به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، برهم صالح رئیسجمهور عراق 27 اسفند 98، عدنان الزرفی از چهرههای سیاسی عراق و استاندار سابق نجف را مأمور تشکیل کابینه جدید عراق کرد.
پیش از الزرفی «محمد توفیق علاوی» برای تشکیل دولت انتقالی عراق مامور شده بود که در تشکیل دولت ناکام ماند . پس از کنار کشیدن علاوی نام «نعیم سهیل» که گفته میشد از چهرههای نزدیک به دولت قانون به ریاست نوری مالکی است مطرح شد که در ثانیه آخر نامش از مذاکرات کنار گذاشته شد و گروههای سیاسی درباره وی به توافق نرسیدند.
پس از ناکامی گروههای سیاسی در معرفی فردی برای نخست وزیری، برهم صالح رئیس جمهور عراق شخصا وارد عمل شد و عدنان الزرفی را مامور تشکیل کابینه کرد که این اقدام رئیس جمهوری مخالفت جریانهای سیاسی این کشور را به همراه داشته است .
البته در باب مامور کردن عدنان الزرفی به سمت نخست وزیری عراق و تشکیل دولت جدید در این کشور چندین دیدگاه وجود دارد.
برخی میگویند که برهم صالح با این تصمیم خلاف قانون اساسی این کشور عمل کرده و نامزد فراکسیون اکثریت را مامور تشکیل کابینه نکرده است.
عدهای دیگر از این اقدام برهم صالح رئیس جمهور عراق حمایت کرده و آن را قانونی می دانند چرا که رئیس جمهور با ارسال نامهای به دادگاه عالی عراق نظر دادگاه را در این زمینه جویا شده و دادگاه عالی قانون اساسی نیز مجوز لازم را به رئیس جمهور در این امر داده است .
این گروه همچنین بر این باورند که رئیس جمهور فرصت لازم به جریانهای سیاسی در یک مدت قانونی 30 روزه برای نامزدی توفیق علاوی و یک مدت 15 روزه برای نعیم سهیل از دیگر نامزدهای نخست وزیری را داده و این گروههای سیاسی بودند که نتوانستند به توافقی در زمینه انتخاب نخست وزیر برسند و این اقدام برهم صالح بعد از ناکامی کمیته هفت نفره برای انتخاب نخست وزیر صورت گرفته است.
در مقابل دیدگاه سومی مطرح است که علاوه بر غیرقانونی دانستن تصمیم برهم صالح، به شخص عدنان الزرفی نیز اعتراض دارند و معتقدند که وی در شرایط کنونی گزینه مناسبی برای اداره کشور نیست . ائتلاف فتح به رهبری هادی عامری و ائتلاف دولت قانون به رهبری نوری مالکی(گرچه طی روزهای اخیر نشانههایی از انعطاف در وی دیده میشود) چنین دیدگاهی دارند و مخالف نخست وزیری عدنان الزرفی هستند و پس از آن بود که نام سه نامزد جدید از از روسای دانشگاههای بغداد، کوفه و کربلا رسانهای شد و بعد از کنار کشیدن آنها نام دو نفر از قضات (رائد جوحی وجاسم العمیری) برای نخست وزیری مطرح شده است.
در مقابل این سه دیدگاه، دیدگاه چهارمی هم وجود دارد که معتقدند که اصلا چه نیازی به نخست وزیر جدید است به خصوص با توجه به شرایط کشور و گسترش ویروس کرونا بهتر است که کار دولت فعلی به ریاست عادل عبدالمهدی ادامه داشته باشد و وی علاوه بر اداره کشور و پیشبرد امور در این مدت هم زمینه را برای برگزاری انتخابات سراسری فراهم خواهد کرد.
با توجه به مطالبی که گفته شد اکنون الزرفی بیش از دو هفته برای معرفی اعضای وزرا و رای اعتماد به کابینه فرصت دارد . جریانهای مخالف همچنان تلاش می کنند که برهم صالح را متقاعد کنند تا فرد دیگری را برای نخست وزیری معرفی کند در مقابل برهم صالح و برخی جریانهای سیاسی از جمله ائتلاف النصر به رهبری ایاد علاوی نخست وزیر اسبق عراق بر موضع خود پافشاری میکنند و بر ادامه ماموریت الزرفی اصرار دارند و معتقدند که باید به وی فرصت لازم برای تشکیل کابینه داده شود.
تحلیلگران سیاسی شانس زرفی برای تشکیل دولت را تنها در یک حالت منتفی میدانند و آن این است که جریانهای سیاسی عراق بر سر نامی به جز وی به توافق برسند و آن را طی نامهای رسمی به برهم صالح معرفی کنند که در این صورت الزرفی چارهای جز کناره گیری از نخست وزیری ندارد چرا که وی اطمینان دارد که در این صورت اکثریت پارلمان به کابینه وی رای نخواهند داد ولی تا این لحظه به نظر نمی رسد که این توافق جمعی در بین گروههای سیاسی حاصل شده باشد.
در مقابل الزرفی فعالانه تلاش خود را در دو عرصه داخلی و خارجی آغاز کرده است. در عرصه داخلی رایزنیهای سیاسی خود را با گروههای سیاسی از جمله مخالفان خود آغاز کرده به خصوص اینکه گزارش رسانهای حاکی از آن است که وی یک تیم مذاکره کننده متشکل از شخصیت هایی از نجف اشرف و اعضای سابق پارلمان عراق هم در این زمینه تشکیل داده است و این به معنای این است که در تلاش خود برای تشکیل کابینه جدی است و قصد انصراف از این سمت را ندارد. در عرصه خارجی نیز دیدار با سفرای کشورهای عضو دائم شورای امنیت و نماینده ویژه سازمان ملل در امور عراق بود که قصد دارد با چنین دیدارهایی و نشان دادن یک چهره بین المللی جایگاه خود را تثبیت کند.
با این حال باید منتظر ماند و دید که آیا ستاره بخت الزرفی با وی همچنان یار خواهد بود و وی در مدت باقی مانده خواهد توانست جریانهای سیاسی مخالف را با خود همراه کند و رای اعتماد را به دست آورد یا اینکه به سرنوشت نامزدهای قبل از خود دچار خواهد شد.
نویسنده : حسن رستمی کارشناس مسائل غرب آسیا
انتهای پیام/