به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، در این مقاله به قلم «عمر رحمان» عضو مرکز دوحه از اندیشکده بروکینگز با اشاره به زمان انتشار این طرح که همزمان با بحران سیاسی و حقوقی برای سران آمریکا و رژیم صهیونیستی ارایه شده، آمده است: وقتی بسیاری از ناظران بر زمانبندی مشکوک طرح معامله قرن متمرکز بودند نکتهای که مغفول ماند این بود که خود این طرح چیست و میخواهد به چه برسد.
سالها اسرائیل در مورد اشغال سرزمین های فلسطینی با وضعیت غیرقابل توجیه از نظر سیاسی و اخلاقی مواجه بود. اکنون تلآویو برای دفاع از آن به آمریکا تکیه کرده است. تلاش مداوم اسرائیل برای ساکن کردن یهودیان در کرانه باختری مانع از هرگونه اقدام برای تقسیمبندی سرزمین برای میسر کردن راهکار ایجاد دو کشور بوده است و میلیونها فلسطینی را بدون تابعیت و بدون دولت رها کرده است. فلسطینیهایی که تحت رژیم نظامیگرا بوده و فاقد حقوق سیاسی و مدنی هستند.
به همین ترتیب، معامله مدنظر ترامپ در راستای حمایت از حاکم شدن تلآویو بر سرزمین تاریخی فلسطین ارایه شده است ضمن این که امکان میدهد بخشهایی از این سرزمین را تصاحب کند که مناسبتر است. اما از آن سو، آنچه که به فلسطینیها پیشنهاد شده تنها یک نوع خودگردانی تعدادی از مجمع الجزایر منزوی است.
در این مقاله تصریح شده است: با علم به این امر که فلسطینیها بدون شک این امر را رد خواهند کرد، از همان ابتدا معلوم بود که این طرح به منظور پیشنهاد یک طرح صلح ارایه نشده است بلکه تنها اعلام موضع بوده که به شکل یک طرح دیپلماتیک ارایه شده است. به عبارت دقیقتر، این طرح، تأییدیه یک ابرقدرت بر یک طرح غیرقابل دفاع است.
این کارشناس تاکید کرد: از همان ابتدا بسیاری از ناظران از جمله بسیاری از اسرائیلیها متوجه شده بودند که این طرح در اصل یک رسید برای دولت آپارتایدی است که در آن میلیونها نفر در کنار هم و به دور از برابری و عدالت و تنها بر اساس گرایشات قومی و ملیتی زندگی میکنند. این نظام آپارتاید دقیقاً همان چیزی است که از ابتدا بنا نهاده شد بخصوص اکنون که غیریهودیان اکثریت جمعیت تحت کنترل اسرائیلیها را تشکیل میدهند.
درک این امر سخت است که چگونه میشود در سال 2020 نظامی از حکومت معرفی شود که با آپارتاید اداره میشود. حکومتی که تنها چنددهه پیش از سوی جهانیان رد شده است. این امر زمانی جنجالآفرین میشود که مقامات اسرائیلی تلاش مضحکی داشتند این نظام حاکمیتی را توجیه کنند.
به عنوان مثال، در سال 2017 بزالل اسموتریخ نماینده کنست و از وزرای اسرائیلی طرحی را ارایه کرد که طی آن حمایت خود را از الحاق تمامی اراضی کرانه باختری مطرح کرد و مدعی شد که این امر آپارتاید نیست بلکه چیزی مثل دموکراسی-منها است. وی حتی تا اینجا پیش رفت که به فلسطینیهای تحت سلطه اسرائیل دو گزینه پیشنهاد داد: یا بمانند و بدون حقوق برابر با شهروندان یهودی زندگی کنند و یا این که خانههای خود را ترک و کوچ کنند. برخی رسانهها نیز از با عنوان «اولتیماتوم تسلیم یا ترک» یاد کردند.
در انتهای این مقاله آمده است: اما دولت ترامپ دقیقاً کاری کرد که شامل به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر تمام قدس و بلندیهای جولان است. ضمن این که خلاف قانون بینالملل بودن شهرکنشینان را رد کرد. از این رو دور از انتظار نبود سه نفر از کسانی که به طرفداری از این شهرکها و الحاق آنها معروف هستند، تدوینکنندگان این طرح ترامپ بودند.
انتهای پیام/