به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، بسیاری از افراد با شنیدن نام «تهران»، یک اَبَرشهر با انبوهی از مشکلات و امکانات در ذهنشان مجسم میشود؛ اگرچه تهران در دهه مدیریت قالیباف بهعنوان شهردار تهران، تغییر و تحولاتی گسترده را به خود دید و رنگوروی شهر تغییر کرد اما همچنان بسیاری از مشکلات این کلانشهر پابرجاست؛ از کلاف سردرگم آلودگی هوا و ترافیک گرفته تا حملونقل زهواردررفتهای که سرعت فرسودهشدنش از سرعت توسعه پیشی گرفته است.
مشکلات عدیده شهر تهران این آرزو و امید را در دل مسئولان شهری دورههای گذشته ایجاد کرد که شاید با حضور شهردار تهران در جلسات هیئت دولت بتوان گرهی از مشکلات را باز کرد و با نگاه ویژه دولت به این کلانشهر، اوضاع بهبود یابد و بتوان به همافزایی و هماهنگی شهرداری با سایر دستگاههای اجرایی و خدماتی دست یافت.
نخستین تجربه حضور شهردار تهران در جلسات هیئت دولت به سال 1368 مربوط میشود؛ غلامحسین کرباسچی نخستین کسی بود که رابطه نزدیکش با مرحوم هاشمی رفسنجانی باعث شد به جلسات هیئت دولت راه یابد؛ این رویه حتی با تغییر دولت نیز تداوم یافت اما بعد از انتصاب دو شهردار دیگر و روی کار آمدن محمود احمدینژاد بهعنوان شهردار تهران، ورق برگشت و دولت خاتمی رسم دعوت از شهردار برای حضور در جلسات هیئت دولت را لغو کرد.
بعد از آن، صندلی شهردار در جلسات هیئت دولت خالی ماند و قالیباف هم در دوره 12سالهای که سکان اداره شهر را بهعهده داشت، به این جلسات راه نیافت. با روی کار آمدن اصلاحطلبان در شورای دوره پنجم شهر تهران، بار دیگر موضوع حضور شهردار در جلسات هیئت دولت مطرح شد و از آنجایی که مدیریت شهری و دولت با یکدیگر همسو بودند، با این درخواست موافقت شد؛ هنوز یک ماه از شهردار شدن محمدعلی نجفی نگذشته بود که دولت وی را برای حضور در جلسات دعوت کرد و بدین ترتیب نجفی توانست بعد از سالها به صندلی خاکخورده شهردار در جلسات هیئت دولت تکیه بزند.
حناچی به جلسات هیئت دولت راه یافت/ امیدها ناامید شد!
بعد از استعفای نجفی از تصدی شهرداری و حضور کوتاهمدت افشانی در شهرداری، صندلی شهردار در هیئت دولت به پیروز حناچی که در سال 97 بهعنوان شهردار پایتخت برگزیده شده بود، رسید اما کشوقوسهای حضور شهردار در این جلسات پایان نیافت!
از زمان حضور حناچی در این جلسات بیش از یک سال گذشت و در حالی که همه چشمانتظار گوشه چشمی از سوی دولت و عنایت مسئولان مربوطه به مشکلات تهران بودند، ورق برگشت و حناچی از حضور در جلسات هیئت دولت منع شد.
این ماجرا درست زمانی کلید خورد که شهردار تهران مقابل ساختوساز غیرمجاز ملک ریاستجمهوری در جماران ایستاد و قانون را اجرا کرد؛ پرداختن به جزئیات این ماجرا گزارش جامعی نیاز دارد اما در زمان حاضر پرسشی که وجود دارد این است؛ حضور حناچی در جلسات دولت چه دستاوردی داشته است و کدام یک از مشکلات تهران بهواسطه این حضور حل شد؟
برخی اعضای شورای شهر تهران از پاسخ به این پرسش طفره رفتند یا جواب دادن را به زمان دیگری موکول کردند! علی اعطا سخنگوی شورای شهر نیز پاسخ روشنی به این پرسش نداد و به خبرنگار تسنیم گفت: شهرداری و دولت متقابلاً به یکدیگر نیاز دارند و اگر هماهنگی کافی میان آنها صورت نگیرد، این مردم هستند که زیان میبینند و متضرر میشوند. مدیری میرود و مدیر دیگری میآید و این مسئولیتها پایدار نیستند بنابراین نباید بهگونهای عمل کرد که ضرر و زیان عمل ما متوجه شهروندان شود.
