به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رای الیوم، «یارون فریدمن» تحلیلگر صهیونیست در مقالهای در روزنامه «یدیعوت آحرونوت» نوشت: کلمه "عادیسازی" در جهان عرب به معنای خیانت است؛ با وجود این، همچنان درباره آن در جهان عرب سخن گفته میشود و حتی اقداماتی در مسیر تحقق آن صورت میگیرد. اینجا این سوال مطرح میشود که چگونه سودان، در نشست «نَههای سهگانه» در خارطوم در آگوست 1967- نه صلح با اسرائیل، نه به اعتراف و به رسمیت شناختن آن و نه مذاکره با آن- به نامزد عادیسازی با اسرائیل تبدیل شده است.»
فریدمن، که فارغالتحصیل دانشگاه "سوربن" فرانسه و پژوهشگر امور اسلامی در انستیتوی "تکنیون" در دانشگاه "حیفا" است، افزود دیدار البرهان و نتانیاهو پیش از خشک شدن جوهری شد که با آن وزرای خارجه اتحادیه عرب بیانیهای خود در مخالفت با معامله قرن را نوشته است. همین امر باعث میشود که این نشست برای مخالفان با عادیسازی روابط با اسرائیل شرمآور باشد.
این نویسنده صهیونیست در ادامه افزود: البرهان از شخصیتهای نزدیک به محور (به اصطلاح)"میانهروی عربی" به رهبری عربستان سعودی، مصر و امارات محسوب میشود و شاید دیدار وی با نتانیاهو در اوگاندا، که بدون مشورت با محافل سیاسی سودان انجام شد، نشاندهنده شاخصهای زیادی درباره شخصیت و نفوذ او در سودان باشد. به نظر میرسد الگوی البرهان همان «عبدالفتاح السیسی» رئیسجمهوری مصر باشد که از حمایت گسترده اروپایی و آمریکایی برخوردار است.
وی تأکید کرد: بیثباتی داخلی در سودان، وضعیت اقتصادی دشوار، نیاز به کمک فوری آمریکا و عدم سرمایهگذاری خارجی در کشوری که از سالها پیش به دلیل قرار گرفتن در فهرست تروریسم آمریکا رنج میبرد، عوامل اساسی در اقدام البرهان برای دیدار با نتانیاهو باشد از این منظر که(از نگاه البرهان)، راه به سوی واشنگتن از تلآویو میگذرد.
وی نوشت: واکنشهای سودانیها در مخالفت با عادیسازی با اسرائیل، یادآور مخالفت افکار عمومی در مصر و اردن با توافقنامه صلح با اسرائیل است. با این حال، حاکمان این کشورها تصمیم گرفتند توافقنامه صلح با اسرائیل را امضا کنند، و امروز اسرائیل با 39 کشور آفریقایی از مجموع 56 کشور این قاره، روابط برقرار کرده است و سودان علاقه دارد به کشورهایی بپیوندد که به دنبال منافع اقتصادیشان هستند.
در ادامه این مقاله آمده است: هرگونه تماسهای کشورهای عربی و اسرائیل، از جمله سودان، بعد از مخالفت فلسطینیان با معامله قرن به معنای پذیرش عربی با فرمول جدیدی است که مبتنی بر برقراری رابطه با اسرائیل است. در چنین وضعیتی، فرضیه قدیمی که ایجاد روابط کشورهای عربی با اسرائیل مشروط بر حل و فصل قضیه فلسطین است، از بین رفته است و امروز جایگزین جدیدی ایجاد شده که به موجب آن، کشورهای عربی با اسرائیل بر اساس منافع مشترک در زمینههای اقتصادی و امنیتی مینگرند.
نویسنده مقاله گفته است که امروز روابط مستحکمی میان تلآویو و برخی پایتختهای کشورهای خلیج فارس، بخصوص همکاری اقتصادی و استراتژیک برای رویارویی با ایران، وجود دارد. با توجه به منافع متقابل اقتصادی و امنیتی میان اسرائیل و سودان، و در سایه مشرف بودن سودان به دریای سرخ، که کریدور بینالمللی برای کشتیهای تجاری محسوب میشود، ارزیابیها از رشد روابط تجاری میان تلآویو و خارطوم حکایت دارد.
انتهای پیام/