به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ادب حضرت امالبنین سلام الله علیها در برابر فرزندان حضرت زهرا علیها السّلام یکی از نمونههای مهم و قابل توجه در تاریخ اسلام است؛ بهطوری که میتوان ادب حضرت عباس علیه السلام را بهتأسی از مادر بزرگوار ایشان دانست.
یکی از نمونههای مهم در تاریخ اسلام به ماجرای لقب مادر حضرت عباس علیه السلام مربوط است. نام اصلی این بانوی محترم، فاطمه بوده ولی در تاریخ بارها از ایشان با عنوان «امالبنین» یاد شده است. آنطور که از منابع تاریخی مشخص میشود، این نامگذاری ریشه در ادب و احترام ایشان نسبت به حضرت فاطمه زهرا علیها السّلام و فرزندان آن بانوی مکرم دارد.
ماجرا از این قرار بوده است که بعد از گذشت مدتی از ازدواج حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام با حضرت امالبنین سلام الله علیها، روزی امام علیه السلام ایشان را در حالت ناراحتی مشاهده کردند و علت را جویا شدند. این بانوی محترم در جواب از آن حضرت درخواست کردند تا ایشان را مقابل فرزندان حضرت فاطمه زهرا علیها السّلام با نام فاطمه صدا نزنند، مبادا دل این فرزندان مکرم با شنیدن نام مادرشان بلرزد و آزردهخاطر شوند.
زمانی که امام علی علیه السلام علت این موضوع را پرسیدند، ایشان جواب دادند که: «من به این خانه آمدهام تا در خدمت فرزندان شما باشم نه اینکه جای مادر فرزندان حضرت زهرا علیها السّلام را بگیرم.»، در اینجا بود که امام علی علیه السلام به ایشان فرمودند: «بل انت امالبنین». این خانم به امام علیه السلام عرض کردند: «من که صاحب پسری نیستم (که این نام یعنی مادر پسران را بر من گذاشتید)» امام علی علیه السلام فرمودند: «خداوند متعال به تو مرحمت خواهد کرد.»
بر همین اساس کنیه ایشان امالبنین شد و بعدها خداوند چهار پسر برومند و شجاع و مؤمن به ایشان عنایت فرمود، بهنامهای حضرت عباس علیه السلام، عبدالله، جعفر و عثمان، در این میان حضرت عباس علیه السلام از همه بزرگتر بودند. در بعضی از منابع نام عثمان، محمد نوشته شده و در بعضی از منابع هم عون ثبت شده است.
انتهای پیام/+