به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، منابع طبیعی از جمله ثروتهایی است که به شکل رایگان و بدون دخالت انسان در اختیار بشر قرار گرفته است اما دخالت انسان در ساختار و بهرهبرداری بی رویه از آن، طبیعت را آن گونه که سزاوارش است مورد تمجید و حفاظت قرار نداده است.
در این میان عده ای از انسان ها در قالب محیطبان دلسوزانه زمان و عمر خود را صرف حفاظت از این طلای باارزش می کنند. محافظان طبیعتی که با وجود سختی کار، مزد کم و خطرات احتمالی که جان آن ها را به خطر می اندازد خالصانه خود را وقف این کار کرده اند.
بر اساس استاندارد جهانی هر یک هزار هکتار باید توسط یک محیط بان حفاظت شود. اما در ایران متاسفانه با وجود منابع طبیعی با ارزش و متنوع این استاندارد اصلا رعایت نمیشود و هر محیطبان از 6 هزار هکتار حفاظت میکند و این در حالی است که مسئولان مانند همیشه تعجب را چاشنی اظهارات خود کرده و کمبود محیطبان را بر خلاف توجهشان موضوعی مهم تلقی میکنند.
منابع طبیعی استان زنجان یکی از استانهایی است که مناطق باارزش و متنوع زیستی بالایی دارد که همواره تعریف و تمجید توام با غرور را به دنبال دارد اما همچنان پای حفاظت و نگهداری از منابع طبیعی میلنگد.
کمبود محیط بان از جمله موضوعات حساسی است که محیطزیست را برای شکارچیان محیطی امن و طبیعت را بر آشفته کرده است. عدم وجود محیطبان کافی با وجود وسعت بالای منابع استان باعث توجه کمتر و در نتیجه آسیبهای جدی به طبیعت و حیات وحش شده است.
سوال اساسی این است که با وجود این که محیطبانی نیاز به تحصیلات عالیه ندارد و اولویت فقط علاقه و نیروی جسمانی است پس چرا همچنان در جذب نیرو سختگیری می شود؟ زمانی که محیطزیست عامل حیات و در فواصل مختلف موجب کسب درآمد برای دولت شده است چرا بودجه کافی برای حفظ و نگهداری از آن لحاظ نشده است؟ چرا مسئولان عالیرتبه استانی از جمله استاندار زنجان هیچ کمکیبه بهبود وضعیت محیطبان در زنجان نمیکند؟ آیا بهتر نبود استاندار زنجان قبل از اینکه از اکبرجوجه و پیست اسکی پاپایی بازدید میکرد، حضور سرزدهای را به منابع طبیعی و محیطزیست انجام می داد و از نزدیک مشکلات را بررسی میکرد؟
اسماعیل قلیزاده، فرمانده یگان حفاظت محیط زیست استان زنجان در گفتوگو با تسنیم اظهار داشت: منابع طبیعی استان چیزی بیش از 500 هزار هکتار است و تنها چهار نیروی محیطبان برای حفاظت از آن وجود دارد.
پروسه طولانی استخدام
وی در ادامه یکی از دلایل کمبود نیرو را طولانی شدن پروسه استخدام محیطبان توصیف کرد و افزود: سازمان اداری و استخدامی کشور و همینطور سازمان مدیریت و برنامهریزی استان باید مجوزهای مربوطه برای استخدام نیرو را صادر کنند ولی بروکراسیهای زائد اداری سبب طولانی شدن این روند میشود. یکی دیگر از دلایل کمبود محیطبان عدم توجه و ضعف مسئولان نسبت به محیط زیست است.
قلی زاده ضمن تاسف از کمبود بودجه برای رفع مشکلات و رسیدگی به محیطبانان افزود: یکی دیگر از مشکلات، حداقل حقوقی است که محیط بانان با توجه به شرایط سخت کاری خود اعم از سختی کار، دوری از خانواده، درگیری با متخلفان و شرایط نامساعد آب و هوایی دریافت می کنند. در سال اخیر بسیاری از محیطبانان پیمانی با وجود شرایط حاضر شغل خود را ترک کرده اند.
وی بیان کرد: یکی از اعتراضاتی که ما به نحوه جذب محیطبان داشتهایم این است که با توجه به عدم نیاز محیطبان به سواد و مدرک بالا همچنان سخت گیری بسیاری وجود دارد این در حالی است که ابتدا باید امادگی جسمانی فرد بررسی شود سپس به سراغ مراحل دیگر برویم.
وی در پایان اذعان کرد: در حال حاضر برای رسیدن به استاندارد جهانی نیاز به حداقل 500 محیطبان داریم که این مسئله با وجود بودجه کنونی، از توان این اداره خارج است و با این وضعیت نباید امیدی به جذب نیروی جدید داشت.
با تمام آنچه گفته شد و آن چه که پنهان ماند محیطزیست طلایی است که با افزایش قیمت دلار 22 هزار تومانی نیز جایگاه خود را در کنار تمام بیمسئولیتیها حفظ کرده است. اما موضوع کمبود محیطبان و حفظ محیطزیست موضوعی است که نمی توان به سادگی از آن گذشت.
استان زنجان با داشتن گونههای مختلف و متنوع از گیاهان و حیوانات از جمله شهرهای پیشتازی است که با ادامه شرایط اسفناک حال حاظر و کمبود محیطبان در آیندهی نهچندان دور شاهد تخریب طبیعت و انقراض حیوانات خواهد بود. کمبود محافظت طبیعت روزنهای است برای شکارچیان و قاچاقچیانی که به امید غارت و نابودی، محیط زیست را مورد هدف قرار دادهاند. به هرحال همچنان امیدوار هستیم که مسئولان استانی فکری به حال کمبود محیطبان کنند اگرچه با این وضعیت مدیریت در استان هیچ امیدی به آن نیست.
گزارش از زهرا شاهمرادی
انتهای پیام/ع