به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، خشونت در تاریخ آمریکا نهادینه است و این امر در فرهنگ و هنر کشور عمو سام به خوبی دیده میشود.
قتل عام دانشآموزان در مدرسهها که سابقه طولانی دارد تنها یکی از شواهد روشن و بیّن آن است. سینما نیز در ترویج و نمایش این خشونت ید طولانی دارد که در گزارشها و مصاحبههایی به بررسی آن پرداختهایم.
آمریکا سال قبل را به طور کامل در خشونت گذراند از ماجرای قتل جورج فلوید و نزاعهای خیابانی گرفته تا دعواهای انتخاباتی میان طرفداران دو حزب جمهوریخواه و دموکرات. خصوصاً در مدت زمان اخیر که التهاب خیابانی بسیار بالا بود حجمی از خشونت بالا گرفت تا جایی که در نهایت خشونت سر از ساختمان کنگره درآورد.
طرفداران ترامپ که قدرت تحمل شکست نامزد انتخاباتی خود را ندارند به ساختمان کنگره یورش بردند و درگیری در آنجا بالا گرفته است. پلیس هم که برای عملیات ضدشورش در آنجا مستقر شده چندان حریف یاغیها نشده و حتی یک پلیس همراه شورشیها سلفی انداخته است!
در این میان ترامپ با انتشار توئیتهایی حامیانش را دعوت به آرامش کرده است اما از سوی دیگر هالیوودیهای مخالف ترامپ شورشیان و خود او را سرزنش کرده و خواهان برکناری فوری ترامپاند.
برخی از این توئیتها شامل پستهای زیر است:
«مایکل مور» فیلمساز منتقد ترامپ مینویسد: «جمعیت خائنین به ساختمان کنگره یورش بردهاند، از پلیس عبور کردهاند و حالا وارد تالارهای سنا شدهاند. پلیس ناتوان مانده. گارد ملی کجاست؟ گلولههای پلاستیکی چه شدند؟ چرا اینها بازداشت نمیشوند؟»
«جان کیوسک» مینویسد: «فقط تصور کنید اگر مسلمانان رنگینپوست به ساختمان یورش میبردند چه میشد؟ اول دروازهها را باز میکردند و بعد مغزهایشان را متلاشی میساختند. این یک جنایت سازمانیافته است.»
«استیون کینگ» نوشت: «تنها چیزی که میتواند این وضع را متوقف کند این است که «دونالد ترامپ» شکست در انتخابات را بپذیرد.»
«کرگ مازین» خالق سریال «چرنوبیل»مینویسد: «این میراث شماست جناب «تد کروز». اگر در سال 1988 میدانستم که در سال 2021 توان انجام چه کاری را به دست میآوری، تو را میکشتم و همین روزها از زندان آزاد میشدم.»
بسیاری از دیگر هنرمندان و سینماگران آمریکایی در کنار فهرست فوق در نقد خشونت و شورش این روزها در حال انتشار پست در فضای مجازیاند در حالی که در ترویج خشونت در جامعه آمریکا همین فیلمسازان و سینماگران آمریکایی نقش بسیار اساسی ایفا کردهاند.
نگاهی به فیلمهای ساخته شده در تمام تاریخ هالیوود نشان میدهد که فیلمهای فراوانی با ایجاد رگههای شدید و غلیظ خشونت، سبک کاملاً متمایزی در سینما بنا نهادند که با مؤلفه و عنصر خشونت در جهان شناخته میشود.
البته در این بین تنها فیلمهای سینمایی نیستند که در ترویج خشونت نقش دارند بلکه بازیهای ویدئویی، موزیک ویدئوها، رمانها و دیگر اقلام فرهنگی در تشدید این خشونت نقش دارند.
مایکل مور در فیلم مستند بولینگ برای کلمباین به خوبی به این نکته اشاره میکند. او با دوربین خود به سراغ مادرانی میرود که داغ فرزند از دست داده خود در این حادثه را بر دل دارند و از آنان میپرسد که به نظر شما علت این حادثه غمانگیز چیست؟ پاسخ مادران قابل توجه و جالب است؛ آنان مرلین منسون خواننده راک و شیطانپرست معروف آمریکایی را عامل اصلی این فاجعه میدانند زیرا ترانهها و کلیپهای او به حدی خشن و ناامید کننده است که باعث شده است تا نتیجه آن تبدیل به کشتار در یک مدرسه بشود.
اکثر فیلمهای قهرمانی و ابرقهرمانی از مجموعه فیلمهای راکی و رامبو و فرانکی گرفته تا فیلمهای وحشت مانند کشتار با اره برقی در تگزاس، هالووین و آثار تاریخی-حماسی مانند گلادیاتور، اسپارتاکوس، بازی تاج و تخت و... همگی در تشدید و بازنمایی خشونت نقش مؤثری را ایفا کردند.
حال خود سینماگرانی که در وهله اول باید خودشان نقد و نکوهش شوند یادشان رفته است که شورشیان امروز همان جوانان دیروزند که با تماشای فیلمهای خشن آنها بزرگ شده و بار آمدهاند.
به عبارت دیگر محصول عمری ترویج خشونت در فرهنگ و جامعه ایالات متحده آمریکا، شورشیانی است که به خانه سیاست این کشور حمله کردهاند.
بنابراین جملات و مطالبی که آنان حتی با پیام درست منتشر میکنند به نظر قابل نفود نیست و بیشتر مانند نمایشی دموکراتیک و دلسوزانه برای کشورشان است.
چهرههایی مانند استیفن کینگ که او را سلطان وحشت میخوانند خود با انتشار و نگارش دهها جلد رمان با رگههای بسیار غلیظ و تند خشونت که حیرتآور است میتواند مخاطبین را خشن کند و از آنان هیولایی مانند فیلم IT به قلم خودش بسازد.
«کریس اوانز» بازیگر نقش فیلم ابرقهرمانی «کاپیتان آمریکا» که در توئیتی شورشیان را سرزنش کرده است همواره مانند دیگر مارولیها در کار کشتن و زدوخورد است و اتفاقاً شورشیان میتوانند با تفسیر و برداشت خود از او به عنوان ناجی آمریکایی، کشور را از دست فردی مانند بایدن نجات دهند.
«لورن اس. هیسریش» نویسنده سریال «ویچر» (The Witcher) که مینویسد: «آمریکا… تو هرگز مرا غافگیر نمیکنی» بر اساس بازی به همین نام و با قهرمانی جادوگرکش همواره در حال خون و خونریزی است و جذابیتی ویژه برای نسل نوجوان آمریکا دارد.
این رویکرد آنان در نهایت میتواند توسط شورشیان به استهزا کشیده شود که مگر این شما نبودید که خشونت را به ما یاد دادید؟
انتهای پیام/