به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم ، مشکلات اقتصادی ناشی از انتشار گسترده ویروس کرونا باعث تشدید مشکلات اجتماعی در هند از جمله افزایش تن فروشی میان زنان در اقشار ضعیف شده است.
«ماو سامی سینگ» خبرنگار ایندیا تودی ضمن انتشار گزارشی طولانی در این زمینه نوشت: فقر یکی از بزرگترین مشکلات بشر است که طی روزهای شیوع کرونا در جامعه هند فشار زیادی روی قشر ضعیف آورده و متاسفانه آمار تن فروشی زنان را به شدت بالا برده است.
وی ضمن حضور در ایالت اتراپرادش تصریح کرد: افراد ثروتمند و صاحب نفوذ از این وضعیت سوءاستفاده کرده و تلاش می کنند تا دختران و زنان را به بهانه کمی پول یا غذا به چنگ آورند.
بسیاری از این دختران کم سن و سال هستند و پیش از شیوع کرونا در معادن کار می کردند یا توسط پیمانکاران برای کار روز مزد مورد استفاده قرار می گرفتند ولی با شیوع کرونا و از دست رفتن بازار بسیاری از مشاغل بیکار شدهاند.
آنها که توان تامین مایحتاج روزانه خود را ندارند و نمی توانند به خانواده هایشان نیز فشاری وارد کنند از روی اجبار به تن فروشی روی آوردهاند و به این پدیده شوم که در حال گسترش است دامن زدهاند.
فقر در مناطق حاشیهای شهرها به حدی زیاد است که کودکان مجبورند به جای تحصیل به کار روی آورده و کمک خرج خانواده خود شوند.
یکی از این زنان به ایندیا تودی می گوید: وقتی برای استخدام به معادن می رویم یکی از شروط استخدام این است که حاضر به تن فروشی به صاحبان معادن شویم.
وی تصریح کرد: اگر این شرط را قبول نکنیم یا بخواهیم مانع کار آنها شویم ما را اخراج می کنند و حتی با قبول این شروط نیز حقوق کامل به ما پرداخت نمی شود.
این زن می گوید: پیمانکاران برای اینکه مصونیت قضایی داشته باشند حتی حاضر نیستند نام خود را به ما بگویند و ما برای سیر نگهداشتن شکم خانواده خود مجبور به این کار هستیم.
نکته تاسف بار دیگر این است که حتی خانواده ها در جریان سو استفاده جنسی صاحبان ثروت و مشاغل از فرزندان خود هستند ولی به خاطر شرایط ناگوار اقتصادی سکوت می کنند.
یکی از این مادران در گفتگو با ماو سامی سینگ می گوید: فرزندان ما وقتی به خانه باز می گردند جنایات هولناک صاحبکاران خود را تعریف می کنند ولی کاری از دست ما بر نمی آید.
او این وضعیت بد را ناشی از بی توجهی دولت هند به قشر محروم جامعه و ناتوانی دهلی نو در حل مشکلات معیشتی می داند.
یک دختر چهارده ساله دیگر که حاضر نیست نام خود را بگوید نیز تصریح می کند که سو استفاده جنسی از زنان به یک مشکل عادی برای همه زنان و دختران کارگر در کارخانه ها و معادن تبدیل شده است.
وی می گوید: حقوق ناچیزی که به ما داده می شود روزانه 150 تا 200 روپیه (حدود 35 هزار تومان) است ولی همین حقوق نیز به صورت کامل پرداخت نمی شود و مجبوریم بخشی از آن را صرف خرید وسایل آرایشی کنیم.
مسئولین محلی در این خصوص می گویند: ما تنها وقتی اقدام خواهیم کرد که خانواده ها شکایت کنند و برای شکایت خود مستندات کافی ارائه دهند.
برخی دیگر از مسئولین نیز نسبت به این موضوع اعلام بی خبری می کنند و تاکید دارند که اطلاعات کافی به دست آنها نرسیده تا اقدام لازم را صورت دهند.
با این حال مشکل کار دختران کم سن و سال و بیگاری های جنسی برای تمام زنان ادامه دارد و فقر ناشی از کرونا نیز به شدت آن را افزایش داده است.
انتهای پیام/.