به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان ، سال تحصیلی جدید را در شرایطی 15 روز زودتر از هر سال آغاز کردیم که سایه سنگین کرونا آموزشهای ما را به سمت فضای مجازی برده بود؛ سال تحصیلی جدید را در شرایطی 15 روز زودتر آغاز کردیم که تعداد زیادی از دانش آموزان و خانوادههای آنها دغدغه آغاز سال تحصیلی جدید را در شرایط جدید داشتند، مشکلات اینترنت و آنتن دهی گوشیهای تلفن همراه از یک سو و توان خرید حتی یک گوشی هوشمند از سوی دیگر به دغدغه بسیاری از خانوادهها تبدیل شده بود بماند اینکه وجود چند دانش آموز در برخی خانوادهها باعث شده بود که حتی یک گوشی هم کفاف آنها را ندهد.
اما چارهای نبود ...
در این میان بود که همه به فکر یافتن راه چاره افتادند از مسئولان و خیران گرفته تا شرکتهای بزرگ صنعتی و معدنی و ...
نداری عیب نیست آن هم در این روزهای سخت و روزگار کرونایی که تعطیلیهای اصناف در کنار تحریمهای ظالمانه و برخی مدیریتهای ضعیف خط و خطوط فقر در کشورمان را به میزان زیادی تغییر داده و خرید یک گوشی هوشمند برای خیلی از خانوادهها سخت و غیرممکن شده است.
در این روزهای سخت و در شرایطی که سال تحصیلی به نیمه های خود رسیده است انتشار تصاویری از اهدای تبلت به دانش آموزان نیازمند آن هم با حضور تعداد زیادی از مسئولان و دوربینها و ... بیش از آنکه بارقهای از امید را در جامعه روشن نگه دارد تأسف برانگیز بود.
در این میان این سؤال مطرح است که نمیشود به این دانش آموزان با حفظ کرامت انسانی ها کمک کرد؟
گرچه برخی کارشناسان بویژه در حوزه مذهبی اصرار دارند برای ترویج فعالیتهای نیکوکارانه بد نیست برخی اقدامات بیان شود، اما این موضوع با جار زدن فعالیتها و بردن آبروی نیازمند بسیار تفاوت دارد و این مسئله حتی نکوهش هم شده است.
حفظ آبروی مؤمن شرط نخست کار خیر به شمار می رود و حُسن صدقه، بخشش و کمک پنهانی به مستمندان و نیازمندان در این است که آبروى فقیر حفظ شده، احساس ذلت و خفت نمى کند و حیثیتش در جامعه محفوظ مىماند از سوی دیگر در اسلام نیز بر حفظ آبروی انسانها بسیار تأکید شده است.
متأسفانه وقتی شخصی کار خیری را انجام می دهد با بیان کردن و نشان دادن آن، آبروی فرد نیازمند را میبرد و این چهره و هویت دریافت کننده کمک است که در جریان این ویترین سازی به نمایش گذاشته می شود و عمق فاجعه آن جایی است که این فرد نیازمند دانش آموزی کم سن و سال، نوجوان و یا در ابتدای سن جوانی است؛ عمق فاجعه تبعات نشان دادن نداری و نیازمندی یک دانش آموز است آن هم در برابر دوربینها و در یک مراسم رسمی است. تنها به بهانه اهدای یک تبلت!
نمی توان با اطمینان گفت که همه انسانها کارهای نیکو و کمک به همنوعانشان را فقط برای تبلیغ، منفعت و خودنمایی خودشان انجام می دهند اما آنچه مشخص است این است که فرهنگ کار خیر در جامعه امروز تغییر کرده و جار زدن کار خیر به نمایش گذاشتن آن، دردی است که این روزها گریبان خیلی ها را گرفته، بارها دیده شده که فرد نیازمند را به تصویر میکشند بی آنکه به تبعات این اقدام کمترین بهایی بدهند و در این رهگذر حتی به آبرو، زندگی و حقوق شهروندی و قانونی افراد نیازمند هم رحم نمیشو د و گاهی نیز مشاهده میشود که برخی رسانههای رسمی نیز به این پدیده کمک کردهاند!
چرا چنین شدهایم و تبعات این پدیده در آینده چیست؟
در این روزها که به انتخابات نزدیک میشویم مراقب باشیم آبرو مؤمنان و نیازمندان را ویترین خودنمایی و تبلیغ از خود و حزب و گروه و دسته خود نکنیم.
در این روزها یادمان نرود ما پیرو مولایی هستیم که در تاریکی شب به نیازمندان کمک میکرد و خیلیها تا بعد از شهادتش نفهمیدند که این یاریرسان نیمه شبها چه کسی بود؟
انتهای پیام/511/ش