وی در ادامه اظهار کرد: مثال بارز این موضوع، ضرورت همکاری دولت و شهرداری در توسعه ناوگان حملونقل عمومی است. اگر روابط دولت و شهرداری مختل باشد، شهروندان از توسعه ناوگان محروم میشوند. ممکن است دولت بهدلیل تنگناهای مالی، نتواند بخش قابل توجهی از مطالبات قانونی شهرداریها را بهخوبی پرداخت کند؛ اما بدون همکاری نزدیک همان حداقل میزان خدماتدهی به شهروندان نیز با اختلال مواجه خواهد شد.
جدیدترین خبرها و تحلیلهای ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید
همکاری دولت و مدیریت شهری محدود و یکطرفه شد
اما حجت نظری عضو جوان شورای شهر تهران جسارت بیشتری بهخرج داد و در این باره به خبرنگار تسنیم گفت: در دوره فعالیت حناچی بهعنوان شهردار، این انتظار وجود داشت با توجه به ثباتی که ایجاد شده است و بنا بر تغییر کردن دوباره شهردار تهران وجود ندارد، تعاملات ادامه یابد اما متأسفانه تعاملات کمتر و بهنوعی به همکاریهای یکطرفه محدود شد!
وی ادامه داد: البته دولت همچنان سهم خود را از مالیات بر ارزش افزوده پرداخت میکند اما بسیاری دیگر از اتفاقاتی که انتظار داشتیم رقم بخورد، رخ نداده است اما در مقابل دولت مدام از شهرداری انتظار دارد که ساختمان و زیرساخت در اختیارش قرار داده شود، مانند موضوع سازمان بهزیستی و مراکز بهاران.
سخنگوی کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران تصریح کرد: خدماتی که دولت از شهرداری گرفته بهمراتب بیشتر بوده است بنابراین شخصاً فکر میکنم اگر قرار است این حضور ادامهدار باشد که البته معتقد هستم با وجود همه بیمهریهای دولت این حضور همچنان ضرورت دارد، باید درباره چگونگی حضور شهردار بازنگری صورت گیرد و نیاز است که حناچی، کمی شورای شهر را در موضوعات مختلف محرمتر بداند و جزئیات را با تمام اعضای شورا در میان بگذارد!
در این بین برخی از اعضای سابق شورای شهر تهران که همچنان موضوعات شهری را رصد میکنند، اظهارات شفافتری در این باره بیان کردند.
شهرداران زینتالمجلس جلسات هیئت دولت بودند
ابوالفضل قناعتی عضو سابق شورای شهر تهران به خبرنگار تسنیم گفت: در دوره گذشته نه شهردار را به جلسات هیئت دولت راه دادند و نه حقوق و تعهداتی را که بهعهده داشتند پرداخت کردند؛ در واقع به حقوق قانونی شهر، نگاه سیاسی و حق مردم تضییع شد زیرا قالیباف با جریان دولت همسو نبود.
وی خاطرنشان کرد: به هر ترتیب شهردار در این دوره در جلسات هیئت دولت حاضر شد اما حضور نجفی و حناچی منجر به دریافت حقوق قانونی شهر تهران نشد و بهنوعی آنها تبدیل به زینتالمجلس شدند! در مدت حضور شهردار تهران در جلسات مذکور چه دستاوردهایی عاید شهر تهران شد؟! اگر قرار بود مشکلی از مشکلات تهران حل نشود، حضور در این جلسات چه سودی داشت؟
مجتبی شاکری دیگر عضو سابق شورای شهر تهران نیز اظهار کرد: هنوز آثار سوء فرصتسوزیهای دولتهای مختلف برای به صحنه کشیدن ظرفیتهای شهر و مدیریت شهری برقرار است زیرا حضور کوتاهمدت شهرداران از جمله حناچی در جلسات هیئت دولت نتوانست باری از دوش شهر بردارد و حساسیتهای نابجای دستگاه اجرایی به شهر و شورای شهر را ترمیم کند.
