به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه گاردین انگلیس در گزارشی درباره تلاش آمریکا برای فعال سازی مکانیسم ماشه علیه ایران نوشت: گستره انزوای آمریکا در سازمان ملل متحد با نامه های رسمی 13 عضو از 15 عضو کنونی شورای امنیت، که همگی با تقلای دولت ترامپ برای بازگشت تحریم های اقتصادی علیه ایران مخالفت کردند، به اوج خود رسید.
نامه های اعضای شورای امنیت، همگی در فاصله زمانی 24 ساعت پس از آمدن مایک پامپئو، وزیر خارجه آمریکا به مقر سازمان ملل در نیویورک و اعلام عدم پایبندی ایران به توافق هستهای سال 2015 منتشر شد. در چارچوب این توافق، تحریم های فراگیر سازمان ملل علیه ایران، سی روز پس از اعلام عدم پایبندی این کشور باز می گردد اما تقریبا همه اعضای شورای امنیت در نامه های رسمی خود گفتند که آمریکا هیچ جایگاهی برای به جریان انداختن سازوکار ماشه ندارد چرا که در ماه مه 2018، این توافق را ترک کرده است.
آمریکا گفته که از نظر فنی، هنوز یک شریک این توافق است چرا که در قطعنامه 2231 شورای امنیت در سال 2015، از ایالات متحده بعنوان یک شریک برجام نام برده شده است. این استدلال حتی پیش از اعلام آن توسط پامپئو، از سوی فرانسه، بریتانیا و آلمان رد شد.
رویترز می گوید که نامه هایی از روسیه، چین، آلمان، بلژیک، ویتنام، نیجر، سنت وینست، آفریقای جنوبی، اندونزی، استونی و تونس را دیده که همگی موضع آمریکا را رد کردهاند. تنها جمهوری دومینیکن است که هنوز در این زمینه رسما اعلام نظر نکرده است. این کشور کارائیب، تنها عضو کنونی شورای امنیت بود که هفته گذشته از درخواست تمدید تحریم تسلیحاتی آمریکا حمایت کرد. پامپئو دو روز بعد به این جزیره سفر کرد.
اعضای شورای امنیت که معمولا خود را در بیشتر زمینه ها، متحد آمریکا می دانند، گفتند که اگر در این زمینه راه حل میانهای یافته می شد، مثلا تمدید تحریم جنگ افزاری ایران برای دورهای محدود، از واشنگتن حمایت می کردند. شکست قطعنامه آمریکا مستقیما به قمار پامپئو برای بازگرداندن تحریم های ماشه منجر شد.
دیپلمات ها در سازمان ملل گفتند که عمق انزوای آمریکا، تا حدی هم بازتاب لحن و روش خشن و پرخاشگرانهای بود که پامپئو در پیش گرفت که اروپایی ها را متهم به "همراه شدن با آیت الله ها" کرد. همین روش هم توسط کلی کرافت، سفیر آمریکا در سازمان ملل بکار گرفته شد.
یک دیپلمات در این زمینه گفت: "آمریکایی ها واقعا به اوج بلاهت و مسخرگی رسیده بودند. نکته اصلی ماجرا این است که بیشتر کشورهای عضو شورای امنیت، در بنیان با آمریکا موافقند که ایران یک کشور خوب نیست و برخورداری این کشور از سلاح هستهای یا جنگ افزارهای بیشتر هم مطلوب نیست. اما آمریکایی ها، آنقدر دست شان را بد بازی کردند، آنقدر پرخاشگر بودند که خود را نزد دیگران منزوی کردند؛ نه تنها سیاستی که در پیش گرفتند، پذیرفته نشد بلکه خودشان هم نخواستنی بودند."
انتهای پیام/