به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برخی بر این باورند که همکاری مراکز امنیتی و جاسوسی آمریکایی با هالیوود تنها در حد فرضیه و حدس است و مستندات لازم مبنی بر اینکه نهادهای جاسوسی و سرویسهای امنیتی و اطلاعاتی آمریکا خصوصاً CIA با سینمای آمریکا همکاری دارند وجود ندارد.
در پاسخ به این گروه ضمن اینکه میتوان پژوهشها و آثار مستند تحقیقی مانند کتاب «دلقکها و آدمکشها: نقش سازمان سیا در هالیوود» و «سیا در هالیوود» را معرفی کرد بد نیست که نگاهی به سوابق برخی از کارگردانان و سینماگرانی بندازند که فیلمهایی مانند موصل را ساختهاند. «دنیل گابریل» افسر پیشین مأمور CIA سازنده مستند سریالی «داعش: فرار از جهنم» که به گفتوگو با افرادی که عضو داعش شدهاند و سپس از آن فرار کردهاند پرداخته است. او بعد از این مستند به سراغ ساخت فیلمی به نام «موصل» رفته است.
فیلمی که بر اساس مطالبی در نیویورک تایمز و بر اساس رویدادهای واقعی ساخته شده است و درباره گروه ویژه عملیاتی به نام «نینوا» است که مستقل از دولت و به صورت جداگانه در حال عملیات پاکسازی شهر از داعش است.
بازیگران فیلم عرباند و احتمالا عراقی باید باشند. البته غیر از بازیگران فیلم تمامی عوامل خارجی زباناند و به نظر میرسد که باتوجه به اینکه فیلم محصول نتفلیکس است، باید آمریکایی باشند.
فیلم خود را همراه و پشتیبان مردم عراق نشان میدهد و در عملیاتهای پاکسازی سعی و جد واقعی آنان را به تماشا میگذارد. تلاش سازنده بر این بوده است که فیلم مبتنی بر جزئیات واقعی بسازد تا باورپذیر باشد. شهری که فیلم در آن جریان دارد یکی از شهرهای عراق و چه بسا خود موصل باشد. شهری کاملاً ویران و مردمی جنگزده و آواره. دهشتناکی داعش و خشونت آنان در فیلم نمایان است؛ صحنههای جنگ و نبرد با فاصله از دیگر فیلمهای هالیوود در مجموع خوب ساخته شده است اما فیلم با تمام اینکه واقعگرا است حماسی نیست و رئالیسم بسیار تلخی بر آن سایه افکنده است و بیشتر از آنکه مردم عراق را در مسیر مبارزه با داعش و تروریسم بشوراند نگاه تردیدآمیز نسبت به جنگ و مقابله را در آن میتوان دید. البته طبیعتاً کوتاه آمدن در مقابل داعش بیگمان احمقانه است و فیلم نیز اینچنین نمیگوید اما ویرانی که بر سر عراق در پی جنگی که به درون شهر آمده و زندگی که نابود شده است تم رایج ضدجنگ را در بر دارد.
نمایی از فیلم موصل
مأمور افسر CIA همانطور که انتظار میرود علیه ایران و سپاه و گروههای مقاومت در جریان مبارزه با داعش یعنی حشدالشعبی است. در جریان پاکسازی، گروه نینوا با سربازان حشدالشعبی روبر میشوند؛ نینواییها به مهمات نیاز دارند و حشدالشعبیها به سیگار. برای همین در یک ملاقات دوطرفه که سرشار از ترس و واهمه برای دو طرف است و انگار که دو سر مخالف و دشمناند، بایکدیگر جلسهای میگذارند که در آن هیچکدام به دیگری اطمینان ندارد.
اسلحهها روی ضامن قرار دارد و یکدیگر را نشانه گرفتهاند تا هرکدام اگر مرتکب حرکتی شد دیگری آتش کند. نمایی کاملاً دروغ و دسیسهجویانه و نیرنگبازانه برای بهم زدن روابط بسیار قوی و درخشان میان سپاه ایران و مبارزان عراقی علیه داعش. رابطهای که با کمک شخص حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس منجر به تشکیل این گروه مبارز و قدرتمند در عراق شد و بدون شک در نابودی داعش نقش فراوان داشت. تشییع جنازه این دو سردار آزادیخواه در عراق و ایران نیز خود گواه علاقه و اتحاد ایران و عراق بایکدیگر بود. حال این فیلم کوتوله با سکانسی که تعمدانه بر اساس دروغ ساخته شده است، قصد دارد تا این اتحاد را به زعم خود لکهدار کند و مخاطبین عراقی را نسبت به ایران بدگمان کند.
گروه نینوا نیز متشکل از سنی، شیعه، مسیحی و پیشمرگههای کرد است و تقریباً از هر قوم عراقی یک نفر را انتخاب کرده است. گروه نینوا نمادی از اتحاد عراق است و با سکانس ضدایرانی که بیان شد، در یک کلام یعنی عراق منهای ایران.
دست CIA و هالیوود برای اینکه بتواند آنطور که دلخواهش است، عراق و حضور ناجیانه آمریکا را به تصویر بکشد، به علت آگاهی مردم عراق از تلاش ایران در خاک آنان علیه داعش و همینطور نقش آمریکا در این شرارت، بسته بود، اما کلاههای نیروی ویژه آمریکا S.W.A.T بر سر گروه نینوا از همان ابتدا ارجاع زیرکانهای بر کمک آمریکا به نینواییها برای پاکسازی عراق به عنوان قهرمانان ملی این کشور است.
همینطور در بخشهای ابتدایی فیلم به کمک آمریکاییها برای مهاجرت برخی از عراقیها به این کشور اشاره میکند که به نوعی مساعدت آنان را با مردم جنگزده این کشور نشان میدهد. در کل مسأله آمریکا و کمکهای آنان برای نابودی داعش در این کشور کاملاً مخفی و در لایههای زیرین فیلم است و از روآمدن جلوگیری میکند اما با همان کلاههای نیروی ویژه آمریکا به نام SWAT حرف آخر را همان اول میزند.
فیلم با رسیدن گروه نینوا به منزل یکی از سربازان و عزم آنان برای رسیدن به منزل چریک بعدی برای نجات خانوادهاش به پایان میرسد و فیلم به کشتههای گروه نینوا تقدیم میشود و اینگونه در ذهن مخاطب تغییر مسیر جنگ و رفتن به سمتی دیگر اما نامعلوم را ایجاد میکند.
انتهای پیام/