به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، یکی ارکان مهم رسانهای در مبارزه با ویروس شوم کرونا عکاسان خبریاند که از آغاز فراگیری این ویروس منحوس تابهحال در خط مقدم مبارزه با آن قرار داشتهاند؛ با با وجود این، به نظر میرسد تاکنون آنگونه که باید به اهمیت نقش و فعالیتهای این قشر زحمتکش و پرتلاش رسانهای در انتقال امید و انگیزه به آحاد جامعه توجه نشده است؛ به ویژه در دوران شیوع ویروس کرونا، مجاهدتهای این عکاسان در خط مقدم مبارزه با این ویروس نامبارک، چشمگیر و قابل توجه بوده است.
به همین بهانه تصمیم گرفتیم در قالب پرونده ویژه دوران کرونا موسوم به «لنزهای بیباک»، به سراغ این عکاسان پرتلاش عرصه خبر برویم و به ثبت تجربیات و خاطرات آنها از عکاسی در عصر کرونا بپردازیم.
در نخستین بخش از این پرونده، به سراغ «سعید سجادی» عکاس خبرگزاری آنا رفتیم و در دومین بخش از این پرونده نیز با «حسین یاراحمدی» عکاس باشگاه خبرنگاران جوان همکلام شدیم و به ثبت تجربیات این دو عکاس خبری در مواجهه با کرونا پرداختیم؛ مشروح این دو گفتوگو در لینکهای زیر قابل مشاهده است:
اکنون در سومین بخش از پرونده «لنزهای بیباک» به سراغ «ساسان مؤیدی» عکاس سرشناس و باسابقه سالهای دفاع مقدس رفتیم و با او درباره اهمیت کار عکاسان خبری در عصر شیوع کرونا به گفتوگو نشستیم.
مؤیدی در گفتوگو با خبرنگار تجسمی تسنیم ، ضمن اشاره به ارزش کار عکاسان خبری در دوران شیوع کرونا گفت: این عکاسان جوان و شجاع، امیدهای آینده این کشورند و کار مهم آنها در مقطع کنونی تاریخنگاری ویژه و مصور از این روزهای ایران است.
وی افزود: عکاسی خبری در ایران طی چهار دهه اخیر مملو از ایثار بوده است؛ عکاسان خبری در طول این سالها همواره مخاطرات بالقوه بسیاری را به جان خریدهاند تا تصویری صحیح و کامل از مقاطع مختلف تاریخی این مرز و بوم برای آیندگان به یادگار بگذارند.
وی بیان کرد: وقتی یک عکاس میپذیرد که به عنوان عکاس خبری فعالیتهایش را دنبال کند، به این معنا است که پذیرفته در مواقع لزوم جانش را کف دست بگیرد و به میدان بیاید.
این عکاس باسابقه دوران دفاع مقدس با اشاره به تفاوتهای عکاسی از سالهای دفاع مقدس و عکاسی از دوران کرونا گفت: عکاسی از آن روزها با عکاسی از این روزها بسیار متفاوت است؛ در سالهای دفاع مقدس حین بحران خانوادههایمان را به مکانهای امن میفرستادیم؛ اما شرایط امروز به کلی متفاوت و ممکن است خانوادهها نیز درگیر بحران شوند.
مؤیدی ادامه داد: اگر در سالهای دفاع مقدس یک عکاس جانباز میشد، انگشت اتهام خانواده به سمتش بلند نمیشد اما امروز اگر عکاسی به کرونا مبتلا شود، انگشت تقصیر خانواده به سمت او روانه خواهد شد.
وی تصریح کرد: میزان حقوق و دستمزدی که این بچهها دریافت میکنند در مقایسه با عکاسان خبری خارجی اندک است و همین شرایط کار را برای عکاسان خبری سختتر میکند؛ بسیاری از آنها حتی بیمه هم ندارند و اگر خدایی ناخواسته اتفاقی برایشان رخ دهد شرایطشان به مراتب دشوارتر خواهد بود.
وی عنوان کرد: بحران کنونی ناشی از شیوع کرونا شبیه هیچ بحران دیگری نیست و تاکنون مشابه آن را در کشورمان ندیدهایم؛ عکاسان خبری با عکاسی از این شرایط به معنای حقیقی ایثار میکنند و باید دست تکتکشان را بوسید.
این عکاس باسابقه کشور اظهار کرد: به شخصه دوست داشتم در کنار این بچهها حضور داشته باشم و از شرایط کرونا عکاسی کنم اما متأسفانه به دلیل مشکل ریوی و تنفسی این امکان برایم فراهم نیست؛ سه، چهار روز است که از خانه بیرون میزنم و تاب ماندن ندارم؛ چراکه شرمنده این بچهها هستم؛ وقتی کارهایشان را میبینم شرمنده میشوم.
مؤیدی خاطرنشان کرد: در طول مدت شیوع ویروس کرونا در دنیا، عکسهای گرفته شده توسط بیشتر عکاسان ایرانی و خارجی را دیدهام و به این نکته پی بردهام که بچههای عکاس ما تا به امروز چقدر خوب کار کردهاند؛ باید از تلاش این بچهها تقدیر شود.
وی گفت: در شرایطی که بسیاری از افراد سرشناس در خانههایشان نشستهاند و تنها عکسهای مربوط به قرنطینهشان را به اشتراک میگذارند، این بچهها در وسط میدان حضور دارند؛ عجیب اینکه همین قرنطینهشدگان سرشناس، عکسهای گرفته شده توسط بچههای عکاس را با عیبجویی نقد میکنند!
این عکاس باسابقه دوران دفاع مقدس اضافه کرد: اکنون حاصل تلاش و زحمات بچههای عکاس دیده نمیشود؛ چراکه در حال حاضر همگی درگیر بحرانیم و حواسمان به کارهای این بچهها نیست؛ ارزش واقعی کار آنها در آینده نمایان خواهد شد؛ این روزها مقطع مهمی از تاریخ این کشور است که تنها توسط این بچهها برای آیندگان به ثبت خواهد رسید.
وی در پایان یادآور شد: آنچه از دست امثال من برمیآید این است که با زبان قدردان تلاشهای عکاسان خبری باشیم اما مسئولین باید برنامه مناسبی برای تجلیل از زحمات و تلاشهای این بچهها در دوران کرونا داشته باشند تا حاصل تلاش آنها به نحوی شایسته پاسداشته و ماندگار شود.
انتهای پیام/