فریبرز عسکری در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در خصوص عدم مجوز آغاز تمرینات تیم ملی تکواندو با وجود درخواستهای کادرفنی و ملیپوشان اظهار داشت: برای آغاز تمرینات تیم ملی تکواندو خیلی درخواست و خواهش کردیم. به هر کسی که دسترسی داشتیم نیز التماس کردیم تا اجازه آغاز اردوی تیم ملی را بدهند، اما هچنان این تیم اتفاق نیفتاده است. شرایط اصلا خوب نیست و بچهها به شدت عصبی شدند. ملیپوشان طی سالها حضور در اردوی تیم ملی سبک زندگی خود را پیدا کرده بودند، اما با بازگشت به شهرها و محل زندگی خودبا تغییر سبک زندگی مواجه شدند.
وی تصریح کرد: تعطیلی تمرینات در هفتههای ابتدایی جذاب بود، اما بعد از مدتی باعث شده است تا بچهها از لحاظ عصبی به هم بریزند. ویروس کرونا باعث شده است که تمرینات بچهها انفرادی برگزار شود و همین موضوع فشار زیادی را به آنها وارد کرده است. بارها از مسئولان کمیته المپیک و وزارت ورزش خواهش کردیم برای صدور مجوز آغاز تمرینات، نگاهی به اردو و کمپ تمرینی تیم ملی داشته باشند و بعد تصمیم بگیرند.
سرمربی تیم ملی تکواندو خاطرنشان کرد: فدراسیون تکواندو در ماههای اخیر به خاطر رفاه کارکنان و احیانا در صورت حضور ملیپوشان در اردوها، ظرفیت کارمندان خود را به یک سوم تقلیل داده است و تا حد امکان برنامهها را به صورت دور کاری ادامه میدهد. در صورت آغاز تمرینات تیم ملی نیز قرار است 6 ملیپوش در تمرینات با رعایت فاصله اجتماعی حضور داشته باشند و روی بچهها نظارت داشته باشیم. آیا این شرایط نا امنتر از شرایطی است که بچهها در شهرهای خود و بدون هیچ نظارتی تمرین میکنند؟
عسکری ادامه داد: اردوی تیم ملی با رعایت پروتکلها بهداشتی خیلی امنتر از تمرینات ملیپوشان در شهرهای خودشان است. واقعا نمیفهمم چرا با وجود این همه درخواست هنوز مجوز تمرینات صادر نشده است و از این بابت خیلی نگران هستم. اگر بحث عدم مجوز تمرینات به خاطر نگرانی بابت سلامت بچهها است، الان بچهها در شهرهای خودشان بیشتر در خطر هستند.
وی در خصوص واکنشهای عصبانی ملیپوشان از شرایط و دغدغههای مالی که باعث گرفتن شاگرد در شرایط کرونایی و یا مسافرکشی آنها شده است، گفت: بچهها عمر و جوانی خود را گذاشته و طی یک پروسه سنگین موفق به کسب سهمیه المپیک شدند، اما بعد از این سختیها به خاطر ویروس کرونا با تعویق المپیک و تمرینات روبرو شدند. همه بچهها این موضوع را درک و تلاش کردند تا رعایت کنند، اما زمان در حال طولانی شدن است. همه چیز دو طرفه است و بچهها با کسب سهمیه المپیک برادری خود را ثابت کردند و برای کسب مدال جانفشانی انجام دادند و از آن طرف مسئولان باید رسیدگی کنند.
سرمربی تیم ملی تکواندو خاطر نشان کرد: قرار بود تا قبل از المپیک در دو مرحله، جمعاً 60 میلیون تومان به بچهها پول پرداخت شود که آن نیز خود داستان داشت و قرار شد مالیاتش کسر شود. در مرحله اول 30 میلیون تومان پرداخت شد، اما با شیوع ویروس کرونا مرحله دوم را پرداخت نکردند و از سال 2018 نیز بچهها جوایز خود را نگرفتند. بچهها چیز زیادی نمیخواهند و اگر جوایزی که قول آنها داده شد، پرداخت شود تا حدودی مشکلات برطرف خواهد شد. خبر دارم ورزشکارانی مانند آرمین هادیپور و سروش احمدی در بحث مخارج زندگی به خانواده کمک میکنند و اگر شرایط مهیا نباشد مجبور هستند مانند همه مردم سر کار بروند.
عسکری ادامه داد: کاری که از بچهها بر میآید، مسافرکشی و گرفتن شاگرد است و غیر از این کار دیگری بلد نیستند. باید این بچهها را حفظ کنیم، در حالی که ما فقط به بخش اول که سلامتی اردوها بود فکر کردیم. فکر میکنم در این بخش نیز فدراسیون تکواندو امنترین جا برای بچهها خواهد بود و در بحث معشیتی نیز نه تنها باید به فکر بچههای تکواندو بلکه باید به 52 المپین ورزش کشورمان فکر کنیم. ما جایی به قدری دست و دلباز میشویم که میلیون دلاری به ویلموتس درجه چندمی پرداخت میکنیم که نتایج ضعیفی را کسب میکند و بدون هیچ پاسخی میرود، اما از طرفی به 52 نفری که قرار است به المپیک بروند و برای ما افتخارآفرینی کنند و پرچم کشور را به اهتزاز در بیاورند، رسیدگی نمیکنیم و باعث میشویم بچهها عصبی شوند و به هم بریزند و این موضوع نیز فقط شامل بچههای تکواندو نیست.
وی در خصوص اظهارنظر یکی از مسئولان سابق ورزش کشور که مشکلی برای کار کردن ورزشکاران ملی نمیبینند، گفت: من اطلاعی از اظهار نظر این مسئول سابق ورزش کشور ندارم، اما اگر شرایط کلان کشور به جایی رسیده که قهرمانان نیز باید کار کنند، باید سطح توقعات خود را پایین بیاوریم و از عدم کسب مدال نیز ناراحت نشویم. ورزشکار حرفهای باید تمام تفکرش ورزش باشد و اصل تشکیل اردوی تیم ملی نیز این است که ورزشکار را از زندگی شخصی و روزانه دور کنیم تا آنها تمام فکر و ذکرشان به تمرین باشد.
سرمربی تیم ملی تکواندو خاطرنشان کرد: اگر قرار است ورزشکار حرفهای در ساعات استراحت خود به فکر کار و معیشت باشد قطعا بازدهی مناسب را نخواهد داشت و در این حالت باید سطح توقعات را پایین بیاوریم. البته دغدغه همه مسئولین ورزش این خواهد بود که تمام بچهها را تحت چتر حمایت خود قرار بدهند. در حال حاضر کرونا همه چیز را به هم ریخته که ما این موضوع را درک میکنیم و امیدوارم هر چه زودتر تصمیم قاطعی بگیرند و بچهها را مانند گذشته حمایت کنند. حمایت جدی تر باعث خواهد شد در این شرایط که بچهها دغدغه برگزاری نشدن المپیک را دارند و از طرفی فکر میکنند کرونا باعث فراموش شدن آنها شده است و فشار زیادی را تحمل میکنند، حداقل دغدغه معیشتی نداشته باشند.
انتهای پیام/