به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدرضا طالقانی در مراسم بازگشایی خانه کشتی شهید ابراهیم هادی اظهار داشت: من همیشه پیش مرگ کشتی بودم و حالا هم هستم. بعد از اینکه مسئولیت توسط مرد بزرگ ورزش هاشمی طبا به من واگذار شد و حالا علیرضا دبیر از من خواسته بیایم. یقین بدانید کشتی باز هم به دنبال مدال است. من که آمدم ٤ طلای المپیک داشتیم که پنجمیاش را علیرضا دبیر گرفت. سه سال شب و روزم را گذاشتم تا اینجا درست شود و الان خوشحالم که چراغ خانه کشتی روشن است.
وی افزود: کاش محسن کاوه اینجا بود.آخرین کشتی شهید هادی با محسن کاوه بود. آخرین شبی که به جبهه میرفت او را دادیم. بچههای پاچنار خوب میدانند چقدر پسر خوبی بود. هادی دنبال برد و باخت و زد و بند نبود. بچه پایین شهر بود و فقط تمرین میکرد.
وی خطاب به صالحیامیری تأکید کرد: من آخرین اردویی که رفتم در زیر پلههای امجدیه و اتاق ٧ نفره بود. به صنعتکاران گفتم این برای کشتی محقر است. روزی که من وارد شدم اولین دغدغهام تعویض فدراسیون و محل اردوهای تیم ملی بود. بلافاصله از هاشمی طبا خواستار یک فضا بودم که بعد از سه سال کمکهای مردمی و بدون یک ریال کمک از سازمان تربیت بدنی نگرفتم و خانه کشتی را ساختم. و بعد از سه سال کار تمام شد. میلان ارسگان رئیس فدراسیون کشتی وسط تشک ایستاد و گفت من حالا افتخار میکنم رئیس فدراسیون جهانی هستم. در اوکلاهاما خانه کشتیشان را دیدم و گفتم ما از همه دنیا بالاتریم و بعد اسم خانه کشتی انتخاب شد و عکس قهرمانان را نصب کردیم. کشتی هنوز هم اندازه بضاعتش امکانات ندارد و مظلوم است.
وی ادامه داد: موحد به من گفته بود تا کی باید کشتیگیر در اتاق هفت نفره بخوابد. امروز خوشحالم که دبیر با کمک وزارت ورزش این کار را انجام داد. امروز خیلی خوشحالم بچهها به کمک کشتی آمدند. به خاطر آوردگاه المپیک به کشتی کمک کنید.
طالقانی خاطرنشان کرد: پایم به خاطر کشتی درد میکند اما آمدهام. این مملکت احتیاج به خون و جان دارد. وقتی یا علی میگویید پایش بایستید. امروز خیلی خوشحالم چراغهای خانه کشتی بیشتر از همیشه هست. حرف منِ کمترین را به سلطانیفر برسانید که دارد دیر میشود. به این عکسها نگاه کنید پشت آنها تلاش زیادی نهفته است. کشتی کمک میخواهد تا مرداد ماه در المپیک بدرخشد. خاضعانه درخواست میکنم اکنون به کشتی کمک کنید تا بعد از گرفتن مدال بچهها افتخار کنیم. مثل روزی که در حضور همین بچهها (مدیران فعلی فدراسیون) روزنامه آمریکایی صبح روز بعد از مدال طلای ما در المپیک آتلانتا نوشت تمام سالن به خاطر یک قهرمان ایرانی ایستادند و در قلب آمریکا همه برای سرود ایران ایستادند.
انتهای پیام/