«اولگبنگا آجلور»، اقتصاددان مرکز سیاست اقتصادی اندیشکده مرکز پیشرفت آمریکا و «زو ویلینگهام»، محقق این اندیشکده، در مقالهای که در وبسایت این اندیشکده منتشر شد، نوشتند: شیوع ویروس جدید کرونا، سیاستگذاران و مقامات بهداشتی را برآن داشته تا در تلاش شبانهروزی به دنبال یافتن واکسنی برای جلوگیری از گسترش آن باشند. نکته کلیدی در مهار این ویروس این است که مردم با اتخاذ تدابیر پیشگیرانه در سلامت مانده و از تماس با افرادی که احتمالا به این ویروس مبتلا هستند، دور بمانند.
در ادامه این گزارش با اشاره به دستورالعملهای مراکز بهداشتی در جهان از جمله مراکز کنترل و پیشگیری برای مقابله با این بیماری نوشت: علاوه بر شستن دستها و لمس نکردن صورت، مردم باید در خانهها بمانند.
این مقاله با اشاره به ناتوانی برخی از اقشار آمریکایی برای ماندن در خانه، میافزاید: برای بسیاری از افراد آسیبپذیر، دنبال کردن این دستورالعملها یک چاره نیست. یعنی نهادهای بهداشتی دولتی در آمریکا ممکن است مردم را راهنمایی کنند تا چگونه با کووید-19 مقابله کنند اما آنها ظرفیت و ابزار لازم برای این کار را در اختیار مردم قرار نمیدهند.
این اندیشکده تصریح میکند: برای آمریکاییهای روستانشین که دارای بیشترین درصد از اقشار آسیبپذیر به این ویروس هستند، از جمله افراد کهنسال و یا افراد با ناتوانی جسمی، به شدت فاقد این منابع و ظرفیتها هستند.
بنا بر تاکید کارشناسان، بسیاری از افراد با درآمد پایین در مشاغلی به کار گرفته میشوند که از مزایای درمانی یا مرخصی استعلاجی بیبهره هستند. احتمال این که کارگران مناطق روستایی به مرخصی استعلاجی دسترسی داشته باشند از کارکنان مناطق شهری بسیار کمتر است.
از این رو بسیاری از افراد ممکن است مشغول به کارهای مختلفی باشند و برای آنها ماندن در خانه بخاطر ویروس کرونا از نظر مالی شدنی نیست. برخی شرکتها در آمریکا کارکنان خود را ترغیب کردهاند دورکاری کنند تا از احتمال انتقال بیماری کاسته شود اما این دورکاری برای افرادی که به اینترنت معتبر و پرسرعت خانگی دسترسی ندارند، میسر نیست. شمار زیادی از دیگر آمریکاییها نیز مشاغلی دارند که امکان انجام دورکاری ندارد.
با این عوامل بسیاری از کسانی که در مناطق روستایی آمریکا زندگی میکنند از جمله جوامع رنگینپوست و معلولین، امکان آن را ندارند که بتوانند از راه دور کار کنند. تقریباً یک سوم از خانوارهای روستانشین فاقد اینترنت خانگی هستند. اگر چه بسیاری، بخش کشاورزی را با کل اقتصاد روستایی در هم آمیختهاند، اما بخش خدماتی بسیاری از کارکنان خود را از مناطق روستایی جذب میکند و بسیاری از این افراد دارای مشاغل کم درآمد بوده و در بخشهای خدمات آموزشی، بهداشت و غذایی مشغول فعالیت هستند.
احتمال فراوانی وجود دارد که این افراد قادر به دورکاری نباشند ضمن این که توانایی بیکار ماندن را نیز ندارند. بخاطر اقتصادی که آمریکاییهای روستانشین دارند، ظرفیت و توان این را ندارند تا خود را از کووید-19 در امان داشته و به زندگی خویش ادامه دهند.
موارد متعدد بسته شدن بیمارستانها و نهادهای درمانی در مناطق روستایی نیز نقاط ضعف این جوامع را تشدید میکند حال آن که دیگر نقاط کشور مشغول مقابله با گسترش ویروس هستند. چگونه یک نفر میتواند با کادر حرفهای درمانی تماس داشته باشد وقتی که تعطیلی بیمارستان این افراد را از حضور در این جوامع دور کرده است.
بنا بر این گزارش، علاوه بر نبود خدمات، آمریکاییهای روستانشین به احتمال زیاد فاقد بیمه مناسب و کافی خدمات درمانی هستند. احتمال زیادی وجود دارد که افرادی که در این مناطق هستند، از خدمات درمانی نیز بیبهره باشند چرا که نمی توانند همچون همتایان شهرنشین خود هزینه چنین خدمات درمانی را تامین کنند.
در انتهای این گزارش توصیه شده است: برای کمک به جوامع آسیبپذیر، سیاستگذاران باید منابع لازم را در اختیار نهادهای موجود در این مناطق برسانند. مراکزی مانند مراکز اجتماعات، مکانهای دعا و مدارس. باید دسترسی بدون هزینه آنها به مراکز تشخیص بیماری، درمان و واکسیناسیون فراهم آید. نباید اجازه دهیم دسترسی به ایمنی تنها برای کسانی باشد که توانایی پرداخت هزینههای آن را دارند. همانطور که سیاستگذاران مشغول تدوین طرحهای مبارزه با کرونا هستند نباید روستانشینان آمریکا را نادیده بگیرند.
انتهای پیام/