حضور شهردار تهران در جلسات هیئت دولت کمک میکرد برخی از مطالبات شهرداری از دولت بهویژه در بخش حملونقل عمومی پرداخت شود، بسیاری از مسائل زیستمحیطی و آلودگی هوا در ارتباط دولت و شهرداری مطرح و حل شود همچنین میشد برای ساختوسازها و برجسازیهایی که اکنون در رأس مسائل مسئولان است و قواره شهری را برهم زده، تصمیمات راهبردی اخذ کرد.
حضور فیزیکی در جلسات هیئت دولت فایده ندارد
مهدی چمران رئیس سابق شورای شهر تهران نیز بهصراحت اظهار کرد: در مدتی که حناچی در جلسات هیئت دولت حضور داشته هم، حتی یک اتوبوس به شهر تهران داده نشده بنابراین میتوان گفت بهنوعی فرصتسوزی شده است.
وی اضافه کرد: حضور فیزیکی در جلسات هیئت دولت فایده ندارد، حضور باید فعال باشد. الآن هم میبینیم حضور نداشتن شهردار در جلسات هیئت دولت با زمانی که وی را دعوت میکردند فرقی نکرده است. اگر شهردار دنبال کارها باشد و اعضای شورای شهر هم بهجای صحبت کردن، کار کنند حتماً نتیجهبخش خواهد بود.
اهمیت کلانشهری که با مهمانان روزانه خود حدود 12 میلیون جمعیت دارد و 11 درصد جمعیت کشور را در خود جای داده است، بر هیچکس پوشیده نیست؛ اما در شهری که از آن بهعنوان «پیشانی نظام» یاد میشود و مردم با مشکلات متعدد آن دست و پنجه نرم میکنند دیگر فرصتی برای فرصتسوزی و آزمون و خطا نیست. اداره این اَبَرشهر به جسارت و پشتکار و همتی مضاعف نسبت به سایر شهرها نیاز دارد.
متهم جدید برای حلنشدن مشکلات تهران!
همه ما به وجود مشکلات اقتصادی، تحریمها و غیره اذعان داریم اما بهنظر میرسد بسیاری از غفلتها و کمکاریها زیر سایه این مشکلات قرار گرفته است و اگر در مقطعی تفاوت گرایشهای سیاسی بین مدیریت شهری و دولت بهعنوان متهم اصلی شناخته میشد اکنون مشکلات اقتصادی و تحریمها جای آن را گرفته است!
اما عمل نکردن دولت به تعهداتش نسبت به تهران بهویژه در بخش حملونقل عمومی، ممارست نداشتن برای دریافت مطالبات، استفاده نکردن از فرصتهایی طلایی چون حضور شهردار در جلسات هیئت دولت از نگاه هیچ شهروندی بخشودنی و قابل پذیرش نیست چراکه با توجه به اظهارات مطرحشده عملاً از شرایط ایجادشده بهشکل مطلوب استفاده نشد و اتفاقی نیفتاد که بتوان به آن دل خوش کرد و گفت "بهلطف این حضور ارزشمند یک گره اساسی و مهم از مشکلات تهران و تهرانیها حل شده است"، علاوه بر این نشانههایی امیدوارکننده از پیگیری اعضای پارلمان شهری نسبت به این موضوع مشاهده نشد. حال، کمتر از یک سال به پایان مدیریت شهری فعلی باقی مانده است اما شاید تنها راه باقیمانده، انتظار وقوع معجزه باشد!
انتهای پیام/+