به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، میترسم از بیانصافی، میترسم از حرص، طمع و آز، میترسم از بیآبرویی و بیحیایی، میترسم از ظلم و بیعدالتی، گمان میکنم از هر کسی با هر اندیشه و اعتقادی بپرسم که از چه میترسی، همینها را که گفتم برایم بازگو کند.
شاید بتوان گفت درد بشر از ترس است و نه جهل و صد البته که ترس از جهل، نادانی و بیخبری است، با این حال به راحتی میتوان گفت: همین بشر دنیا را پر از بیانصافی کرده، پر از بیآبرویی و بیحیایی، پر از حرص، طمع و آز و خلاصه پر از ظلم، تعدّی و بیعدالتی.
بشر از خدا جدا و به شیطان پناهنده شده است، چه بر سرِ این مزرعه آورده است، پُر از هندونههای ابوجهل، پُر از قارچهای خوش رنگ و لعاب سمّی، عجیبتر اینکه تله و دام برای این محصولات کشنده و هلاککننده.
اما در همین دنیا با انصافترین، قانعترین، با حیاترین و عادلترین انسانها نوید دنیایی پر از عدل و انصاف را میدهند، دنیایی که انسانهایش آدماند و حیواناتش رام، گنجینههایش در دسترس، فقط کافی است به خدا پیوند خورد، از او اطاعات کرد و با شیطان درون و برون جنگید، باید به روش رمضان المبارک زندگی کرد و آنگاه با اطمینان به استجابت دعایمان بخوانیم:
اللَّهُمَّ زَیِّنِّی فِیهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ، وَ اسْتُرْنِی فِیهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْكَفَافِ، وَ احْمِلْنِی فِیهِ عَلَى الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ، وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ كُلِّ مَا أَخَافُ، بِعِصْمَتِكَ یَا عِصْمَةَ الْخَائِفِینَ؛
خدایا، مرا در این ماه به پوشش و پاکدامنی بیارای، و به لباس قناعت و اکتفای به اندازه حاجت بپوشان، و بر عدالت و انصاف وادارم کن، و مرا در این ماه از هرچه میترسم ایمنی بده، به نگهداریات، ای نگهدارنده هراسندگان
* حجتالاسلام احمد صادقی، استاد حوزه و دانشگاه
انتهای پیام/