به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، حوادث هوایی در پاکستان عمری نسبتا طولانی دارد، در اصل شرکت ملی هواپیمایی پاکستان که روزگاری جزو بهترین شرکت های هوایی خاورمیانه بود طی سه دهه اخیر با مشکلات مختلفی مواجه شده است.
سقوط روزگذشته ایرباس 320 در حالی رخ داد که شرکت پی آی ای با مشکلات اقتصادی مواجه شده است و دولت عمران خان در تلاش است تا مسائل مالی این شرکت را حل کند.
این حادثه هوایی ابراز همدردی کشورهای مختلف از جمله مختلف از جمله جمهوری اسلامی ایران، چین، عربستان، افغانستان، کانادا را به همراه داشته و اشخاصی چون دبیر کل سازمان ملل، دبیر کل سازمان همکاری اسلامی ضمن تماس با نخست وزیر یا وزیر خارجه پاکستان به آنها تسلیت گفتهاند.
در این نوشتار تلاش داریم تاریخچه تمام سقوط هایی که کشور پاکستان با آن مواجه بوده است را بررسی کنیم:
نخستین سانحه:
در 20 می سال 1965 بوئینگ 720 شرکت بینالمللی پاکستان که از «لندن به قاهره» میرفت حین فرود در فرودگاه «قاهره» سقوط کرد و تمام 124 سرنشین آن کشته شدند. 22خبرنگار نیز در این پرواز حضور داشتند.
6 اگوست سال 1970
سقوط یک فروند «فوکر F27» پس از بلند شدن از راولپندی بر اثر طوفان شدید باعث کشته شدن 30 نفر شد.
8 دسامبر سال 1972
هواپیمای «فوکرF27» لحظاتی پس از برخاستن از فرودگاه راولپندی سقوط کرده و 26 نفر را به کام مرگ کشاند.
حاجیانی که پس از اوج گرفتن به آسمان هیچگاه به زمین برنگشتند:
در 26 نوامبر 1979 «بوئینگ707» شرکت بینالمللی پاکستان که از جده برخاسته بود بر اثر خطای مسافران دچار آتش سوزی در کابین شده و سقوط آن منجربه کشته شدن تمامی 145 مسافرش شد.
23 اکتبر 1986
سقوط یک فروند «فوکرF27» در نزدیکی شهر پیشاور 13 نفر را به کام مرگ کشاند، 41 نفر از این سقوط جان سالم به در بردند.
حوادث هوایی، جان رئیس جمهور پاکستان را نیز گرفت
در تاریخ 17 اگوست سال 1988 سقوط یک فروند «هرکولیس c130» که ساخت آمریکاست در نزدیکی «بهاولپور» باعث کشته شدن «ژنرال ضیاء الحق» رئیس جمهور و رئیس ارتش پاکستان به همراه 30 فرمانده بلند پایه ارتش و سفیر آمریکا در این کشور شد.
لاشهای که هیچگاه پیدا نشد!
در 25 اگوست سال 1989 فوکر «pk404» شرکت PIA در نزدیکی شهر «گلگت» واقع در شمال پاکستان میان درههای هیمالیا ناپدید شد. سقوطی که 21 سال کاوش تیمهای بینالمللی را در یافتن لاشه هواپیما یا اثری از آن ناکام گذاشت. 73 تیم ویژه برای یافتن هواپیما به منطقه اعزام شده و ناکام برگشتند. جالب اینجاست که تا کنون دولت پاکستان پرونده این سقوط را نبسته واحتمال زنده بودن مسافران را میدهد.
بزرگترین حادثه خارج از کشور
روز 28 سپتامبر سال 1992 «ایرباس A300» شرکت PIA که به مقصد نپال در حرکت بود در چند قدمی مقصد سقوط کرد و 155 نفر را مسافر سفر ابدی کرد.
دلیل این سقوط را خطای خلبان دانستند و در ارتفاعی پائین تر از حد مجاز پرواز میکرد.
فرمانده نیروی هوایی ارتش هم شکار حوادث هوایی شد
بازهم یک فروند «فوکرF27» در نزدیکی شهر «کوهات» سقوط کرد و جان فرمانده نیروی هوایی ارتش پاکستان ژنرال «مصحف علی میر» را به همراه 15 نفر دیگر گرفت.
بازهم «فوکرF27» بازهم حادثه
در 10 جولای سال 2006 سقوط یک فروند فوکر F27 در نزدیکی شهر ملتان 45 نفر کشته شدند. علت این حادثه نقص فنی اعلام شد.
سقوط، گریبان شرکت های خصوصی را هم گرفت
در 28 جولای سال 2010 «ایرباس A320» شرکت «ایربلو» در نزدیکی اسلامآباد به کوههای پوشیده از درخت برخورد کرد و تمامی 152 سرنشین آن کشته شدند.
20 آوریل سال 2012
سقوط یک فروند بوئینگ 737 متعلق به شرکت خصوصی «بهوجا ایر» که از «کراچی» به سمت «اسلامآباد» در حرکت بود باعث کشته شدن 127 نفر شد.
«جنید جمشید» نعت خوان از دست رفته
در تاریخ 7 دسامبر سال 2016 سقوط یک فروند هواپیمای ATR که از چترال پرواز خود را آغاز کرده بود باعث مرگ تمام 48سرنشین آن از جمله جنید جمشید نعت خوان مشهور جهان اسلام شد.
سقوط کرونایی کراچی
آخرین مورد از سقوط هواپیما در پاکستان به روز گذشته بر می گردد که هواپیمای ایرباس 320 شرکت پی آئی ای مسافران لاهوری را به کراچی منتقل می کرد و نکته عجیب اینکه بسیاری از این مسافران مجبور شده بودند 2 ماه قرنطینه را در لاهور تحمل کنند و سپس به زحمت با تهیه بلیت این هواپیما خود را به کراچی برسانند. در این پرواز 97 نفر جان خود را از دست دادهاند.
این تاریخچه حوادث مرگبار هوایی در پاکستان جان صدها انسان را گرفته است. پرواز اگر چه به نظر برخی جزو راحتتری شیوههای سفر محسوب می شود ولی دلایل مختلفی وجود دارد که باعث ناتمام ماندن سفر مسافران میشود.
علیرغم تلاش فراوان کارشناسان فنی شرکتهای سازنده هواپیما به نظر می رسد که هیچگاه تعداد حوادث به صفر نرسد زیرا همواره خطاهای غیر قابل پیش بینی از سوی خلبانان، مسافران و... وجود دارد که در سالهای اخیر علت اصلی بسیاری سقوطها بوده است.
به روز نگهداشتن ناوگان هوایی و سرویس مدام هواپیماها اهمیت فراوانی دارد. بطوری که هستند شرکتهایی که از استانداردهای مخصوص پیروی کرده و در تاریخ فعالیت خود، هیچ حادثهای را تجربه نکرده باشند.
انتهای پیام/