به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فیلمهای در حال اکران چه در سالنهای سینما و چه در اکران آنلاین از نظر محتوا و ارزشیابی باید توسط سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مورد بررسی قرار بگیرد، این وظیفه روشن و جدی معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی بهمدیریت حسین انتظامی رئیس این سازمان است.
انتظامی در این مدتی که سکاندار این معاونت مهم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شده است چندان به این بعد و جنبه توجه نداشته است و بیشتر به مقولات فنی مانند اکران آنلاین پرداخته است. البته برخی از اقدامات او مانند شفافسازی نیز حرکت خوبی بوده است اما هیچ کدام از این موارد مانند بررسی آنچه مردم تماشا میکنند و تحت تأثیر آن قرار میگیرند مهم نیست و مسئله دیگری نباید جای آن را بگیرد.
انتظامی در توئیت جدید خود نوشته است:
«سینما منفعل نیست، لذا انتظار از مسئولان جشنوارههای امسال سازمان سینمایی، ابتکار عمل در زیست کرونایی است: بهرهبرداری حداکثری از امکان آنلاین در هر بخش (رقابت، نمایش، آموزش، بازار)، گسترش مخاطب، کاهش هزینه و رفتار اقتضایی و غیرشابلونی، امیدوارم سربلند بیرون بیایند.»
نزدیکترین جشنواره سینمایی کشور جشنواره فیلم کوتاه است که احتمالاً در آبانماه برگزار میشود. بعد از آن هم جشنواره سینما حقیقت است که قرار بر برگزاری آنلاین آن شده است و تکلیف آن معلوم است. جشنواره فیلم فجر نیز در بهمن ماه یعنی نزدیک به 6 ماه دیگر برگزار خواهد شد. اما در تمام این مدت و زمانی که گذشته است چندین فیلم در حال اکران داشتهایم و داریم که از نظر محتوایی و ارزشیابی جزو آثار مبتذل و سخیف سینمای ایرانند. چرا تنها به مقولاتی مانند برگزاری آنلاین جشنوارههای سینمایی فکر میکنیم آن هم زمانی که برگزاری آنلاین جشنوارهها و... جزو اولویتهای مهم ما نیست؟ بهنظر میرسد که مدیریت سینمایی کشور ما پرسه در مه میزند.
نگاهی به محتوا و فیلمهای در حال تولید و اکران در نمایش خانگی نیز نشان میدهد که مدیریت سینمایی کشور فیلمها را متناسب با سیاستهای کلان فرهنگی و هنری کشور برای اکران انتخاب نمیکند. چرا فیلمهایی مانند عصر جمعه، بنفشه آفریقایی و لتیان در نمایش خانگی و فیلمهایی مانند زنها فرشتهاند2 باید در سینمای کشور اکران بشوند؟ آیا «بخش فکری» سینمای ایران که رئیس سازمان سینمایی در توئیتهای دیگر به آن اشاره کرده است مورد توجه جدی وی قرار گرفته است که بهدنبال آن سینما دچار تغییرات ملموسی بشود؟ بهنظر میرسد که سینمای ایران باز هم با تغییر مدیر دولتی خود نتوانسته است تحول در حوزه محتوا و کیفی را شاهد باشد.
چند درصد از خانوادههای ایرانی حاضرند به تماشای فیلمهای سینمایی مذکور بدون نگرانی و دغدغه بنشینند?
عدم اولویتبندی برای مدیریت سینمای کشور آن هم در روزهایی که سینمای ایران بهدلیل کرونا چندان مخاطب ندارد و مردم در منازل و خانههای خود بهمثابه حریم امن باید فیلمهای خوب و خانوادگی تماشا بکنند، این چنین فیلمهای حساس و موردداری بدون شک خیانت به حریم خانوادههای ایرانی است که از فرهنگ و ایمان غنی برخوردارند.
انتهای پیام/+