به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، به نقل از جوان، تعاونیها دل پری از عملکرد ضعیف مسئولان وزارت جهاد کشاورزی در دولت دوازدهم دارند. وزارت جهاد به رغم وعدههای بسیاری که در دولت قبل داد، نتوانست قیمت جوجه یکروزه را کنترل کند و نتیجه آن شد که تمام مشکلات به دولت جدید کشیده شد. اکنون در حالی که کارخانههای تولید جوجه یکروزه را 5 هزار و 500 تومان میفروشند، اما دلالان جوجه یکروزه را به قیمت 7 هزار تومان به مرغداران تحویل میدهند. دراین میان وزیر جدید همچنان در حال تبادل نظر و امضای قراردادهای همکاری با وزارت تعاون و صمت است تا شاید یک روزی فیمت مرغ، تخممرغ و جوجه یک روزه کاهش یابد.
روزگذشته نشست مشترکی بین وزیر جهاد کشاورزی و اعضای اتاق تعاون ایران در محل این اتاق برگزار شد. در این نشست مسئولان تشکلها نقطه نظرات خود را عنوان کردند که مهمترین آن مشارکت دادن تشکلها در فرآیند تصمیمگیری برای کشاورزی بود. در این نشست برنجکاران، مرغداران و... از مشکلات خود گفتند. فاطمی نماینده اتحادیه مرغداران در این جلسه گفت: ما 40 نامه به وزیر سابق جهاد کشاورزی و معاون اول رئیسجمهور فرستادیم. این نامهها توسط وزیر و معاون اول امضا شد، اما در کشوی مدیران باقی ماند و به هیچ وجه عملی نشد.
به گفته فاطمی، حدود 30 درصد تولید مرغ و تخممرغ کشور توسط تعاونیها انجام میشود، در حالی که نمایندگان تشکلهای مرغداری را به جلسات در مورد صنعت مرغ راه نمیدهند. بزرگترین مشکل این بخش عدم قیمتگذاری و کنترل قیمت جوجه یکروزه است. به گونهای که قیمت این محصول در کارخانه 5 هزار و 500 تومان است، اما قیمت آن توسط دلالان به 7 هزار تومان میرسد تا به دست مرغدار برسد. چرا جوجه یکروزه از طریق سامانهای شفاف توزیع نمیشود.
مدیر اتحادیه تعاونیهای مرغداری اظهار داشت: «یکی از مشکلات تشکلهای مرغداری این است که 20 هزار مرغدار در کشور به عملکرد هیئت مدیره اتحادیه کشوری معترض هستند. در هشت ماه گذشته این اتحادیه مدیرعامل ندارد، در حالی که این همه افراد متخصص در صنعت مرغداری حضور دارند، اما متأسفانه کارمندان بازنشسته وزارت جهاد کشاورزی را در رأس این اتحادیهها منصوب میکنند.»
این مدیر اتحادیه مرغداری گفت: «طرح تحول صنعت مرغداری کشور باید با کمک تعاونیها انجام شود و ما انتظار داریم بحث آزادسازی صنعت مرغداری و تهیه سرمایه در گردش برای تولیدکنندگان حل شود. مرغداری که واحد 10 هزار قطعهای دارد، سرمایه در گردش آن به خاطر افزایش قیمتها چهار تا پنج برابر افزایش یافته و توان تأمین آن را ندارد.»
در این نشست اسلامی نماینده اتحادیه ماهیان خاویاری نیز گفت: «ایران در چهار محصول پسته، زعفران، فرش و خاویار در دنیا مشهور است، اما متأسفانه شیلات به حیاط خلوت عدهای تبدیل شده است. قیمت ماهی را دلالان تعیین میکنند و عمده ارزش افزوده صادرات به جای اینکه به تولیدکننده خاویار یا ماهی برسد، نصیب دلالان میشود.»
اسلامی اضافه کرد: «سالانه 4 میلیون بچه ماهی خاویاری تکثیر و پرورش مییابد و یک ماهی مولد خاویار باید 14 سال بماند تا بتواند خاویار تولید کند. الان ظرفیت تولید 4 میلیون قطعه بچه ماهی در مازندران وجود دارد.»
به گفته این نماینده تشکلها، در مازندران تنها مزرعه تولید لاین ماهی خاویاری ایجاد شده که تاکنون 5 هزار میلیارد ریال هزینه در آن انجام شده، حتی آب دریا برای پرورش بچه ماهی خاویاری به مزرعه انتقال یافته است. ما میتوانیم سالانه 100 تن خاویار پرورشی تولید کنیم که حدود یک میلیارد دلار ارزآوری خواهد داشت و این طرح با پیشرفت فیزیکی 95 درصد در حال اجراست و در این مزرعه از بچه ماهی 100 گرم تا ماهی 10 کیلویی تولید میشود. خاویار پرورشی میتوانیم تولید و صادر کنیم.
وی همچنین در حضور وزیر جهاد گفت: متأسفانه شیلات با امعا و احشا ماهی خاویاری مشکل دارد، در حالی که میتوان از این قسمت ماهی خاویاری پروتئینهای مفید برای درمان بیماران و برای بیماریهای پوستی، همچنین امگا 6 و امگا 3 تولید کنیم، در حالی که شیلات اجازه آن را نمیدهد و میگوید امعا و احشا ماهیان خاویاری به درد نمیخورد.
اسلامی این را هم گفت: «در حالی که ماهی خاویاری باید 14 سال پرورش پیدا کند تا به خاویار برسد، اما بانکها میگویند دوره تنفس وامهای آنها حداکثر سه ماه است.» به گفته وی هر کیلو خاویار پرورشی را میتوان به 5 هزار دلار صادر کرد و همچنین یک تریلی گوشت ماهی خاویاری میتواند، ارزآوری به اندازه 25 تریلی پرتقال صادراتی درآمد داشته باشد.
مشکلات کشت برنج در این مراسم جعفریان همچنین از اتحادیه برنج مازندران گفت: متأسفانه کمباینهای قدیمی و کارخانههای شالیکوبی فرسوده بین 10 تا 20 درصد از برنج کشاورزان را ضایع میکنند و ما طرحی دادیم که کارخانههای شالیکوبی تجمیع و بهروز شوند.
به گفته وی، 4 هزار کارخانه شالیکوبی در سه استان مازندران، گلستان و گیلان وجود دارد که باید اکثر کارخانههای فرسوده بازسازی و تجمیع شوند. در حال حاضر برخی کارخانهها با مخلوطکردن انواع برنج میخواهند برای خود درآمد ایجاد کنند. کشاورز هم میگوید، قیمت زمین شالی افزایش یافته، اما دیگر برای کشاورزی نمیصرفد و دوست دارد آن را به دلالان بفروشد.
همچنین مسعودی نماینده تشکل کارخانههای خوراک دام در این جلسه گفت: 750 کارخانه تولید خوراک دام در کشور وجود دارد و در حال حاضر یکی از مشکلات دامداران تأمین نهاده برای دام و طیور است. متأسفانه صنعت دام و طیور مونتاژ و وابسته به خارج بوده و نهادههای آن هم عمدتاً وارداتی است.
وی افزود: یک طرح 3 هزار میلیارد تومانی برای افزایش بهرهوری گوشت و مرغ ارائه کردیم که با فرآوری خوراک دام و طیور میتوانیم بهرهوری این صنعت را به اندازه 30 درصد افزایش دهیم، اما هنوز منابع انجام این طرح 3 هزار میلیارد تومانی فراهم نشده است.
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها