به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری العهد در آستانه بیستمین سالگرد شکست ارتش رژیم اشغالگر صهیونیستی در جنوب لبنان و آزادسازی این منطقه به دست نیروهای مقاومت٬ شبکههای اسرائیلی شروع به انتشار مجموعهای از گزارشهای مستند مربوط به آن زمان کردند. شبکه «کان» رژیم صهیونیستی یک گزارش مستند در سه قسمت با عنوان «جنگ بدون نام» منتشر کرده که شامل مصاحبه با تعدادی از سیاستمداران و افسران ارشد رژیم صهیونیستی آن دوره است.
حزبالله جنوب لبنان را به رنگ زرد درآورد
در بخشی از این گزارش مستند آمده زمانی که «اسحاق رابین» نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی در سال 1985 یک کمربند امنیتی ایجاد کرد، گمان میکرد که این کمربند مانع رسیدن نیروهای مقاومت به دیوار مرزی میشود؛ اما این اتفاق نیفتاد. حزبالله جنوب لبنان را به رنگ زرد درآورد و همه مواضع و راههای منتهی به آن را مورد حمله قرار داد.
«موشیه چیکو تامیر» سرتیپ ذخیره رژیم صهیونیستی در آن دوره نیز به انهدام ناوچه ساعر در سومین روز جنگ 33 روزه که از ادوات جنگی مورد اتکای رژیم صهیونیستی در این جنگ محسوب میشد، اشاره میکند.
انهدام این ناوچه تاثیر زیادی بر روند نبرد سی و سه روزه داشت؛ چرا که از سال 1967 رژیم صهیونیستی به شکلی بی منازع در دریای مدیترانه گشت زنی و حرکت میکرد.
قرارداد خرید سه فروند ناوچه ساعر در اوایل دهه 1980 میلادی با بخش کشتی سازی شرکت آمریکایی «نورثروپ گرومن» بسته شد و تحویل آن در سال 1994 کامل شد. این ناوچهها که دارای امکانات شناسایی و ضدهوایی بودند تا سال 2006 و جنگ سی و سه روزه از جمله تجهیزات مورد اتکای رژیم صهیونیستی محسوب میشدند.
از خشم صهیونیستها از سلسله موفقیتهای حزبالله تا نقشه برای ترور سید عباس
سرتیپ «موشیه کابلسنکی» فرمانده بخش شرقی صهیونیستها در سال 1992 تا 1993 در مستند مذکور با اشاره به سلسله عملیاتهای موفق حزبالله در جنگ 33 روزه اظهار داشت: برای ما کاملاً روشن بود که حزبالله سازمانی است که به ما نشان میدهد تا چه اندازه پیشرفت میکند.
در بخش بعدی مستند مذکور صهیونیستی، یکی از نظامیان تیپ «آوی هرشنزون» درباره یکی از عملیاتهای حزبالله که طی آن 10 نظامی صهیونیست کشته شدند میگوید: آن روز برای انجام ماموریتهای آموزشی در حال حرکت به مکانی در 5 یا 6 کیلومتری محل استقرار خود در «بلاط» بودیم. به یاد دارم که وارد یک میدان پر از خار شدیم، هوا تاریک شده بود و چشم چشم را نمیدید. تنها صدایی که شنیده میشد صدای پا بود، به یک دره رسیدیم و روی زمین دراز کشیدیم و منتظر ماندیم؛ با این خیال که امشب شب ماست و نیروهای حزبالله را به دام میاندازیم.
او ادامه میدهد: قبل از ساعت 4 صبح بود که همزمان با روشن شدن هوا آماده حرکت شدیم، من درحال درست کردن بند کفشهای خود بودم و به همین دلیل از صف دوستانم عقب ماندم؛ ناگهان در سی یا چهل متری خود موج بزرگی از آتش را دیدم. فریاد زدم زمان شمارش اعداد است، بازهم فریاد زدم اما جوابی نشنیدم...
در این مستند همچنین به بارزترین اتفاق سال 1992 یعنی جنایت ترور «سید عباس موسوی» دبیر کل سابق حزبالله به دست صهیونیستها اشاره و تاکید شده که پس از سلسله ضربات موفقی که حزبالله به تلآویو وارد کرد، مقامات صهیونیست نقشه ترور او را کشیدند.
«شمعون شبیرا» سرتیپ ذخیره و افسر شعبه اطلاعات رژیم صهیونیستی در سال 1983 تا 1987 در این زمینه می گوید: زمانی که وارد ارتش شدم فهمیدم اوضاع تا چه اندازه بد است، همه منطقه من با موشکهای کاتیوشا هدف قرار گرفت و این اولین بار بود که حزبالله به عمق جبهه ما نفوذ میکرد.
و حشت صهیونیستها از بازتاب رسانهای پیروزیهای حزبالله
افسر صهیونیست در ادامه افزود: حزبالله آگاهی جنگی بالایی داشت، آنها خیلی سریع متوجه شدند که ما یک نقطه ضعف بزرگ داریم: جامعه اسرائیلی. نیروهای حزبالله یک یگان رسانههای جنگی ایجاد کردند که مأموریت آن ارسال دوربین به مناطق عملیاتی و فیلم گرفتن از آنها بود.
در این قسمت «گیورا عنبار» فرمانده واحد ارتباط با لبنان در سالهای 1993 تا 1996 روایت میکند که چگونه شبکه تلویزیونی المنار لبنان تبدیل به یک سکوی ثابت رسانهای در این کشور شده و اخبار عملیاتهای حزبالله علیه مواضع رژیم صهیونیستی را منتشر میکرد. این افسر صهیونیست می گوید آنها به راحتی می آمدند و فیلم میگرفتند و منتشر میکردند. در آن زمان بود که ما فهمیدیم ماندن در منطقه امنیتی یک بار سنگین بر دوشمان خواهد گذاشت.
در گزارش مستند صهیونیستی به دو عملیات موسوم به عملیات «تسویه حساب» در سال 1993 و «خوشههای خشم» در سال 1996 که جنایت «قانا» را رقم زد اشاره شده است.
«موشیه چیکو تمیر» در این زمینه میگوید: ما در عملیات خوشههای خشم سعی کردیم تا نتیجه را مانند عملیات تسویه حساب تغییر دهیم اما موفق نشدیم؛ این یعنی هر تقابلی که عمق مقاومت را مورد هدف قرار دهد، حزبالله با موشکهای کاتیوشا پاسخ آن را میدهد و این بسیار شبیه اتفاقی است که امروز در غزه میافتد.
انتهای پیام/