به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روز هشتم آبان، سالروز درگذشت یکی از پایهها و ارکان شعر انقلاب، قیصر امینپور است؛ امینپور بهنظر بسیاری از کارشناسان و اساتید نقد ادبی و شعر، یکی از تأثیرگذارترین شاعران در این وادی است. به گمان این افراد شعر انقلاب بدون قیصر بخشی از هستی خود را از دست داده است؛ هر چند عدهای دیگر سعی در رنگ باختن این نظریه دارند.
جمعی از شاعران کشور همزمان با چهاردهمین کوچ قیصر شعر انقلاب، با انتشار مطالبی در صفحات شخصی خود، یاد او را گرامی داشتند. علیمحمد مؤدب، شاعر و رئیس مؤسسه شهرستان ادب، در یادداشتی درباره قیصر نوشته است: نوجوانی یکی از مهمترین دورههای زندگی انسان است که بخش مهمّی از تحوّل شخصیتی آدمی در آن شکل میگیرد. نوجوان، خصوصاً نوجوان معاصر، نیاز به محتوای خاصّ خود دارد و عدم توجّه لازم به این امر، سبب شده است که در سالیان اخیر، ادبیات ما با بحرانی جدّی در این حوزه روبهرو باشد.
قیصر امینپور، با تکیه بر تجربه، فراست و همچنین روح معلّمی خویش، این نیاز را دریافت و آثاری آفرید که تا امروز، از سرمایههای مهمّ ادبیات معاصر برای نوجوانان محسوب میشوند. قیصر امینپور را همۀ ما به شاعرانگی و زیست شاعرانه میشناسیم. مهربانی و انسانیت او در نگاه همۀ آنان که او را دیدهاند و با او زیستهاند، بسیار برجسته است. قیصر امّا در کنار سلوک و زیست شاعرانه، به لحاظ فنّی هم شاعر محقّقی ممتاز است. او بنا به احساس نیازهایی که داشته و دعوتهایی که از او به عمل آمده، در حوزههای مختلفی کار کرده است و انصافاً در هر حوزهای هم که وارد شده، کارنامۀ ماندگاری از خود به یادگار گذاشته است. قیصر در قالبهای مختلف شعری درخشیده و نمونههای ارجمندی آفریده است. در تحقیقات ادبی هم هر جا که وارد شده، گل کاشته است و در کار مطبوعاتی و دانشگاهی هم به همین منوال، قیصر، قیصرانه وارد شده است.
در بخش دیگری از یادداشت مؤدب آمده است: حوزۀ نوجوان، یکی از حوزههایی است که قیصر به آن وارد شده و ورود جریانسازی هم داشته است. طبیعی است قیصر که با همراهی دوستانش، در «سروش نوجوان» توانست نسلی را با کار منظّم و سازمانی تربیت کند، وقتی خود قدم به میدان نوجوان میگذارد، هم درخشان باشد.
قیصر بسیار دقیق بود و در هر حوزه، با تتبّع و التزام کامل به قواعد آن حوزه کار میکرد. برای همین، هر کاری که قیصر نوشته است، ارجمند و قابل استفاده است و به عنوان یک نمونه، ارزش آموزشی هم دارد. اینکه شاعری که در شعر بزرگسال محبوب و مورد توجّه است، خطر میکند و با توجه به احساس نیاز و دغدغه، وارد شعر نوجوان میشود، محصول شاعرانگی و خطرپذیری شاعرانۀ قیصر است. خوشبختانه این خطرپذیری قیصر جواب هم داده است و توانسته نوآوری بر پایۀ سنّت را که اساس کار او در همۀ حوزههای تحقیق و مطالعه است، در حوزۀ نوجوان نیز پیادهسازی کند.
مؤدب در بخش پایانی این یادداشت تأکید میکند: بسنده نکردن صرف به تحسین و توجّه مخاطبان و جامعۀ ادبی و حرکت به سمت چیزی که نیاز واقعی جامعۀ ادبی است، یکی از خصایص قیصر عزیز بود که نیاز جدّی امروز جریان ادبی خلّاق ما نیز هست.
سعید بیابانکی، شاعر، نیز در صفحه شخصی خود در فضای مجازی با انتشار فیلمی منتشر نشده از زندهیاد امینپور، یاد او را در سالروز درگذشتش گرامی داشت. این فیلم را که مربوط به شعرخوانی خالق «دستور زبان عشق» در همایش فصلی ادبیات در سال 1379 در اصفهان است، میتوانید در ادامه ببینید:
زندهیاد قیصر امینپور در این ویدئو این غزل را برای حاضران در جمع میخواند:
میخواستم که ولوله برپا کنم ولی
با شور شعر محشر کبری کنم ولی
با نی به هفت بند غزل ناله سر دهم
با مثنوی رهی به نوا وا کنم، ولی
تا باز روح قدسی حافظ مدد کند
دم میزدم که کار مسیحا کنم، ولی
باید به جای شاید و آیا بیاورم
فکری به حال گرچه و اما کنم، ولی
فریاد را بکوبم پا بر سر سکوت
یا دستکم به زمزمه نجوا کنم، ولی
دل بر کنم از این دل مردابوار تنگ
با رود رو به جانب دریا کنم، ولی
این بیکرانه آبی آیینه تو را
با چشم تشنه سیر تماشا کنم، ولی
عبدالرحیم سعیدیراد، نغمه مستشار نظامی و جمعی دیگر از شاعران با بازنشر تصویر یا سرودهای از این شاعر یاد او را در چهاردهمین کوچ نابهنگامش گرامی داشتند.
انتهای پیام/