به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، در این گزارش که در اندیشکده آمریکایی کاتو و نشریه آمریکن کانسروتیو منتشر شده، آمده است: ایالات متحده با عراق مانند یک سرزمین تحت اشغال رفتار میکند وقتی که در آنجا و در حملهای مرگبار به سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس ایران و برخی از مقامات عراقی حمله هوایی کرد. اکنون هم که دولت ترامپ از تن دادن به درخواست بغداد برای خروج قوای آمریکایی سرباز میزند. شاید واشنگتن به زودی خود را در میانه اعتراض و در یک قدمی فاجعه ببیند.
عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق این حمله آمریکا را تقبیح کرد و آن را "تهاجم به کشور، دولت و مردم عراق" توصیف کرد و از دولت ترامپ خواست که برای خروج 5300 نفر از پرسنل نظامی خود آماده باشد.
این اندیشکده نوشت: اما در جواب، وزارت خارجه آمریکا در رد این درخواست، گفت "هر هیئتی که به عراق میرود منحصراً بر چگونگی تعهد ما به شراکت راهبردی تاکید خواهد کرد" و این یعنی حرفی از خروج نیروها در میان نخواهد بود.
در ادامه این گزارش با اشاره به تهدیدات شخص ترامپ برای تحریمهای اقتصادی عراق و ادعای وی مبنی بر هزینه میلیاردی آمریکا برای این کشور، آمده است: ترامپ اصرار کرد که بغداد تمام و کمال این پولها را بپردازد یا این که یک کشور تحت اشغال باشد.
این در حالی است که توافق اولیهای که مجوز حضور واشنگتن را میدهد بر مالکیت عراقیها بر پایگاههایی که توسط آمریکاییها استفاده میشوند صحه گذاشته و نوشته است که "دولت عراق حق مستقل دارد که هر زمان بخواهد خواستار خروج نیروهای آمریکایی شود."
این گزارش تصریح کرد: رئیس جمهور ترامپ همچون کشوری اشغالگر با عراق برخورد میکند به گونهای که انگار درخواست عراقیها برای کمک در تقابل با داعش مجوزی بوده برای سلطه مجدد آمریکا بر این کشور.
این در حالی است که مایک پامپئو در این میان میگوید که جای نگرانی نیست چرا که برخی از رهبران عراق که اسمی از آنها نمیبرد به او اطمینان دادهاند که میخواهند آمریکا در این کشور باقی بماند.
این اندیشکده تصریح میکند: جالب این است که تهدیدات و توهینهای رئیس جمهوری آمریکا تنها کار را برای برخی عراقیها برای حمایت از حضور آمریکا سخت میکند. به هر حال وجود چنین حمایت مخفیانهای بیمعنی به نظر میرسد و نمیتوان با معیاری آن را سنجید یا اثبات کرد و از این رو راهی جز یک موضع غیرممکن برای آمریکا باقی نمیماند و آن این است که با اشغال عراق برخلاف مواضع اعلامی، حاکمیت این کشور را نقض کرد. به همین دلایل بود که ابتدا نیروهای آمریکایی در دسامبر 2011 این کشور را ترک کردند و تنها تا ژوئن 2014 به این کشور بازگشتند چرا که نه حمایت مردمی و پارلمانی برای باقی ماندن در عراق نداشتند.
این اندیشکده نوشت: اگر رهبران عراقی تمایلی نداشته باشد که این قضیه را برای مردم خود تفهیم کنند آمریکا نباید زیر این بار سنگین برود.
در ادامه این گزارش به دولت آمریکا توصیه میکند: مجبور کردن بغداد به پذیرش ادامه نیروهای آمریکایی نهتنها امری مخرب بلکه احمقانه خواهد بود. همین اواخر شاهد ملیگرایی عراقیها در تظاهرات گسترده مردمی بودیم که با عبور از مرزهای فرقهای، مداخله خارجی را در کنار فساد و بیلیاقتی دولتی، هدف قرار داد. در این میان، واشنگتن از انتقادها در امان نماند و این ایران بود که توجهات را به خود جلب کرد.
انتهای پیام/