به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، محوطه یا تپه دامغانی سبزوار یکی از ارزشمند ترین آثار تاریخی کشور است. در حالی که این میراث فرهنگی کهن در چند سال گذشته مورد توجه باستان شناسان و کاوشگران بود اما این روزها با بی توجهی متولیان حال و روز مناسبی ندارد.
تا 2دهه قبل کمتر کسی از ارزش تاریخی تپه دامغانی سبزوار در جنوب شرقی سبزوار خبر داشت تا این که تحقیقات و پژوهش های باستان شناسان ایرانی، پای اروپایی ها را به این تپه و محوطه باستانی باز کرد. در سال 94 گروهی از باستانشناسان ایرانی در قالب یک تیم 40 نفره به سرپرستی دکتر گاراژیان فصل جدیدی از کاوش ها را انجام دادند. این کار آنقدر اهمیت پیدا کرد که پای رئیس وقت میراث فرهنگی کشور را به سبزوار کشاند.
سلطانیفر در آن بازدید قیاس جالبی کرد و این تپه را واجد ثبت جهانی دانست. در سال 94تفاهم نامه مشترک بین پژوهشگاه میراث فرهنگی کشور، شهرداری سبزوار و میراث فرهنگی خراسان رضوی قرار شد علاوهبر ادامه کاوش، سایت موزه فضای باز در این محل ایجاد شود. در سال 96 به گفته انجمن میراث یاران، با تغییر شهردار روند گمانه زنی و کاوشها متوقف شد.
مدیر مطالعات راهبردی تپه دامغانی سبزوار در این زمینه اظهار داشت: در سال 1382 دکتر گاراژیان و خانم دکتر پاپلی برای اولین بار اینجا آمدند و پس از آن پروفسور رمی بوشارلا به سبزوار آمد و اینجا را ارزیابی کرد و در سال 1387 هیئت بلند پایه ای از لیون فرانسه آمدند.
محمدرضا سلیمانی با بیان اینکه ما در واقع در حال از دست دادن یک ثروت فرهنگی هستیم که بسیار اهمیت دارد، افزود: وسعت این پشته باستانی 110 هکتار است و این محوطه که در موقعیت ویژه محور سبزوار- مشهد واقع شده، میتواند با تبدیل شدن به سایتموزه، اقتصاد فرهنگی را برای شهرستان به ارمغان آورد که این موضوع افزایش میزان ورود گردشگران علمی و تاریخی به شهرستان را نیز به همراه خواهد داشت.
رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در بازدید از این تپه گفته بود: این تپه مانند تپه شهر سوخته زابل در سیستان و بلوچستان است که 5 درصد آن در40 سال گذشته کار کاوش و باستان شناسی روی آن انجام شده و به عنوان میراث جهانی ثبت شده است.
مسعود سلطانی فر افزوده بود: تپه دامغانی سبزوار به جهت ارزش تاریخی که دارد از حدود 6هزار سال قبل و 1300 سال قبل از میلاد اینجا حیات داشته است یک شهر بزرگ و محل سکونت چندین هزار نفر از مردم بوده است که درون خود راز های نهفته ای دارد.
سرپرست وقت گروه میراث یاران سبزوار گفت: در سال 94 به همت شورای شهر مصوبه 150 میلیون تومانی بابت سایت و پژوهشهایی که صورت گرفته و در آینده صورت خواهد گرفت، مصوب شد.
آسمان آرا با بیان اینکه یکسری انتقادات به ما وارد شد که کاش این کارها را نمی کردیم و محوطه بسته می ماند، افزود: زیرا بسیاری از کارهای پژوهشی که انجام شده مورد تخریب باران و عوامل جوی قرار گرفته است.
وی ادامه داد: در حال حاضر به محلی برای کارتون خواب ها تبدیل شده است.
معاون خدمات شهری شهردار سبزوار نیز گفت: تفاهم نامه مشترک بین پژوهشگاه میراث فرهنگی کشور، شهرداری سبزوار و میراث فرهنگی خراسان رضوی که در سال 94 منعقد شد، در شورای اسلامی شهر سبزوار مصوب نشد که برای تصویب نهایی به کمیته انطباق برود.
سعید فصیحی افزود: شاید علت این بود که دستگاههای متولی که قرار بود زمین را در اختیار قرار بدهند نتوانستند به جمع بندی برسند و این این اتفاق رخ نداد بنابراین زمینی وجود ندارد که کار روی آن انجام شود.
اکنون سال 99 است و سه سال از تب و تاب گمانهزنیها و کاوش ها در این محوطه تاریخی گذشته است. کاوش های باستانشناسی و گمانهزنیها در این محوطه تاریخی در غفلت مسئولان جای خود را به کشت و کار کشاورزانی داده که شاید زیاد مقصر نیستند. مالکان این اراضی این تپه با نبود طرح و تعیین حریم اقدام به تخریب و بازگشایی در این تپه کرده اند.
اما میراث فرهنگی سبزوار به انعقاد قرارداد طرح راهبردی محوطه باستانی تپه دامغانی با دانشگاه حکیم سبزوار بسنده کرد و رئیس این اداره گفت: برای طرح راهبردی تپه دامغانی سبزوار، اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی قرادادی در سال 97 با دانشگاهحکیم منعقد کرد و در شورای فنی اداره کل میراث فرهنگی مصوب شد و به وزارتخانه برای تأیید و ابلاغ نهایی ارسال شده است اما تا کنون جواب آن نیامده است.
انتهای پیام/282/ش