به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، زمینگیر و زمین خوردهام، ناآگاه و ناتوانم، در کارزارها شکست خورده و در معرکهها ترسانم، نه از پس گرسنگی بر میآیم و نه تشنگی؛ چه رسد به سُقم و بیماری.
روزهایی را به چشم میبینم که بشر به ضعف، ناتوانی و ناآگاهی خوب پی برده، موجودی غیر قابل رؤیت، ویروسی حقیر، جهانی را به مبارزه طلبیده و مدعیان حکومت بر جهان را به باد سخره گرفته و عجزشان را آشکار کرده، موجود حقیری که هم جسمهایمان را تهدید کرده و هم روابط اجتماعیمان را و از همه مهمتر اینکه همه را به مبارزه، صبر و استقامت دعوت کرده، همه را به مواسات و مهربانی تشویق کرده است.
ویروسی که غنی و فقیر را، ضعیف و قدرتمند را، مشهور و مجهور را و خلاصه، همه و همه را به فهم فراخوانده؛ فهمی توحیدی، نگرشی الهی و عقیدهای آسمانی و باوری حقیقی به اینکه: آنکه شفا در دست اوست خداست، آنکه طهارت و پاکی به دست اوست، خداست، آنکه میتواند روابط اجتماعی صحیح برقرار و توفیق همنشینی با خوبان و نیکوکاران را نصیبمان کند، خداست، و آنکه میتواند فاصلههای طبقاتی را از بین ببرد و دلهایمان را آرام کند؛ تنها اوست..
اینک در ماه خداییم و سر سفرۀ با برکت او، روزه سبب شده تا بیشتر به خوبیها توجه کنیم، سبب شده تا بهتر و سبکتر در راه خوبیها قدم برداریم، پس قدر این فرصت را بدانیم و با تلاش و جهاد از خدا بخواهیم تا دستمان را بگیرد و از زمینگیری نجاتمان دهد ...
پس بار دیگر بخوانیم:
اللَّهُمَّ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ، وَ صَبِّرْنِی فِیهِ عَلَى كَائِنَاتِ الْأَقْذَارِ، وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَى وَ صُحْبَةِ الْأَبْرَارِ، بِعَوْنِكَ یَا قُرَّةَ عَیْنِ الْمَسَاكِینِ؛
خدایا، مرا در این ماه از آلودگیها و ناپاکیها پاک کن، و بر شدنیهای مورد تقدیرت شکیبایم گردان، و به پرهیزگاری و همنشینی با نیکان توفیقم ده، بهیاریات ای نور چشم درماندگان.
حجتالاسلام احمد صادقی، استاد حوزه و دانشگاه
انتهای پیام/