به گزارش خبرگزاری تسنیم، چهارمین برنامه "حیات طیبه"، عصر چهارشنبه 12 شهریورماه باحضور محمدعلی خواجه پیری، پیشکسوت قرآنی به میزبانی شورای عالی قرآن برگزار شد.
تلاوت قرآن امام راحل در شب ٢٢ بهمن
در این برنامه، محمدعلی خواجه پیری ضمن مرور برخی خاطرات قرآنی خود گفت: یکی از خاطرههای درسآموز به سال 5٧ بر میگردد، زمانی که حضرت امام(ره) وارد کشور شدند و حدود یک ماه در مدرسه علوی مستقر بودند. بنده هم مسئولیت انتظامات داخلی آنجا را برعهده داشتم. شب ٢٢ بهمن و در آن شرایط و ساعات حساس و اضطراب آور، پاسی از شب گذشته بود، دیدم چراغ اتاق امام روشن است. به بهانهای وارد اتاق شدم و دیدم که ایشان با آرامشی عجیب، غرق در تلاوت قرآنند.
وقتی که انسان به معنی واقعی کلمه به خدا اعتماد داشته باشد، نتیجهاش همین است که در شرایط بسیار سخت، در پناهگاه قرآن به آرامش و اطمینان حقیقی می رسد.
از کف جامعه غافل هستیم
خواجه پیری در بخش دیگری از این برنامه اذعان کرد: افراد گمنامی در اقصی نقاط کشورند که با دست خالی کارهای بزرگ قرآنی انجام می دهند اما متأسفانه برخی اوقات توجهی به ایشان نمیشود. در دوران مسئولیتی که در وزارت ارشاد داشتم فعالیتهای بعضی از این عزیزان را از نزدیک دیدم و از خودم خجالت کشیدم که با این همه امکاناتی که در اختیار داریم، در قبال خدمات خالصانه و تأثیرگذار ایشان، هیچ کاری نکردهایم. ما از کف جامعه غافلیم.
سه مشکل عمده در جامعه قرآنی کشور
این خادم قرآن افزود: در جامعه قرآنی با سه مشکل مواجه هستیم: ١. کمبود نیروی انسانی کارآمد و متخصص در بخش های مختلف، تا این حد که برخی نقاط کشور از دسترسی به یک مربی روخوانی قرآن هم محروم هستند. ٢. ضعف در محتوا اعم از ضعف در تولیدات قرآنی متناسب با سنین مختلف، همسان سازی روش ها در حوزه های آموزشی و ترویجی و...
٣. امکانات محدود و اعتبارات ناچیز که متأسفانه گاهی اوقات، همین امکانات محدود هم متفرق است و یا این که انحصارگرایانه با آن برخورد می کنیم.
مثلاً کتاب مفیدی را تولید میکنیم ولی به هیچ قیمت اجازه استفاده از آن را به دیگران نمی دهیم! آیا این عملکرد قرآنی است؟ چرا هم افزا عمل نمیکنیم؟
در خصوص بودجه هم صحبت فراوان است اما به عنوان نمونه، در سال گذشته از 100 میلیارد تومان بودجه مصوب قرآنی تنها 13 میلیارد اختصاص یافت که هیچ تناسبی با ظرفیت ها و نیازهای قرآنی کشور نداشت! همین مبلغ را هم 28 اسفند ماه واریز کردند و تا پایان خرداد 99 فرصت هزینهکرد داشتیم!
جامعه قرآنی، به ظرفیتهای داخلی خود تکیه کند
خواجهپیری با بیان این نکته که بعد از سالها فعالیت در حوزه قرآنی به این نتیجه رسیدهام که جامعه قرآنی با همدلی و همکاری، خودش باید به داد خودش برسد، افزود: اختلافاتی که در روند ادغام دو اتحادیه قرآنی، 10 سال به طول انجامید نمونه تلخی است که امیدوارم با ادغامی که اخیراً صورت گرفته، هم آنچه که از گذشته فوت شده جبران شود و هم برای آینده برنامهریزی جامع و تحول آفرین صورت گیرد.
رسیدگی به معیشت جامعه قرآنی از ضروریات است
این مدیر با سابقه قرآنی گفت: نظام باید برای امثال قاریان و حافظان و سایر فعالان قرآنی که افراد توانمندیاند و تعدادشان هم اندک است، بستر اشتغال متناسب را فراهم کند تا ایشان با فراغ خاطر بتوانند به فعالیتهای تخصصی خود بپردازند، اما متأسفانه اهتمامی در این زمینه دیده نمیشود.
محدودیتهای بوجودآمده در اثر شیوع کرونا و تعطیلیبخشی از فعالیتهای قرآنی، موجب شده که عزیزان مدرس قرآن و قاریانی که صرفاً به این امر اشتغال داشتهاند دچار مشکلات جدی مالی شوند. متأسفانه در این جریان کمترین رسیدگی و مساعدت به فعالان و مؤسسات قرآنی انجام شده است. توقع از دولت اسلامی، مجلس اسلامی و قوه عدلیه اسلامی که بحمدالله مدیران ارشد آن قرآنیاند، بیش از این است. هزینه کردن برای توسعه و ترویج قرآن، در واقع سرمایهگذاری است نه هزینه کرد. قرآنی شدن جامعه، از آسیبهای اجتماعی جلوگیری میکند و زمینهسازی میکند تا جامعه را به حیات طیبه برساند.
جامعه قرآنی، از تحرک لازم برخوردار نیست
محمدعلی خواجه پیری ادامه داد: این یک واقعیت است که قرآنیان، تحرک و پویایی لازم را ندارند. لازمه جلب و جذب حمایت از طرف نظام این است که با همدلی و انسجام داخلی، مطالبات به حق جامعه قرآنی را مطرح و به صورت جدی دنبال کنیم. ما در این بخش ضعیفایم.
این پیشکسوت قرآنی در فراز دیگری از صحبتهای خود خاطرنشان کرد: ما بخش دولتی قرآنی داریم، بخش مردمی قرآنی هم تحتعنوان مؤسسات و تشکل ها داریم، اما اشخاص حقیقی قرآنی ساماندهی مشخصی ندارند، بنابراین جامعه قرآنی به معنای متداول، عملاً در بخش فعالان و افراد حقیقی قرآنی محقق نشده است. با تشکیل جوامع قرآنی عصر در استانها توسط بنیاد فرهنگی خاتمالاوصیاء، حرکت خوبی در این زمینه انجام شده که باید تکمیل شود. در تصمیمسازی و تصمیمگیری برای فعالیتها و برنامههای بلندمدت، عملکرد خوبی نداشتیم و غالباً پرداختن به کارهای تبلیغی کوتاه مدت و زودبازده ترجیح داشته است.
محمدعلی خواجه پیری در پایان صحبتهای خود با اشاره به ظرفیتهای بزرگی که در دسترس است، افزود: صداوسیما، شورای توسعه فرهنگ قرآنی، حوزههای علمیه، سپاه پاسداران، نیروهای مسلح، سازمان تبلیغات اسلامی، سازمان اوقاف و امور خیریه، شورای عالی قرآن، اتحادیه تشکلهای قرآنی، آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ستاد اقامه نماز، دانشگاهها، و... ظرفیتهای بسیار خوبیاند که در اختیار داریم. اگر همه پای کار بیاییم، وفاق داشته باشیم و گوش به فرمان مقام معظم رهبری که پرچمدار واقعی قرآن است حرکت کنیم، آن وقت انجام کارهای بزرگ قرآنی سهل خواهد بود.
انتهای پیام/