به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، بیژن زنگنه، وزیر نفت کشورمان در سال 96 در برنامه ای که به عنوان وزیر پیشنهادی دولت دوازدهم ارائه کرد و طبق همین برنامه، از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفت، در بخش راهکارها و راهبردهای عملیاتی به موضوع صادرات گاز در 4 سال فعالیت دولت دوازدهم اشاره کرده است.
زنگنه در بندی از برنامههای خود با عنوان "نقشآفرینی جدی در صادرات گاز منطقه و شروع صادرات LNG" آورده است: "پیش بینی می شود که با تأکید بر روابط حسنه با همسایگان در پایان دوره دوازدهم، صادرات گاز کشور از 10 میلیارد مترمکعب سالانه فعلی (به ترکیه) به رقم قریب به 40 میلیارد مترمکعب افزایش یابد (به عراق 20، پاکستان 10، جنوب خلیج فارس 10 و آذربایجان 2) علاوه بر این با راه اندازی کارخانه IRAN LNG به بهره برداری خواهد رسید که در ظرفیت کامل به معنای صادرات معادل 18 میلیارد مترمکعب در سال خواهد بود. این بدان معناست که ظرفیت صادرات ایران از 10 میلیارد مترمکعب سالانه فعلی به حدود 70 میلیارد مترمکعب در سال خواهد رسید."
درحالی که به سال پایانی فعالیت دولت دوازدهم رسیدهایم، صادرات گاز کشور با تحقق بخشی از برنامه صادرات گاز به عراق، حدود 17 میلیارد مترمکعب در سال است و این رقم با 70 میلیارد مترمکعب هدفگذاری شده در برنامه وزیر نفت در سال 96، اختلاف فاحشی دارد.
در متن قانون بالادستی چشم انداز بیستساله کشور معروف به چشمانداز 1404 تأکید شده که ایران در سال 1404 باید سهمی 10 درصدی در تجارت جهانی گاز داشته باشد، سهمی که با وجود گذشت 15 سال از این قانون، هنوز کمتر از دو درصد است.
عقبماندگی کشور از برنامهها و تکالیف قانونی در بخش صادرات گاز، زمانی اهمیت دوچندان پیدا می کند که بدانیم همین سهم اندک در بازار جهانی گاز نیز زیر سایه غفلت مسئولان اجرایی کشور و با تلاش دشمنان و بدخواهانی چون امریکا، در حال حذف است و کاهش است.
کشور ما ایران با در اختیار داشتن 18 درصد از ذخایر گازی، دومین کشور دارنده این ذخایر در جهان شناخته میشود؛ اما با داشتن سهمی کمتر از 2 درصد از صادرات گاز جهان جایگاه سیزدهم را در بین صادرکنندگان به خود اختصاص داده است. پتانسیل صادرات گاز ایران آن جا مشخص میشود که تنها کشورهای همسایه ایران با بیش از 400 میلیون نفر جمعیت و همچنین هند و چین با بیش از 2 میلیارد نفر جمعیت در طی دهه پیش رو بزرگترین متقاضیان گاز در جهان و همگی بازارهای بالقوه صادرات گاز ایران هستند؛ چرا که واردات گاز از ایران برای این کشورها نسبت به سایر مبادی وارداتی دارای صرفه اقتصادی بالایی خواهد بود.
در حالی ایران با رویکرد منفعلانه خود در بازار گاز دست آوردی نداشته و عملا در حال حذف از این بازار است که جنگی تمام عیار در بازارهای ایران بین کشورهای مختلف در جریان بوده و این کشورها در تلاشاند با پر رنگ تر کردن هرچه بیشتر نقش خود در این بازار، سهمی از آینده انرژی جهان داشته باشند.
انتهای پیام/