به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، در روزهای اخیر، نامه ای از دولت آمریکا به کاخ ریاست جمهوری آنکارا رسیده که حاوی یک پیام یا سیگنال تلخ در مورد رویکرد دولت جو بایدن نسبت به ترکیه است.
ماجرا از این قرار است که وزارت دفاع آمریکا با ارسال یک نامه رسمی به مقامات آنکارا اطلاع داده که ترکیه به طور رسمی از برنامه تولید مشترک جنگنده اف 35 کنار گذاشته شده است.
با آن که ترکیه امیدوار بود که در دوران مسئولیت جو بایدن و اقتدار دموکرات ها، جنگنده های اف 35 به آنکارا تحویل داده شوند، اما این انتظار برآورده نشد و دولت تحت امر جو بایدن، نشان داد که در این مورد، قصد مماشات ندارد و این اختلاف مهم، به قوت خود باقی خواهد ماند و پنتاگون علاوه بر آن که در این مورد، به شکل رسمی به ترکیه اطلاع داده، اصل موضوع را با رسانه ها نیز در میان گذاشته است.
قرار بود در سال 2018 میلادی، دست کم 6 فروند اف 35 به ترکیه تحویل داده شود. حتی گفته می شود که 6 هواپیمای مزبور، در یک آشیانه مخصوص نگهداری شده و خلبانان ترک نیز در آمریکا در دوران 1 ساله آموزشی خود، با این جنگنده ها پرواز کرده اند. اما نه تنها هواپیماها به آنکارا داده نشد، بلکه به شکلی مودبانه از خلبانان خواستند خاک آمریکا را ترک کنند.
تولید 1005 قطعه ریز و درشت جنگنده اف 35 به شرکت های زیر مجموعه صنایع دفاعی ترکیه واگذار شده بود، اما آمریکا به همکاری با این شرکت ها نیز خاتمه داد و تولیدکنندگان دیگری جایگزین آنها شدند.
کنار گذاشتن ترکیه، نوازش اسرائیل
پنتاگون به این بهانه ترکیه را از پروژه اف 35 کنار گذاشته که جنگنده مزبور، یک هواپیمای استراتژیک رادارگریز است، اما با این وجود، ممکن است در دام رصد راداری سامانه روسی اس 400 بیفتد! آمریکایی ها، ضمن ابراز گلایه از ترکیه، چنین عنوان کرده اند که ترکیه به عنوان یکی از 10 شریک اصلی تولید اف 35 نباید سراغ موشک روسی می رفت.
علاوه بر خود آمریکا، این کشورها، در تولید این هواپیما سهیم هستند و در یک پروژه مشترک، کارها و تولید برخی قطعات را بین خود تقسیم کردنده اند: کانادا، استرالیا، انگلیس، هلند، ایتالیا، نروژ، هلند، دانمارک و ترکیه.
با آن که در آغاز، نامی از اسراییل نبود، اما آمریکایی ها، بعدها بدون مشورت شرکا، اسراییل و سنگاپور را نیز به عنوان دو شریک امنیتی پروژه، به میدان آوردند.
آمریکا در شرایطی ترکیه را از داشتن این جنگنده محروم کرده که رژیم صهیونیستی، بریتانیا، ژاپن، کره جنوبی و ایتالیا، در مجموع بیش از 55 فروند از این هواپیما را در اختیار گرفته اند و امارات متحده عربی هم در حال لابی گری برای خرید این هواپیما است.
اما جالب اینجاست که دست و پا زدن های امارات برای خرید این جنگنده چشم نواز، به دیوار بلند امتناع و نگرانی صهیونیست ها خورده و با وجود آن که امارات، به خاطر عادی سازی روابط خود با اسراییل، هدف انتقادات گسترده جهان عرب قرار گرفت، اما باز هم نتوانسته آمریکا و اسراییل را برای معامله اف 35 راضی کند.
بلندپرواز گرانقیمت
اف 35 یک هواپیمای جنگنده عمود پرواز نسل پنجم است که تولید آن به کارخانه مشهور لاکهید مارتین سپرده شد و در آغاز، ایکس 35 نام داشت. اما پس از مدتی، تغییرات محسوسی در ساختار موتور و سامانه جنگی آن اعمال شد و نام آن به لاکهید مارتین اف 35 لایتنینگ 2 تغییر کرد.
سه ورژن یا سه نسخه متفاوت از این هواپیما تولید شده که مهم ترین و گرانقیمت ترین آن، اف 35 نوع بی (F35B) با قابلیت برخاست کوتاه و نشست عمودی است.
در ژوئیه سال 2015 اولین اسکادران از جنگندههای اف 35 پس از انجام چندین آزمایش، در اختیار تفنگداران دریایی آمریکا قرار گرفت و در اوت 2016 نیز اولین اسکادران آن در نیروی هوایی آمریکا ایجاد شد.
بر اساس اطلاعاتی که لاکهید مارتین منتشر کرده، پروژه طراحی و تولید جنگنده اف 35 بزرگترین و پرهزینه ترین در نوع خود در تاریخ صنایع دفاعی جهان است.
