علی عابدیان - به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، باشگاه ذوبآهن اصفهان روز گذشته با صدور بیانیهای به محدود شدن فضای تبلیغاتی روی لباس تیمها اعتراض کرد.
با وجود اینکه میتوان به خیلی از مسائل درآمدزایی در فوتبال ایران از جمله حق پخش و تبلیغات محیطی نقد داشت اما به نظر میرسد سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال برای خلوت شدن طرحها و نوشتهها روی لباس تیمها چنین تصمیمی را اتخاذ کردهاند، مسئلهای که در فوتبال حرفهای دنیا نیز رعایت میشود و باشگاهها معمولا یک یا دو اسپانسر روی لباسهایشان تبلیغ میکنند اما در فوتبال ایران شاهد بودیم که مقابل و پشت و حتی روی سرشانهها و شورت ورزشی هم تبلیغات با آزار بصری خاصی، خودنمایی میکند.
با این وجود باشگاه ذوبآهن از ممنوع شدن درج تبلیغات روی شورتهای ورزشی بازیکنان با تعجب یاد و در بخشی از این بیانیه عنوان کرده: «بدنه نحیف و فقیر باشگاهداری در میهن عزیز اسلامیمان هر روز شاهد موارد شگفت آوری از این دست است!»
ذوبآهن درحالی رعایت اصول حرفهای تبلیغات و باشگاهداری را با انتقاد «موردی شگفتآور» عنوان میکند که اخیرا خود این باشگاه اصفهانی موردی به مراتب شگفتآور و خاصتر را در بحث درآمدزایی و باشگاهداری رقم زده است.
مجتبی فریدونی مدیرعامل ذوبآهن اعلام کرده این باشگاه بنا دارد به جای مبلغ 300 هزار یورو غرامت از باشگاه روبین کازان روسیه، واکسن اسپوتنیک دریافت کند. مورد عجیبتر اینکه باشگاه روسی چنین درخواستی نداده و ذوبیها خودشان برای عدم دریافت پول نقد به کنسولگری روسیه رو زدهاند! (این رقم در مصاحبه مدیرعامل با سایت رسمی باشگاه به اشتباه 300 هزار دلار عنوان شده و مبلغ صحیح 300 هزار یورو است.)
این درخواست باشگاه ذوبآهن درحالی است که فوتبال ایران در پرداخت خسارت و غرامت به بازیکنان خارجی سردمدار است ولی تاکنون اتفاق نیفتاده که یکی از باشگاههای ایرانی بتواند به جای پول، محصولی از ایران، مثلا زعفران یا پسته به خارج حواله کند. علاوه بر این مدیرعامل باشگاه ذوبآهن گفته که تعداد واکسنی که به جای دریافت 300 هزار یورو دریافت خواهد شد به بازیکنان تیمهای مختلف،کادر و پرسنل باشگاه ذوبآهن تزریق میشود.
این 300 هزار یورو، غرامت قابل توجهای است که با زحمتی طولانی، برای انتقال غیرقانونی رضا شکاری از ایران به روسیه برای ذوبآهن به دست آمده اما حالا این باشگاه در حالی که وظیفه و البته تخصصی برای واردات واکسن کرونا ندارد به دنبال خرج این پول در خارج از کشور است، پولی که درآمد و حق باشگاه ذوبآهن برای پرورش و فروش بازیکن تحت قراردادش به حساب میآید. به تعبیری دیگر باشگاه ذوبآهن با وجود اینکه رای قطعی برای دریافت 300 هزار یورو دارد اما میخواهد این پول را نگرفته، خرج کند.
باشگاه ذوبآهن که نشان داده دغدغه درآمدزایی در فوتبال را دارد، در بیانیهاش برای محدود شدن فضای تبلیغات روی پیراهن تیمها که مسئله به مراتب کم اهمیتتری نسبت به 300 هزار یورو پول نقد است، از خلاف حرکت فوتبال ایران در جریان جهانی درآمدزایی ورزش صحبت میکند اما حاضر است دقیقا در خلاف جهت جریان جهانی و حرفهای بیش از ٩ میلیارد تومان از درآمد نقدی باشگاه را تبدیل به یک محصول مثل واکسن کند. واکسنی که تهیه و تزریقش به مردم وظیفه حداقل فوتبال نیست و طبیعی است که پول فوتبال باید خرج خود فوتبال شود.
در انتهای بیانیه باشگاه ذوبآهن هم آمده است: «داستانی قدیمی میگوید وقتی تبر را به جنگل آوردند درختان با حیرت گفتند: آه وافسوس که دستهاش از جنس ماست!»
نوشته از علی عابدیان
انتهای پیام/