضه و تقاضا طبق خواسته دبیرکل اوپک پیش نرود، فرصت خوبی است که این گروه تولید خود را بهصورت تصادفی و نه طراحی شده پایین بیاورد. شش عضو متزلزل اوپک هنوز هم درگیر مشکلاتی در تولید هستند و عراق هم به این 6 کشور اضافه شده است.
ناآرامیهای عراق هنوز به تولید نفت آن آسیبی نزده است، ولی اعتراضات به سمت قطب نفتی بصره عراق در جنوب پیشروی میکند و برخی عملیاتها را متوقف کرده است. حدود 90درصد صادرات نفت عراق از میادین جنوبی آن صورت میگیرد و در صورت گسترش ناآرامیها صدمه خواهد دید. در کشور همسایه عراق، ایران تولید هنوز هم تحت تحریمهای آمریکا قرار دارد. ونزوئلا هم در شرایط مشابهی بهسر میبرد.
جنگ داخلی لیبی بر تولید نفت آن تأثیر گذاشته و معترضان در الجزایر خواستار تغییر کامل سیاست این کشور هستند. دزدی نفت از خط لولههای نیجریه هم ادامه دارد که چندینبار باعث توقف صادرات این کشور شده است.
با اینهمه بیثباتی، ائتلاف وزیران نفت اوپک+ احتمالاً قرارداد کاهش تولید را تا ژوئن تمدید میکند و اعضا پس از پایان زمستان در زمینه میزان تولید تصمیمات جدیدی خواهند گرفت.
انتهای پیام/59