به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، با توافقی که بین دو جناح میانه و چپ در رژیم صهیونیستی به وجود آمد در صورتی که این توافق بتواند ائتلاف خود را تثبیت کند به زودی کابینهای را تشکیل خواهند داد که به 13 سال ریاست نتانیاهو بر عرصه سیاسی رژیم صهیونیستی خاتمه خواهد داد.تغییر نخست وزیر، پروندههای کنونی را در عرصه داخلی، منطقهای و بینالمللی دستخوش تحول خواهد کرد و به نظر میرسد شاهد تغییرات جدی در عرصههای نامبرده باشیم.
عرصه داخلی
در عرصه داخلی فلسطین تغییر قدرت از راستگرایان و مذهبیهای تندرو به سمت میانهها و چپگرایان عرصه داخل رژیم صهیونیستی را به سمت رویکرد مخالف راستگرایان هدایت خواهد کرد. مهمترین پروندههایی که در عرصه داخلی رژیم صهیونیستی دچار تغییر خواهند شد همان پروندههای مورد اختلاف مذهبیها و سکولارها است. سربازی اجباری دانش آموزان مدارس دینی حریدی، جذب سرباز از اقلیتهای غیر یهودی، حرکت قطارها و ارائه خدمات عمومی در روز شنبه، کاهش بودجه نظامی و افزایش بودجه اجتماعی و پرونده رنگین پوستان ساکن فلسطین اشغالی مهمترین پروندههایی هستند که در حال حاضر با حضور راستگرایان در رأس قدرت به نفع آنها در جریان هستند. با قدرت گرفتن میانهها و چپگرایان سربازی رفتن حریدیها به قانون شدن نزدیک میشود، جذب سرباز از اقلیتهای یهودی سرعت خواهد گرفت، خدمات عمومی در روز شنبه ارائه خواهد شد، بودجه نظامی کاهش یافته به جای آن بودجه خدمات اجتماعی افزایش خواهد یافت و فلاشاها و رنگین پوستین به باقی ماندن در فلسطین اشغالی و دریافت شهروندی امیدوارتر خواهند شد.
عرصه منطقهای
در عرصه منطقه پرونده مذاکرات سازش، مقابله با مقاومت نوار غزه، الحاق کرانه باختری، چالش مرزهای فلسطین با لبنان، موشکهای نقطه زن حزب الله و راهبرد جنگ میان جنگها در سوریه و پرونده هستهای ایران مهمترین پروندههای منطقهای هستند. ضمن آنکه پرونده انصارالله در یمن و طرح ضربه زدن به آنها در یمن یکی از مباحث مهم این روزهای رژیم صهیونیستی است.
مذاکرات سازش با وجود «جوبایدن» در ایالات متحده پر رنگتر خواهد شد و احتمالاً دور جدیدی از مذاکرات آغاز شود. هرچند نتیجهای از آن به دست نخواهد آمد اما به عنوان یک راهبرد کلیدی برای مقابله با معامله قرن مورد توجه قرار خواهد گرفت.
مقابله با نوار غزه سختتر از قبل خواهد شد چرا که با حضور نفتالی بنت و آویگدور لیبرمن در کابینه فعلی، نوار غزه در رأس حملات رژیم صهیونیستی خواهد بود. الحاق کرانه باختری، در دستور کار قرار خواهد گرفت اما با سرعت کمتری دنبال خواهد شد.در مرزهای لبنان، صهیونیستها دست به اقدام جدی نخواهند زد چرا که کابینه فعلی، مرزهای لبنان را در اولویتهای نظامی رژیم صهیونیستی قرار نداده است و تمرکز آنها بر نوار غزه و ایران است.
در خصوص سوریه آنها راهبرد جنگ بین جنگها را در سوریه دنبال کرده، اهدافی را با ادعای اینکه مربوط به ایران هستند، هدف قرار خواهند داد. آنها پرونده هسته ای ایران را سرسختانه دنبال خواهند کرد اما به نظر میرسد مذاکرات هستهای را همچون نتانیاهو نفی نکنند بلکه به سمت رایزنی با آمریکاییها برای به دست آوردن خروج متناسب با اهدافشان از مذاکرات هستهای حرکت کنند. «نفتالی بنت» با استراتژی سرِ افعی ایران را به عنوان یک هدف تعریف کرده است لذا به نظر می رسد تلاش این کابینه برای ضربه زدن مستقیم به ایران جدیتر از قبل دنبال شود.
صهیونیستها در کابینه جدید خود پرونده یمن را به عنوان یک پرونده جدید در کنار پرونده ایران و حزبالله مطرح خواهند ساخت و به نظر میرسد تلاش کنند به طور جدی در عرصه یمن وارد شوند تا بتوانند به طور جدی به انصارالله ضربه بزنند.
در کنار این مجموعه به نظر می رسد پرونده شهرک سازی مورد توجه این کابینه قرار گرفته، با وجود اختلاف نظر در کابینه رژیم صهیونیستی به طور جدی توسعه یابد.
به طور کلی فضای منطقهای رژیم صهیونیستی بر مقابله با نفوذ مقاومت متمرکز خواهد شد اما وجوه آن تغییر خواهد کرد و از فلسطین شمالی به سمت نوار غزه تغییر خواهد کرد.
عرصه بین الملل
با کنار رفتن نتانیاهو، روابط رژیم صهیونیستی با ایالات متحده می تواند منتظر گشایشی جدید باشد چرا که این نتانیاهو بود که به مانع جدی این ارتباط در دوره «بایدن» تبدیل شده بود و حالا با نبود از حالت تیرگی خارج خواهد شد با این وجود به نظر میرسد به دلیل عدم وجود ارتباطات قوی بین کابینه کنونی و ایالات متحده کمی دچار سردرگمی باشد.
در صورتی که روابط رژیم صهیونیستی با ایالات متحده بهبود یابد وضعیت صهیونیستها در مجامع بین المللی تغییر خواهد کرد و احتمالاً حمایت بیشتری از ایالات متحده را شاهد باشند. در همین زمینه اگر مذاکرات سازش آغاز شود آنها بار دیگر اتحادیه اروپا را نیز در کنار خود خواهند داشت که از تقابل با صهیونیستها به همراهی با آنها تغییر موضع خواهد داد.
در عین حال کابینه جدید صهیونیستها به دلیل حضور آویگدور لیبرمن میتواند امیدوار باشد با روسیه نیز بتواند روابط بهتری برقرار کند. هرچند که این ارتباط به دلیل راهبردی که روسیه در منطقه دنبال می کند چندان شاهد تغییر نخواهد بود.
در کنار این مسائل، مسئله توسعه رابطه با چین نیز دچار تحول خواهد شد چرا که به نظر می رسد «بایدن» از سخت گیریهای دوره «ترامپ» صرف نظر کند و مسیر روابط رژیم صهیونیستی با چین به سمت بهبود حرکت کند هرچند که این گشایش چندان وسیع نخواهد بود چرا که جنگ حقیقی بین چین و آمریکا اجازه توسعه این روابط را به آنها نخواهد داد.
با کنار رفتن نتانیاهو، عرصه سیاسی و تصمیم سازی در رژیم صهیونیستی دچار تغییر وسیع خواهد شد. کابینه جدید تلاش خواهد کرد حرکت به سمت افراطی گری را کاهش دهد اما به دلیل وجود اختلافات شدید و دیدگاه های متفاوت اعضای کابینه آنها به شدت دچار تشتت خواهند شد.
انتهای پیام/