به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، تجربه تحریمهای اقتصادی نشان داد، تاب آوری مردم ایران در برابر شرایط سخت اقتصادی مثل رکود کرونایی نسبت به سایر کشورها بسیار بالا باشد که این موضوع یک مزیت نسبی برای کشور محسوب میشود.
از سوی دیگر در حوزه تامین کالاهای اساسی با توجه به وجود تحریمها یک ظرفیت مناسب در کشور ایجاد شده است که تا حدودی ضمانت لازم برای تهیه و تامین اقلام اساسی مورد نیاز مردم ایجاد میکند.
به هر حال در دوگانه گزینش نگهداشت اقتصاد یا حفظ سلامت، به نظر میرسد با لحاظ کردن شرایط سلامت جامعه، اولویت تولید باید به حوزه تامین و تولید کالاهای اساسی، ضروری و مورد نیاز مردم تغییر کند. به عبارت ساده تر باید به سمت تولید اقلامی حرکت کنیم که همچنان تقاضا برای آنها وجود دارد، تا پایان شرایط ناپایدارحتماً عمده تقاضا متوجه اقلام ضروری و اساسی است.
اولویت دیگری که در کوتاه مدت میتوانند در بخش تولید فعال شود مربوط به حوزه تجهیزات صنعتی مورد نیاز برای تداوم تولید اقلام ضروری و کالاهای اساسی است. در این راستا و در جهت تعیین اولویتهای تولید، از طرف اتاقهای فکر باید به فوریت یک برنامه سنجش پذیر ارائه شود و خروجی آن از طرف اقتصادانان نقد و بررسی شود.
همچنین با توجه به کاهش تقاضای اقلام غیر ضروری بخشی از بنگاههای تولیدی باید میزان تولید خود را با توجه به کاهش مصرف عومی تنزل دهند. به عنوان مثال صنعت خودروسازی کشور پیش از این و در شرایط عادی ماهیانه یکصد هزار دستگاه خودرو تولید میکرد به نظر میرسد در یک بازه چند ماهه میتوان میزان تولید خودرو را با توجه به کاهش احتمالی تقاضا کاهش دهد. شیفت بندی نیروی کار در دستور کار قرار گیرد.
پیشنهاد سیاست نقطه گزینی و کاهش نیروی کار تولید اقلام غیر ضرور
بایستی شروع فعالیتهای تولیدی با رعایت پروتکلهای بهداشتی همراه باشد و گرنه نقض غرض روی داده است بر این اساس پیشنهاد میشود انعطاف در ساعتهای کاری و همچنین روزهای کاری کارگران در واحدهای تولیدی در دستور کار قرار گیرد. به این ترتیب ضمن چاره جویی برای بحران کاهش تقاضا میزان روی کاهش تردد در ساعت اولیه صبح نیز امیدوار بود. با شیفت بندی واحدهای تولیدی طی یک بازه سه ماهه میتوان تجمع نیروی کار را کاهش داد. از سوی دیگر با انجام این اقدام بار ترافیکی نیز کاهش خواهد یافت. باید به این نکته توجه شود که در برخی حوزهها مانند کالاهای اساسی مصرف مردم به طور عمومی افزایش مییابد که باید برای آن حوزه نیز تولیدات کافی لحاظ شود.
برای یک بازه 3 ماهه برنامه ویژه شیفت بندی_بیمه بیکاری طراحی شود. پیشنهاد میشود با توجه به سیاست نقطه گزینی یک برنامه ویژه سه ماهه برای کاهش تبعات کرونا شامل بستهای از منابع مالی برای پرداخت بیمه بیکاری در کنار یک طرح جامع برای شیفت بندی و کاهش تجمع در برخی واحدهای تولیدی که اقلام غیر ضرور تولید میکنند، تدوین شود.
انتهای پیام/