به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، آفتاب خودش را پشت افق پنهان کرده بود و خیابانهای شهر کمی شلوغتر، پیرمرد فرمان را میان دستانش میچرخاند و همین که دور و نزدیک خیابان را با چشمهایش میپایید از مشکلات و سختیهای زندگیاش میگفت که در این میان مردی چهره تکیده که کنار دستش نشسته بود سر رشته کلام را به دست گرفت و گفت از خرداد ماه تاکنون حقوقی نگرفتهام و هنوز هم خبری نیست.
با شنیدن شش ماه حقوقی که معوق مانده از کارش پرسیدم که گفت کارگر شهرداری است و ماههاست حقوقی نگرفته و زندگیاش لنگ مانده، سوالم را ادامه دادم کدام منطقه، گفت «سه»، با توقف تاکسی در انتهای مسیر پلاستیک مشکلی که لباسهای نارنجیاش رو در آن چپانده بود مچاله کرد و در تاریک روشن هوا به سرعت راهش را پیش گرفت و رفت.
سفره کارگران باز هم خالی شد
خالی بودن سفره این کارگر و کارگران دیگر در آستانه شب یلدا سبب شد تا سراغی از دیگر همکارانش بگیریم تا از وضعیت درآمد و کارشان برایمان بگویند تا شاید مسئولان گرهای از مشکلات این زحمتکشان باز کنند.
صبح است و در خلوت خیابان تنها چند نفر در حال رفت وآمد هستند، چشمهایم رد گاریاش را میگیرد، کمی جلوتر که میروم پاکبان را داخل کوچهای باریک میبینم که با جاروی بلندش مشغول جمع کردن خاکروبه و برگهای خشک ریخته در کوچه است. جلو میروم و با او احوالپرسی و خودم را معرفی میکنم و از او میخوام از وضعیت کارش برایمان بگوید که پیرمرد به گرمی پاسخ میدهد: من کارگر رسمی شهرداریام و 22 سال است که برای شهرداری کار میکنم و آخرین باری که حقوق گرفتم مردادماه بود اکنون چهار ماه است که هیچ حقوقی نگرفتهام.
آفتاب تازه بالا آمده و نور خورشید بر صورتش میتابد دستان پینه بستهاش را به چوب بلند جارو حلقه میزند و با لحنی پر از ناراحتی میگوید خانهام چندین مسیر با اینجا فاصله دارد به خدا حتی با پای پیاده میآیم و میروم. کرایه سرویس دخترم را ندادم، خجالت میکشد، مدرسه نمیرود.
وی سپس از سفره خالی خانهاش صحبت میکند که چندین ماه خالی است و نان و بخور و نمیری که با قرض تهیه میشود. برای مخارج خانواده قرض میکنم و هنوز نتوانستهام قرضشان را پس بدهم مغازهدارن 24 ساعته در خانهام هستند و برخی شبها از دست قرضدارها در را باز نمیکنیم.
قرضهایی که انباشته شد
از میزان درآمدش میپرسم که بیان میکند: حقوق ماه حدود سه تا سه و نیم میلیون تومان است البته اگر بدهند، به موقع پرداخت نمیکنند و اکنون پول قسط، برق، گاز آب همه مانده و پرداخت نشده است. من سه پسر دو دختر مجرد دارم که با این وضعیت به مخارجشان نمیرسم.
پیرمرد همین که صحبت میکند سراغ بیل و جارواش میرود و برگهای داخل کانال آب را خارج میکند و سپس کلامش را این گونه ادامه میدهد ساعت چهار یا پنج تا 10 صبح در خیابانیم، بعد از ظهر هم از ساعت دو تا شش عصر مشغول کاریم ولی با برگریزان پاییز، حتی ظهر هم برای استراحت اجازه ندادند خانه برویم بهطوری که از ساعت چهار صبح تا شش غروب پیوسته کار کردیم.
خیابان شلوغتر و رفت و آمد عابران بیشتر شده، سراغ پاکبان دیگری میگردم تا صحبتهای او را نیز بشنوم. با عبور از چند خیابان بالاخره لباس نارنجی رنگش از دور راهنما میشود، سراغش میروم و سر صحبت را با وی باز میکنم که میگوید چهار ماه است که حقوق نگرفتم و برای پرداخت حقوق مدام امروز و فردا و این هفته و آن هفته میکنند اما هیچ خبری نیست و مسئولان هم هیچ اهمیتی بهکار ما نمیدهند فقط میگویند کار کنید.
وعدههایی که عملی نشد
وی سپس عنوان میکند: از حقوق هیچ خبری نیست و خرج و مخارج زن و بچهام را با قرض از مردم تهیه میکنم. داد صاحبخانه درآمده و حتی یک ریالی هم ندارم که بدهم.
این پاکبان شهرداری منطقه دو خرمآباد بیان میکند: از ساعت چهار تا یازده صبح کار میکنم عصرها هم از ساعت یک تا شش مشغول میشویم. من یک نیروی شرکتیام و نزدیک 19 سال است که کار میکنم، یک پسر بیکار و متاهل دارم که باید خرج آنها را هم بدهم از طرفی خواهر مریضی دارم که باید به دارو و درمان او هم برسم.
خواستیم اظهارات شهردار خرمآباد را نیز در این رابطه بشنویم اما مسئول روابط عمومی شهرداری گفت که شهردار بهدلیل مشغله کاری فعلا نمیتواند پاسخ بدهد اما باید گفت در بحبوحهای که سفره کارگران خالی مانده، شاید بهجای انجام بسیاری از کارهای اداری و تشریفاتی، تامین دستمزد این کارگران زحمتکش مهمتر باشد.
به هر حال کارگران شهرداری این قشر زحمتکش که در گرما و سرما برای زیبایی و تنظیف شهر خدمت میکنند همانند ماهها و سالهای قبل بازهم بهخاطر حقوق معوق مانده سفرهشان خالی است و امیداریم در آستانه شب یلدا مسئولان شهرداری مزدشان را هر چه زودتر پرداخت کنند تا بیش از این شرمنده زن و بچهشان نشوند.
گزارش از سکینه بیرانوند
انتهای پیام/642/ح