به گزارش خبرگزاری تسنیم، در یک سال گذشته اخبار پیرامون کشتی بیش از هر موضوعی، حول محور «انتخاب» چرخیده است. تا پیش از آنکه گستردگی ویروس کرونا، محدودیتها و تغییر سبکی که در دنیا ایجاد کرد، برهمگان روشن شود، صحبت از اجرای چرخه انتخابی تیم ملی بود و ماههای زیادی حاشیههای فراوانی از این محل به کشتی وارد شد.
پایان داستان چرخه مدنظر که باید از مسابقات قهرمانی استان استارت میخورد و به قهرمان کشوری و جام تختی و تورنمنتهای خارجی میرسید، با اعلام تصمیم اتحادیه جهانی مبنی بر برگزاری مسابقات جهانی رقم خورد.
هرچند UWW نتوانست جهانی وعده داده شده را به خاطر عدم استقبال تیمهای مطرح کشتی دنیا، برگزار کند و به برگزاری جام جهانی در صربستان بسنده کرد، اما پرونده چرخهای که مدتها رویش وقت گذاشته شده بود، در آن مقطع بسته شد.
بعد از آن، نحوه انتخاب تیم، بار دیگر به دست کادرفنی تیمهای ملی افتاد. ضمن اینکه فدراسیون کشتی نیز بر موضوع کاملا نظارت داشت و تاکیدا از هر دو سمت (فدراسیون و کادرفنی آزاد و فرنگی) بارها گفته شد که هیچ کشتیگیری بدون انتخابی راهی المپیک نخواهد شد.
در کشتی آزاد سه نفر با انتخابی درون اردویی و سه نفر با حضور در تورنمنت زیلکوفسکی لهستان ملیپوش شدند و در کشتی فرنگی ملاک تصمیمگیری همان انتخابی جام جهانی صربستان و حضور در تورنمنتها بود و در پایان نیز کار انتخاب ملیپوش سنگین وزن به لهستان کشیده شد.
در نهایت بعد از جار و جنجال فراوان و انتقاداتی که وجود داشت، 11 ملیپوش کشتی معرفی شدند. مثل هر دوره دیگری، عدهای که بیرون مانده بودند، نسبت به نحوه انتخاب و فرد منتخب انتقاد داشتند، با این وجود با توجه به حساسیت میدان پیش رو، اغلب سکوت اختیار کردند.
در حالیکه به نظر میرسید پرونده انتقادات به انتخابها، در مقطع فعلی بسته شده باشد، چرخه انتخابی تیم جهانی اعلام شد که طبق آن شانس حضور در جهانی از تعدادی نفرات گرفته شده است. تعدادی که تا لحظات آخر انتخابی، حتی شانس حضور در المپیک را داشتند اما حالا بخت حضور در جهانی 2021 نروژ را از دست دادهاند.
همانطور که جار و جنجال برای چرخه المپیک، درنهایت پوچ از آب درآمد و کرونا و تصمیمات اتحادیه جهانی منجر به لغو برنامهها شد، اکنون نیز بهتر است تمرکز کشتی روی المپیک باشد.
در وهله اول حکم سرمربیان تیمهای ملی کشتی در پایان المپیک به پایان میرسد. قرارداد سرمربیان آزاد و فرنگی مردادماه سال گذشته تمام میشد اما تعویق یک ساله المپیک منجر به منعقد شدن اتوماتیک وار یک سال دیگر قرارداد بین آنها و فدراسیون کشتی شد.
بنابراین ادامه کار با کادرفنی فعلی، منوط به عقد قرارداد جدید است، به همین دلیل باید دید چرخه اعلام شده برای کشتی آزاد، تصمیم فدراسیون کشتی برای ادامه مسیر با هر سرمربی و کادرفنی است و یا رسانهای شدن چرخه به معنای ادامه همکاری غلامرضا محمدی و فدراسیون کشتی است.
علاوه بر این، فاصله دو ماهه بین المپیک و مسابقات جهانی در عین حال که برای کشتیگیران غیر وزن کم کن، فاصله معقولی به شمار میرود که شانس آنها را برای حضور در هر دو مسابقه افزایش میدهد، اما از یک سو نیز میتوان وعده داده شده در خصوص اعزام مدال داران المپیک به جهانی را پاداشی برای افزایش روحیه مسافران توکیو دانست که شاید در عمل اجرایی نشود.
به هرشکل امیدواری باید همچنان در بین کشتیگیرانی که پشت خط المپیک ماندهاند، حفظ شود. همانطور که کسی فکرش را نمیکرد اتفاقی و رویدادی بتواند در عصر حاضر بازیهای المپیک را یک سال به تعویق بیندازد، شاید در المپیک و پس از آن اتفاقاتی رخ دهد که برنامهها بار دیگر تغییر کند.
اکنون تمرکز المپیکیها باید صرفا روی المپیک باشد و مدعیان دیگری که شانس حضور در المپیک را از دست دادهاند نیز به امید حضور در جهانی 2021 تمریناتشان را منظم و بابرنامه دنبال کنند.
انتهای پیام/