به گزارش خبرگزاری تسنیم, باشگاه ذوبآهن اصفهان در فاصله دو هفتهای تا آغاز دوباره مسابقات لیگ برتر شرایط خاص و عجیبی را سپری میکند. این تیم که از ابتدای فصل با برکناری سعید آذری از سمت مدیرعاملی باشگاه روزهای پرچالش و پرحاشیهای را به شب میرساند, حتی در تعطیلات سه ماهه مسابقات نیز رنگ آرامش را به خود ندیده و سایه مستدام و شوم مشکلات باعث نگرانی هواداران این تیم شده است.
میودراگ رادولوویچ؛ مربی پروازی و پروندهای خطرناک
اصلیترین چالش این روزهای سبزپوشان اصفهانی, عدم بازگشت میودراگ رادولوویچ از کشورش به ایران است. مسئولان ذوبآهن که در این مدت حضور نیافتن سرمربیشان در تمرینات را به عدم پرواز ربط میدادند حالا با حقیقتی تلخ مواجه شدهاند که او شخصاً علاقهای به بازگشت ندارد. رادو که با حضورش در اصفهان تا حدی ذوبآهن را به شرایط نرمال رسانده بود اعلام کرده است که شرایط روحی و فیزیکیاش مهیای بازگشت دوباره به ایران نیست. از آن طرف یکی دیگر از دلایل این تصمیم را عدم دریافت حق و حقوقش میداند و برای جدایی دوستانه و توافقی از ذوبآهن دست به دامن رئیس اتحادیه فوتبال مونتهنگرو و سایر مقامات کشورش شده است.
البته باشگاه ذوبآهن اعلام کرد که اگر رادو برای بازگشت به ایران مشکل نبود پرواز دارد, حاضر است او را با پرواز اختصاصی به ایران بازگرداند. این در حالی است که انجام پرواز چارتر از محل زندگی رادو به ایران آنهم فقط برای یک نفر بسیار هزینهبر است و نمیتواند این ادعا واقعی به نظر برسد. مسئله مشخص در شرایط فعلی این است که سرمربیِ پروازی ذوبآهن دیگر هوس دیار نقش جهان را ندارد و فیلش یاد هندوستان کرده است.
در این شرایط ذوبیها با توجه به ادعای رادولوویچ مبنی بر عدم دریافت دستمزدش از ماه مارس تاکنون, با خطر شکایت و فسخ یکطرفه و در نهایت پرداخت کل مبلغ قرارداد نیز مواجه هستند, اتفاقی که بارها در فوتبال ایران بین باشگاهها با بازیکنان و مربیان خارجی رخ داده است و حالا میتواند برای ذوبآهن هم خطرناک باشد. از سویی دیگر گفته شد از قرارداد 350 هزار دلاری این مربی برای یک فصل و نیم, 150 هزار دلارش (یعنی بیشتر از معادل کل دستمزد نیمفصل جاری) به صورت نقد و در همان ابتدای همکاری پرداخت شده است. با این وضعیت باید دید چگونه رادولوویچ از عدم دریافت حق و حقوش صحبت کرده است.
رسول کربکندی؛ شاکی, قهر و دست باشگاه در پوست گردو
مورد دیگر که اخیراً اردوی «گاندو»ها را تحتالشعاع خود قرار داده, بحث جدایی رسول کربکندی است. مربی سابق و پیشکسوت باشگاه ذوبآهن بعد از اختلافاتی که با مدیران باشگاه بر سر مسائل مالی پیدا کرد, ساز جدایی کوک و با دلخوری از سمت ریاست سازمان فوتبال این باشگاه استعفا کرد تا ذوبآهن یکی از مهرههای اصلی خود را در این وضعیت از دست بدهد. طبیعتاً در شرایطی که رادولوویچ اعلام کرده دیگر حاضر به همکاری با ذوبآهن نیست, وجود فرد باتجربهای مثل کربکندی - آنهم در حالی که مدیران این باشگاه اکثراً فوتبالی و ورزشی نیستند - میتوانست بدون فایده نباشد. جدایی کربکندی پیش از اعلام موضع سرمربی تیم باعث شده تا به نوعی دست باشگاه از لحاظ فنی در پوست گردو بماند.
جواد محمدی؛ نادر در روزهای سخت
کربکندی در مصاحبهای اعلام کرده بود محمدی (مدیرعامل باشگاه) مدتی است به خاطر بیماری سنگ کلیه به باشگاه نیامده و برای همین نتوانسته است با او جلسهای بگذارد. همین موضوع خود نشان از مشکلی دیگر دارد که ذوبیها پیش از آغاز مسابقات با آن دست و پنجه نرم میکنند. گفته میشود مدیرعاملِ جوان ذوبآهن به دلیل داشتن بیماری زمینهای و خطر ابتلا به بیماری کووید 19 به ندرت در باشگاه حاضر میشود و همین موضوع میتواند امورات باشگاه را در این شرایط سخت تحتالشعاع قرار بدهد. ذوبآهن در شرایطی است که باید سازوکار رعایت پروتکلهای بهداشتی را برای مسابقاتش فراهم و علاوه بر این فوراً تکلیف سرمربی تیم را روشن کند.
هیئت مدیره؛ بازنشسته و بیاطلاع!
ضلع چهارم مربع چالشهای ذوبآهن مربوط به هیئت مدیره باشگاه است, جایی که سه عضو از پنج عضو هیئت مدیره باید از این باشگاه خداحافظی کنند. محمدعلی عباسی، اصغر برشان و احمد جمشیدی سه فردی هستند که به دلیل اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستگان در باشگاههای صنعتی تا حدی در وضعیت بلاتکلیفی به سر میبرند و دیر یا زود باید باشگاه ذوبآهن را ترک کنند. یک عضو دیگر هیئت مدیره جواد محمدی مدیرعامل باشگاه است که در پاراگراف بالا به عدم فعالیت و حضورش در باشگاه اشاره شد. فرد پنجم نیز مجتبی فریدونی است که همیشه تغییر سلیقه و مخالفتش را با رویکرد باشگاه و اعضای آن به صورت علنی نشان داده و بارها در چهره منتقد از رویکرد و عملکرد باشگاه ظاهر شده است. البته او در آخرین موضعگیری خود در رابطه با عدم بازگشت رادولوویچ اعلام کرده که از وضعیت تیم بیاطلاع است و بهتر است اتفاقات از سخنگو و مدیرعامل باشگاه پیگیری شوند.
همه اتفاقاتی که در ذوبآهن رخ داده و یا در حال رخ دادن است, نشان از وضعیت نگرانکننده این تیم دارد. تیمی که تا همین سال گذشته نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا بود و در سالهای اخیر همیشه در قامت یک مدعی ظاهر میشد. به نظر باید به هواداران ذوبآهن حق داد که در آستانه از سرگیری مسابقات لیگ برتر نگران تیم 52 ساله خود باشند.
انتهای پیام/