به گزارش خبرگزاری تسنیم، محسن کاظمی نامزد کسب عنوان چهره سال هنر انقلاب برای نگارش کتاب «نقاشی قهوه خانه» که از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است، بیان کرد: «نقاشی قهوه خانه» نسبت تاریخ با هنر را یادآوری میکند. یک هنر میتواند تاریخی و یک تاریخ میتواند هنری باشد. هنر میتواند داشته هایش را به خاطر تاریخی بودنش به رخ بکشد و تاریخ هم اگر هنری باشد و درست به آن پرداخته شود، هنری و ماندگار میشود.
وی در پاسخ به این که هنر چقدر سفارش پذیر است و آیا هنر انقلاب را میتوان هنر سفارشی نامید، نیز بیان کرد: به نظرم در حق هنر انقلاب جفا شده است. زیرا هر اثر هنری به هر حال با یک سفارش با توجه به خاستگاه خود خلق میشود. این اثر میتواند از درون هنرمند به او سفارش داده شود یا از طریق شرایط جامعه او را مجاب به خلق کند. به هر حال ما در این زمانه زندگی میکنیم و همه رخدادها و پدیده ها را برای ایجاد یک اثر هنری در نظر میگیریم. واقعه میکونوس که در کتاب «نقاشی قهوه خانه» مورد توجه بوده است، نیز با موضوع انقلابی در بستر انقلاب قرار دارد. بنابراین پرداختن هنرمند به آن، نتیجه اش را سفارشی نمیکند. به نظر میرسد به دلیل این که جریانی تخطئه شود از برخی الفاظ استفاده میشود که هنر سفارشی از آن جنس است.
کاظمی در پاسخ به این که چرا عمده تولیدات هنر انقلاب به نهادها و سازمانهای دولتی نظیر حوزه هنری، اوج و... برمیگردد و چه راهکاری برای پرداخت بیشتر به آن وجود دارد، گفت: اگر اوج، حوزه هنری و روایت فتح و نهادهای مشابه به موضوع انقلاب نپردازند، چه میشود؟! آیا نتیجه جز فراموش شدن تدریجی است؟! اگر محصولات هنری این مراکز و تولیداتشان را از جمع تولیدات هنری یکسال فاکتور بگیریم دیگر چه منابعی برای شناخت انقلاب در بلندمدت خواهیم داشت؟!
این نویسنده ادامه داد: به نظرم این سازمان ها دارند کم کاری و خلاهای مراکز و سازمان های دیگر را جبران میکنند. چراکه نهادهای آموزش، خانواده و حتی دین بایستی در ساختار بندی و ساختار سازی کشورمان نقش میداشتند. کم کاری این نهادها که بنیان جامعه را شکل میدهند باعث شده هنرمند آموخته لازم را نداشته و خانواده نیز نتوانسته کارکرد واقعی خود را بیابد و نهاد دین نیز اپیستمی و معرفت شناسی را به خوبی انتقال نداده است. بنابراین هنرمند هم به تبع نمیتواند آن را به منصه ظهور برساند.
وی با اشاره به تاثیرات کتاب «نقاشی قهوه خانه» بیان کرد: تاثیر این کتاب بر جریانات خارجی و داخلی کشور خوشبختانه بسیار گسترده بود و در نظر اهالی هنر و ادب دیده شد و در سال 98 سه جایزه پی در پی را از آن خود کرد که اتفاقی نادر برای یک کتاب است. جایزه کتاب سال دانشجویی، جایزه ادبی جلال آل احمد و جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران سه جایزه ای بود که «نقاشی قهوه خانه» از آن خود کرد. هنوز هم منتقدان و کارشناسان میتوانند درباره اش صحبت کنند و جلسات نقد و بررسی برای آن برگزار شود.
کاظمی در پایان خاطر نشان کرد: «نقاشی قهوه خانه» نسبت تاریخ با هنر را یادآوری میکند. یک هنر میتواند تاریخی و یک تاریخ میتواند هنری باشد. هنر میتواند داشته هایش را به خاطر تاریخی بودنش به رخ بکشد و تاریخ هم اگر هنری باشد و درست به آن پرداخته شود، هنری و ماندگار میشود.
گفتنی است کتاب «نقاشی قهوهخانه» نوشته محسن کاظمی به بیان خاطرات کاظم دارابی دانشجو و تاجر ایرانی مقیم آلمان و از متهمان اصلی حادثه تروریستی رستوران میکونوس یکی از پروندههای تاریخ قضایی آلمان در شهریور 1371 میپردازد که منجر به کشته شدن تعدادی از رهبران حزب دموکرات کردستان ایران شد.
انتهای پیام/