به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، معاونت پژوهش های زیربنایی و امور تولیدی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارشی به الزامات تحقق گام دوم انقلاب اسلامی در بخش کشاورزی پرداخته است. در این گزارش به ضرورت تدوین برنامه جامع آبخیزداری و آبخوانداری کشور اشاره شده است.
در بخش هایی از این گزارش چنین بیان شده است: نظر به سپری شدن چهار دهه از حیات انقلاب اسلامی و پیمودن گام اول، شایسته است با شناخت دستاوردها و تجارب این 40 سال در بخش کشاورزی، نقاط ضعف و قوت و فرصت ها و تهدیدهای موجود را احصا و برای سیاستگذاری و برنامه ریزی مبتنی بر واقعیات میدانی، نیازها و اولویت های توسعه کشاورزی در گام دوم انقلاب استفاده کرد.
در ادامه این گزارش چنین آمده است: به نظر می رسد برای گام دوم انقلاب اسلامی باید دو راهبرد اساسی: (1)امنیت غذایی پایدار با تأکید بر ظرفیت های داخلی و (2)صیانت از منابع طبیعی و پایه تولید و تأمین معیشت و اشتغال پایدار برای جوامع روستایی و عشایری و کشاورزان پیگیری شود. در راستای تحقق اهداف راهبردی مذکور، سیاستگذاری و مدیریت یکپارچه توسعه کشاورزی و روستایی، مدیریت دانش بنیان کشاورزی، بهبود نظام بازاریابی محصولات کشاورزی، هدفمند و کارامد نمودن حمایت ها از بخش کشاورزی در راستای توسعه عدالت محور، تدوین الگوهای بهینه کشت و حمایت های لازم و کافی به منظور برنامه ریزی و بسترسازی اجرای آن در راستای خودکفایی و تأمین امنیت غذایی، احیا و تقویت توان تولیدی کشاورزی با استفاده از نژادهای داخلی یا ذخایر ژنتیکی و تدوین برنامه جامع آبخیزداری و آبخوانداری ازجمله پیشنهادهای مورد تأکید هستند.
در این گزارش با اولویت دانستن آبخیزداری و آبخوانداری در تحقق بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی در بخش کشاورزی چنین بیان شده است: لازمه کشاورزی پایدار حفاظت از منابع آب، خاک، جنگل ها، مراتع و محیط طبیعی است. تغییرات نامناسب کاربری اراضی کشاورزی، توسعه مناطق مسکونی، شهری و صنعتی بدون توجه به تناسب اراضی و ظرفیت های محیطی و نیز استعداد آب و خاک و اراضی از جمله چالش های اصلی است که امروز باعث بروز سیل های مخرب، فرسایش شدید خاک و اراضی، شور شدن منابع آب و خاک، گسترش آلاینده ها در منابع آب و خاک، تهی شدن آبخوان ها و افت شدید منابع آب زیرزمینی و بسیاری مسائل دیگر مثل تخریب جنگل ها و مراتع را به دنبال داشته است. از طرفی تاکنون اقدامات آبخیزداری به یک سری فعالیت های محدود عمدتا سازه ای و بیولوژیکی در سطح حوزه های آّبخیز محدود شده است. در حالی که رفع چالش های یاد شده نیازمند برنامه جامع مدیریتی در سطح حوزه های آبخیز بوده به طوری که در یک بستر کامل آمایش، تمام فعالیت ها را در سطح حوزه به صورت یکپارچه هدایت و راهبری نماید. این موضوع باید یکی از اولویت های مورد تاکید در گام دوم قرار گیرد.
بیشتر بخوانید:
انتهای پیام/