فضای مجازی، تهدید یا فرصت؟|رتبه ۱۳۴ ایران در سرعت اینترنت/ چگونه می توان سرعت اینترنت را تا ۱۰ برابر افزایش داد؟
کندی سرعت اینترنت یکی از معضلات فضای مجازی کشور است. در این یادداشت به علل و عوامل و راهکار افزایش سرعت اینترنت می پردازیم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم « پرونده حکمرانی فضای مجازی »؛ کندی اینترنت یکی از مسائل اینترنت در ایران است؛ طبق آمار سایت اسپیدتست درباره سرعت دانلود اینترنت موبایل میان کشورهای مختلف جهان در نوامبر 2020، ایران با 4 رتبه سقوط، در رده 88 دنیا قرار داشته است. این در حالی است که رتبه ایران در اینترنت ثابت در فوریه 2021به رتبه 134 رسیده است. رتبه یک تا پنج اینترنت موبایل در جهان تا ماه فوریه 2021، به ترتیب به امارات متحده عربی (177.16 مگابیتبرثانیه)، قطر (171.15 مگابیتبرثانیه)، کره جنوبی (166.41 مگابیتبرثانیه)، چین (148.62 مگابیتبرثانیه) و عربستان سعودی (119.06 مگابیتبرثانیه) تعلق داشته است.
یکی از عواملی که می تواند سرعت اینترنت در ایران را حداقل تا ده برابر افزایش دهد، تولید پهن باند داخلی با تحقق شبکه ملی اطلاعات است؛ یکی از دلایلی که همواره در خصوص کند بودن سرعت اینترنت در چند سال گذشته از سوی مسئولان مطرح شده، میزبانی محتوای فارسی سایتهای ایرانی در خارج از کشور است. مسئولان وزارت ارتباطات همواره تاکید کردهاند که اگر محتوای مورد نیاز کاربران فارسی در داخل کشور میزبانی شود دیگر نیازی نیست تا کاربران برای دسترسی به این محتوا، پهنای باند بینالملل را اشغال کنند و در نتیجه موجب فراگیری خدمات الکترونیک شامل خدمات عمومی مانند دولت الکترونیک، افزایش بهرهوری شده و همچنین موجب افزایش سرعت اینترنت با توجه به تمرکز و نزدیکی سرورها در داخل کشور میشود و پهنای باند اینترنت موجود صرفاً بابت استفاده از فضای سایبری خارج از کشور مورد استفاده قرار میگیرد. لذا در صورت تحقق شبکه ملی اطلاعات با پهن باند بومی کاربران فضای مجازی دیگر نیازی به استفاده از سرورهای خارجی برای مشاهده سایتهای ایرانی ندارند و تنها برای مشاهده وبسایتهای خارجی نیاز به استفاده از اینترنت بینالمللی است و این باعث افزایش قابل ملاحظه سرعت اینترنت در کشور خواهد شد.
اگر بخواهیم مثالی برای این قضیه بزنیم این است که فرض کنید تنها یک اتوبان برای حرکت تمامی خودروها از مسیر تهران تا قم وجود دارد و تمامی خودروها شامل خودروهای باربری و سواری مجبورند از این اتوبان استفاده کنند. تعداد زیاد خودروها و ایجاد عوارضیها و پایانههای بسیار زیاد در مسیر برای خودروهای باربری موجب ایجاد ترافیک و سرعت حرکتی کم خودروها و همچنین تصادفهای زیاد و شدید میشود. حال فرض کنید دولت تصمیم به ایجاد یک اتوبان دیگر در کنار همان اتوبان برای خودروهای سواری بگیرد. با راهاندازی این اتوبان هم تعداد خودروها در هر اتوبان بسیار کاهش مییابد و هم دیگر در اتوبان جدید برای کنترل خودروهای سواری نیاز به ایجاد پایانه نیست.
همین نکته در بکارگیری شبکه ملی اطلاعات وجود دارد. با راهاندازی این شبکه، سرعت اینترنت با افزایش حدود 10 برابری به دلیل نزدیکی سرورها به محل مصرف مواجهه خواهد شد و هزینه فعلی اینترنت که حدود 8 برابر متوسط جهانی است کاهش چشمگیری خواهد داشت، چرا که دیگر نیاز به پرداخت دلاری اینترنت برای کشور نیست. فارغ از این آمار افزایش سرعت اینترنت و کاهش قیمت آن خود موجب توسعه فضای مجازی در کشور شده و خدمات الکترونیکی که در دنیا از خدمات حضوری پیشی گرفته است را توسعه میدهد.
نکته پایانی آنکه اگر سرعت اینترنت در کره جنوبی، هنگکنگ، ژاپن، کشورهای اسکاندیناوی، کانادا، امریکا و بسیاری دیگر از کشورهای دنیا بسیار بالاتر و هزینه آن حدود یک دهم پایینتر از ایران است تنها و تنها به علت پیادهسازی صحیح شبکه ملی اطلاعات خودشان است. در تمامی این کشورها صرفاً برای بازدید از سایتهای خارجی از اینترنت بینالمللی استفاده میگردد که این خود موجب افزایش چشمگیر سایتهای داخلی و حرفهای شدن فضای مجازی شده است.
از همین پرونده بیشتر بخوانید:
انتهای پیام/