به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، یکی از مهمترین عوامل ایجاد تورم ساختاری در اقتصاد ایران که به کاهش قدرت خرید مردم و فقر معیشتی منجر شده است، افزایش بیضابطه نقدینگی است که بهدلیل عدم هدایت آن بهسمت تولید، از بازارهای سفتهبازی سر در میآورد و منجر به رشد سطح عمومی قیمتها میشود.
بر اساس آمارهای رسمی بانک مرکزی که جدول آن در انتهای این گزارش میآید، مقایسه نرخ رشد نقدینگی در 10 دولت گذشته از سال 60 تاکنون نشان میدهد، دولت آقای حسن روحانی با رشد نقدینگی 643.4درصدی طی سالهای 92 تا پایان سال 99، رکورددار بالاترین نرخ رشد نقدینگی بین این دولتها بوده و بدترین عملکرد را در این زمینه داشته است.
لازم به ذکر است که حجم نقدینگی در پایان سال 91 برابر 460 هزار میلیارد تومان بوده که در آذرماه سال 99 به 3130 هزار میلیارد تومان افزایش یافته و پیشبینی میشود که این رقم در پایان سال 99 به بیش از 3421 هزار میلیارد تومان برسد.
این در حالی است که حجم نقدینگی در دولت احمدینژاد از 68 هزار میلیارد تومان در پایان سال 83 به 460 هزار میلیارد تومان در پایان سال 91 رسید و رشد 570درصدی را تجربه کرد و در دولت خاتمی هم حجم نقدینگی از 11655 میلیارد تومان در پایان سال 75 به 68 هزار میلیارد تومان در پایان سال 83 رسید که رشد 486درصدی را نشان میدهد.
جالب است که حجم نقدینگی در دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی هم تقریباً بهاندازه دولت حسن روحانی افزیش یافته است با فاصله بسیار ناچیز. نقدینگی 1568 میلیارد تومانی در پایان سال 67 به 11655 میلیارد تومان در پایان سال 75 رسید که رشد 643.3 درصد داشته است.
در دوران جنگ هم نقدینگی کمترین رشد را داشته و از 450 میلیارد تومان در پایان سال 59 به 1568 میلیارد تومان در سال 67 رشد که از رشد 248درصدی خبر میدهد.
انتهای پیام/+