دولت آمریکا هزینه نهایی این پروژه را یک تریلیون دلار برآورد کرد و آمریکا تا اکتبر 2018 میلادی سفارش خرید 3000 فروند اِف 35 را دریافت کرد.
هر فروند جنگنده اف 35 نوع بی، بین 135 تا 142 میلیون دلار قیمت دارد و با آن که کارشناسان صنایع دفاعی، این قمیت گذاری را مصداق ولخرجی و اغراق آمیز دانسته اند، اما لاکهید مارتین اعلام کرده که این هواپیما، ارزان ترین جنگنده رادارگریز نسل پنجم است و 1 فروند هواپیمای اف 22 نسل پنجم، دو برابر اف 35 یعنی 270 میلیون دلار، قیمت دارد!
رقابت جنون آمیز
لاکهید مارتین و پنتاگون، حاضر نشده اند لیست تمام خریداران اف 35 را منتشر کنند و فقط تعدادی از خریداران اصلی و میزان سفارش های آنان معلوم است.
هدف گذاری کشورهای مختلف برای خریدن جنگنده های اف 35 لاکهید مارتین از این قرار است:
نیروی هوایی سلطنتی استرالیا: اف 35 ای 100 فروند.
نیروی هوایی ایتالیا: اف 35 ای/بی تعداد 69 فروند.
نیروی دریایی ایتالیا: اف 35 بی 15 فروند.
نیروی هوایی سلطنتی هلند: اف 35 ای تعداد 35 فروند.
نیروی هوایی سلطنتی نروژ: اف 35 ای تعداد 56 فروند.
نیروی هوایی ترکیه: اف 35 ای تعداد 100 فروند .
نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا و نیروی دریایی بریتانیا جمعاً 138 فروند.
نیروی هوایی کانادا: اف 35 ای تعداد 65 فروند.
رژیم صهیونیستی: اف 35 ای تعداد 75 فروند.
نیروی هوایی ژاپن: اف 35 ای تعداد 42 فروند.
نیروی هوایی کره جنوبی: اف 35 ای تعداد 40 فروند.
نیروی هوایی آمریکا: اف 35 ای 1763 فروند.
نیروی دریایی آمریکا: اف 35 سی 260 فروند.
سپاه تنفگندارن دریایی آمریکا: اف 35 بی/سی 420 فروند.
لیست بالا نشان می دهد که ترکیه با هدف گذاری خرید یکصد فروند جنگنده اف 35 از خریداران مهم است، اما آمریکا با اعلام نیاز 2 هزار و 443 فروند، با تمام خریداران فاصله عمیق دارد و عجیب است که رژیم صهیونیستی نیز در یک گستره جغرافیایی محدود، اندک و اشغال شده، هدف گذاری خرید 75 فروند را در لیست قرار داده است.
البته چنین نیست که اف 35 یک جنگنده بی نقص و همه چیز تمام باشد.
کارشناسان متخصص صنایع دفاعی آمریکا معتقدند که چندین نقص جدی در سامانه راداری، سوخت رسانی و هدایت این هواپیما وجود دارد و تاکنون چند فروند از آنها، در آمریکا و ژاپن سقوط کرده اند.
با این حال، مشتری ها در صف تحویل گرفتن جنگنده هستند و شواهد نشان می دهد که در این میان، تنها آمریکاست که سود می برد.
اف 35 و دورنمای روابط آنکارا – واشنگتن
موضع نهایی پنتاگون در مورد خارج کردن ترکیه از پروژه اف 35 تنها تصمیم نظامیان آمریکایی نیست و آنان برای رسیدن به این ایده، از حمایت ده ها سناتور آمریکایی برخوردار هستند و اتفاقاً شواهد نشان می دهد که در دوران مسئولیت ترامپ، برخی از کارشناسان پنتاگون به دنبال آن بوده اند که اعضای برجسته کنگره آمریکا را اقناع کنند که در برابر ترکیه، اندکی مماشات و تساهل نشان دهند.
اما آنان راضی نشده و از پنتاگون خواسته اند به هیچ وجه در برابر ترکیه کوتاه نیایند و همین موضوع، تبدیل به اصلی ترین بهانه و مقدمه تحریم سران صنایع دفاعی ترکیه توسط آمریکا شد.
برخی از رسانه های ترکیه اعلام کرده اند که دولت اردوغان برای جلب رضایت اعضای کنگره آمریکا و مسئولین پنتاگون، مبنی بر ماندن ترکیه در پروژه مشترک تولید اف 35 تاکنون بیش از 750 هزار دلار به دو شرکت لابی گری در آمریکا پرداخت کرده اند.
با این حال، این لابی گری ها نتیجه بخش نبوده و ظاهراً گارد آمریکایی ها در این مورد، سفت و سخت تر از آن چیزی است که ترکیه تصور می کرد.
در شرایط کنونی، در روابط آمریکا – ترکیه، شاهد یک انجماد کامل هستیم و چهره های اصلی تیم جو بایدن نشان داده اند که دست کم در شرایط کنونی، تمایلی به تغییر فضا ندارند و احتمالاً در میان مدت، زمینه ای برای گرم شدن روابط آنکارا – واشنگتن، به وجود نخواهد آمد.
انتهای پیام/