به گزارش خبرگزاری تسنیم، دوران فعلی انقلاب اسلامی را باید زمانه تحول دانست. زمینهها و لوازم وقوع آن نیز تا حدود زیادی فراهم شده است. بافت فرهنگی ایران به گونهای است که برای ایجاد هرگونه قیام ابتدا باید انقلاب درونی و باطنی برای تودهها شکل بگیرد و در این شرایط است که میتواند شاهد بسیج ارادهها برای خلق اتفاقی نوین بود و این مهم بیش از هر چیز نیازمند راهبری و امامت است.
تحقق حرکت و قیام، بیش از آنکه به منطق و معرفت نیازمند باشد، به عاطفه و حماسه نیازمند است. طبعاً اگر این شور بر مدار عقلانیت پایهریزی نشده باشد و از درون خود استدلال نداشته باشد، به سرعت خاموش خواهد شد، لکن طبیعت انسان و ساخت شخصیت انسان به گونهای است که برای حرکت به محبت و دلدادگی قلبی محتاج است.
توجه به تظلمخواهی مستضعفان، محکوم کردن مترفین، مطالبهگری در برابر اختلاف طبقاتی همگی ابزارهای پرورش احساسات اجتماعی برای همراه کردن تودههاست.
به همین دلیل است که همین حس و حال حماسی پس از به نتیجه رسیدن قیام، اسباب حقاظت از آن را نیز فراهم می آورد. اگر احساسات متعلق به آرمانی همچنان گرم بماند، بقای آن تضمین است. به تعبیر امام عظیم الشأن، مکتبی که سینهزن نداشته باشد، حفظ نمیشود.
بهرهگیری از ظرفیت عاشورا در پیشبرد نهضت، از نقاط غیرقابل انکار در طرح مبارزاتی امام خمینی(ره) است. تلاش برای ایجاد همذاتپنداری تودهها میان قیام سیدالشهدا علیهالسلام و قیام خودشان علیه دستگاه سلطنتی، در تمامی خطابات عمومی ایشان با مردم مشهود است. تقریباً تمامی روزهای عطف تقویم انقلاب، محرمبنیاد است.
از خود قیام 15 خرداد 42 که بر اثر تجمع دستهجات عزاداری در مدرسه فیضیه پایهریزی شد تا راهپیمایی عاشورای 57 که به قول امام (ره) "رفراندوم غیر رسمی بودن شاه "محسوب میشد، بسترساز بسیاری از تحولات، آیینهای عزاداری مردم برای سیدالشهدا بوده است.
امام(ره) با هوشیاری از همین ظرفیت، بارها در مقابل درخواست کسانی که به بهانههای گوناگون خواستار تعطیلی یا تضعیف مراسمات دهه محرم و صفر بودند، به شدت مخالفت کرد و حتی تعطیل کردن مراسمات و اختصاص هزینههای آن به آبادانی روستاها، محرومیتزدایی را عملی کوتهبینانه معرفی فرمودند.
این کتاب در 90 صفحه توسط کارگروه مکتب امام خمینی(ره)، پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیهالسلام تدوین و به زینت طبع آراسته شده است.
انتهای پیام/