به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، اولین پرواز رسمی شماره «اِلوای791» شرکت صهیونیستی «اِلعال» به امارات در تاریخ 31 آگوست انجام شد، در حالی که پیش بینی میشد این سفر 4 سال پیش اتفاق بیفتد.
این واقعه تاریخی میتوانست در سال 2016 اتفاق بیفتد، زمانیکه طرح «صلح منطقهای» با کشورهای عربی و فلسطین مبنی بر تشکیل کشور مستقل فلسطین بر اساس مرزهای سال 1967 میلادی و به رسمیت شناخته شدن رژیم اسرائیل به عنوان کشوری یهودی از سوی فلسطینیها و کشورهای عربی، در یک سری ارتباطات مخفی ارائه شد.
تیم مذاکرات در خصوص طرح سازش منطقهای شامل «تونی بلر» نخست وزیر سابق انگلیس، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی و «اسحاق هرتزوگ» رهبر حزب کار و رهبر مخالفان رژیم صهیونیستی، «جان کری» وزیر خارجه اسبق آمریکا و تعدادی از رهبران عربی از جمله «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهور مصر و «محمد بن زاید» ولیعهد ابوظبی بود.
این طرح شامل پیوستن هرتزوگ و حزبش به ائتلاف راستگرای افراطی نتانیاهو برای تقویت حمایت از کنست (61 از 120 کرسی) بود و این دو طرف به طور مشترک یک طرح صلح منطقهای را ارائه دادند.
هرتزوگ و نتانیاهو قصد داشتند ساختار خاورمیانه را که دستیابی (اسرائیل) به صلح با فلسطینیان را مشروط بر روابط رسمی با جهان عرب قرار داده بود، تغییر دهند. امارات در رتبه اول لیست شرکای سازش منطقهای قرار گرفت و پس از آن کشورهای عربی دیگر از جمله عربستان سعودی بودند.
هرتزوگ از کشورهای مختلف عربی دیدار کرد و دریافت که تعداد زیادی از رهبران این کشورها آماده انجام این طرح هستند. مذاکرات جدی میان هرتزوگ و نتانیاهو در دو مرحله آغاز شد که مرحله اول در مارس 2016 و مرحله دوم در سپتامبر همان سال انجام شد.
این دو رقیب سیاسی یعنی نتانیاهو و اسحاق هرتزوگ با هم به توافق رسیدند؛ اما وقتی زمان امضاء توافق رسید هر دو احساس اضطراب کردند. نتانیاهو از عصبانیت نمایندگان و وزرای راستگرایان ترسید و همچنین هرتزوگ با مخالفت شدید «شلی یاچیموویچ» یکی از اعضای حزب کار رو به رو شد. بدین ترتیب تمام مناسبات به حالت تعلیق درآمد و صلح منطقهای به تعویق افتاد.
«تونی بلر» حامی اصلی طرح صلح منطقهای بود. هرتزوگ این هفته به وبگاه میدل ایست مانیتور اعلام کرد که بلر دوست نزدیک بن زاید و عبدالسیسی و محمد بن سلمان است.
این اقدام نتانیاهو در آن زمان عمدتا ناشی از نگرانی در خصوص «هیلاری کلینتون» نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بود. در آن زمان کسی گمان نمیکرد که «دونالد ترامپ» به عنوان رئیس جمهورآمریکا انتخاب شود و کلینتون بدترین گزینه ریاست جمهوری برای نتانیاهو بود؛ چرا که سیاستهای ترامپ بیشتر در راستای منافع او بود.
بنابراین نتانیاهو خواست قبل از ورود کلینتون به کاخ سفید یک ائتلاف مرکزگرای پایدار تشکیل دهد و قرار بود که هرتزوگ از نظر سیاسی زمینه را برای نتانیاهو در واشنگتن فراهم کند.
پیشرفت در ارائه این طرح جدی، عمیق و مهیج بود. هرتزوگ برای جلب حمایت به کشورهای مختلف سفر کرد. وی با «فرانسوا اولاند» رئیس جمهور سابق فرانسه در پاریس و «فرانک والتر اشتاین مایر» رئیس جمهور آلمان و همچنین «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلیس گفتوگو و چندین بار با «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در رامالله دیدار کرد.
رژیم صهیونیستی امید داشت که فلسطینیان پس از ترغیب محمود عباس برای سرگیری مذاکرات با رژیم صهیونیستی که در سال 2014 به حالت تعلیق درآمده بود، به این طرح بپیوندند.
در همین راستا رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین از پیوستن به طرح صلح منطقهای خودداری کرد و به اقدامات بسیاری از فرستادگان مصر و دیگر کشورها پاسخی نداد؛ چرا که او هیچ گونهای رابطه را با نتانیاهو نمی خواست.
هرتزوگ و بلر و دیگران برای عملی شدن طرح صلح منطقه تسلیم نشدند و به هدف خود ادامه دادند. هدف نتانیاهو دلجویی از «باراک اوباما» رئیس جمهور سابق آمریکا در ماههای آخر دوره ریاست جمهوریاش بود؛ چرا که در سال 2015 نتانیاهو در سخنرانی خود در کنگره آمریکا هشدار داده بود که مذاکرات با ایران درباره برنامه هستهای این کشور، راه این کشور برای دستیابی به بمب اتمی را هموار میکند و همین امر باعث اختلاف میان اوباما با نتانیاهو شده بود.
قرار بر این بود که از سرگیری مذاکرات با فلسطینیان در گرو حمایت از نتانیاهو باشد. توافق بر سر این ائتلاف حاصل شد؛ اما در آستانه «عید غفران» [یکی از اعیاد یهودیان] در سال 2016 هر دو عقبنشینی کردند؛ چرا که هرتزوگ از شورش حزب خود ترسید. لذا طرح رژیم صهیونیستی که طرف مدتها روی آن کار کرده بودند، با شکست مواجه شد. این در حالی بود که قرار بود یک کنفرانس تشریفاتی سازش منطقهای در قاهره با حمایت عبدالقاهر السیسی راه اندازی و به دنبال آن با کشورهای حاشیه خلیج فارس در خصوص عادیسازی روابط با رژیم اسرائیل صحبت شود.
بر اساس توافق نتانیاهو با رئیس حزب کار رژیم صهیونیستی قرار بود هرتزوگ منصب وزیر امور خارجه را عهدهدار شود؛ چرا که وی به نتانیاهو وعده داده بود که محمود عباس را راضی خواهد کرد تا به میز مذاکرات برگردد.
چرخه سیاسی رژیم اسرائیل منجر به نابودی همه این برنامهها و امیدهای این رژیم شد و در آخرین لحظه و تحت فشار وزرای حزب «لیکود» و «شاکد» نتانیاهو ترجیح داد به جای حزب کارگر «یسرائیل بیتینو» را در ائتلاف خود قرار دهد. وی همچنین به جای «موشه یعلون» از حزب لیکود، «آویگدور لیبرمن» را به عنوان وزیر جنگ در سال 2015 منصوب کرد و اینگونه بود که هرتزوگ تبدیل به مهره سوخته شد.
لیبرمن بعد از 4 سال بزرگترین دشمن نتانیاهو به شمار رفت و علاوه بر اینکه او محاکمه کیفری شد، صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی نیز در هرجومرج فرو رفت.
منبع: الخلیج الجدید
انتهای پیام/