به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان میخوانیم «اَللّهُمَّ نَبِّهْنی فیهِ لِبَرَکاتِ اَسْحارِهِ وَ نَوِّرْ فیهِ قَلْبی بِضیاَّءِ اَنْوارِهِ؛ خدایا آگاهم ساز در این ماه از برکات سحرهای آن و نورانی کن در آن دلم را به پرتو انوار آن»، «وَخُذْ بِکُلِّ اَعْضاَّئی اِلیَ اتِّباعِ اثارِهِ بِنُورِکَ یا مُنَوِّرَ قُلُوبِ الْعارِفینَ؛ و بگمار تمام اعضا و جوارحم را به پیروی کردن آثارش به نور خود ای روشنی دهنده دلهای عارفان.»
در فرازهایی از این دعا از خداوند میخواهیم ما را نسبت به برکات سحرهای ماه مبارک رمضان متنبه و هشیار کند؛ این فراز گویای آن است که خداوند سحر این ماه شریف را بسیار با برکت قرار داده، اما گاهی خطاها سبب غفلت انسان از این ساعت نورانی میشود.
سحر به آخر شب، نزدیک طلوع فجر و پیش از طلوع فجر نیز تعریف شده است. برخی آن را به یک سوم پایانی شب تعریف کردهاند و سحر را بهترین زمان برای دعا دانستهاند که دعا در این زمان مستحب است. در حدیثی از امام باقر علیهالسلام آمده است «بر شما باد به دعا کردن هنگام سحر تا طلوع خورشید. این زمان ساعتی است که درهای آسمان گشوده، روزیها تقسیم و حاجتهای بزرگ برآورده میشود» (وسائل الشیعة، ج7، ص6768) در قرآن کریم استغفار در سحرگاه از ویژگیهای بندگان خاص خدا شمرده شده است، آنجا که فرمود «الصَّابِرینَ وَ الصَّادِقینَ وَ الْقانِتینَ وَ الْمُنْفِقینَ وَ الْمُسْتَغْفِرینَ بِالْأَسْحار». (آلعمران16)
انتهایپیام/