به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در مدت زمانی که مسأله اعتراضات به قتل جورج فلوید شهروند آمریکایی رخ داده است، مطالبی را به صورت یادداشت، گزارش، مصاحبه و... درباره این حقیقت که تا چه حد سینمای سیاهپوستان در هالیوود نشان دهنده وضعیت حقیقی بغرنج آنان در تاریخ آمریکا است منتشر شده است.
آنچه که گفته شد اشاره به این واقعیت دارد که عموم فیلمهایی که درباره ظلم و تبعیض نژادی علیه سیاهان در جامعه آمریکا در طول تاریخ ساخته شده است، برخلاف آنچه که عموم علاقهمندان سینما فکر میکنند که مبین ظلم و تبعیض نژادی علیه سیاهان باشد و به نوعی حامی و دلسوز آنان باشد نیست، بلکه از سویی همواره سفیدان را عامل برتری و موفیقت آنان در فیلم معرفی میکند و خود آنان بیشتر شخصیتهای رنجور، ضعیف و کمسواد تلقی میشوند که به کمک سیاهان نیاز دارند و از سوی دیگر این نکته نیز لازم به ذکر بود که این فیلمها در منافع لیبرالیسم و کاخ سفید به صورت غیر مستقیم عمل میکند؛ فیلمهای مذکور در ذهن مخاطب این باور را تقویت میکند که سیاستهای آمریکا بعد از گذشت از سالهای بسیار دور و خصوصاٌ بعد از بیانیه اعلان استقلال آمریکا و بعد از جنگهای داخلی و ممنوعیت بردگی در آمریکا و همینطور بعد از نیمه دوم قرن بیستم به بعد که بنیانهای فکری و اقتصاد لیبرالی و دیگر مانیفستهای آن عملیاتی شده است، توانسته در نابودی ظلم و تبعیض نژادی علیه سیاهان موفق باشد و برای آنان جامعهای برابر بر خلاف یکصدسال قبل بسازد. بنابراین فیلمهای سیاهان دلسوزی برای سیاهان را دستمایه این کرده است که به منافع سرمایهداری برسد و اشکهای ریخته شده غیر از اشک تمساح نیست.
اما صحبتهای یکی از بازیگران فیلم معروف خدمتکار که اتفاقاً در این مدت به عنوان یکی از فیلمهای محبوب علیه سفیدان و تبعیض نژادی اسم برده شده است نیز مطالب فوق را تأیید میکند.
در ابتدای هفته شبکه نتفلیکس اقدام به پخش به موقع فیلم خدمتکار کرد که در زمان کوتاهی تبدیل به یکی از پربینندهترین فیلمهای هفته شد. تاکنون چندین منتقد و ژورنالیست به این اتفاق واکنش نشان داده و در مقابل داستان فیلم موضع گرفتهاند. «برایس دالاس هاوارد» که در این فیلم نقش شخصیت شرور «هیلاری والترز هالبروک» را بازی میکند، یکی از منتقدین فیلم است. هاوارد در صفحهی فیسبوک خود اعتراف میکند که «خدمتکار» شاید بهترین فیلم برای آموختن در مورد حقوق شهروندی نباشد.
باریس دالاس هاوارد
هاوارد مینویسد: «شنیدهام که «خدمتکار» پربینندهترین فیلم حال حاضر نتفلیکس شده. قدردان روابط صمیمانهای که آن فیلم به همراه داشت هستم – پیوند ما چیزی است که عمیقاً بر آن ارج میگذارم و میدانم که تا ابد باقی میماند. با وجود این، «خدمتکار» داستانی خیالی است که از زاویهی دید یک شخصیت سفیدپوست بازگو میشود و توسط نویسندگان غالباً سفیدپوست خلق شده. میتوانیم فراتر از دیدن این فیلم برویم.»
او ادامه میدهد: «اگر میخواهید در مورد جنبش حقوق شهروندی، اعدام غیرقانونی، تبعیض نژادی، جیم کرو، و تمام مسائلی که بر امروز ما تأثیر گذاشته بیشتر بدانید، این فهرست از فیلمها و سریالهای استادانه، ضروری و تأثیرگذار با محوریت بازیگران و نویسندگان سیاهپوست و داستانهایی در مورد جان سیاهپوستان را ببینید.»
هاوارد سپس فیلمهایی فهرست میکند که بیشتر این فیلمها دقیقاًٌ اثاریند که در میان دیگر فیلمهای ساخته شده درباره سیاهان از شهرت و ضریب کمتری برخودارند و این خود نشان دهنده آن است که فیلمهایی که حقیقت موضوع سیاهان در جامعه آمریکا را نشان دهد و نتواند منافع کاخ سفید را تأمین کند، بدون تعارف به محاق خواهد رفت و شاید حتی ما اسمی از آن نشنویم. قهرمان فیلمهایی که درباره آنان صحبت شد مانند 12 سال بردگی، جانگوی آزاد شده، بلککنزمن، خدمتکار و بسیاری دیگر بیشتر سفیدانند تا سیاهان. فهرست «برایس دالاس هاوارد» شامل موارد زیر است:
شامل «سیزدهم» «به نتیجه فکر کن» «من کاکا سیاه تو نیستم» «عفو منصفانه» «مالکم اکس» «زندگی و مرگ سندرا بلند» «سلما» «واچمن» و «وقتی ما را میبینند» میشود. فیلمهایی که مخاطبین جدی سینما نیز اسامی آنها را نسبت به فیلمهای مطرح دیگر کمتر شنیده یا اصلاً نشنیده است.
انتهای پیام/