به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان، خداوند، ای عزیز! من سالها است از کاروانی به جا ماندهام و پیوسته کسانی را به سوی آن روانه میکنم، اما خود جا ماندهام، اما تو خود میدانی هرگز نتوانستم آنها را از یاد ببرم. پیوسته یاد آنها، نام آنها، نه در ذهنم بلکه در قلبم و در چشمم، با اشک و آه یاد شدند.
عزیز من! جسم من در حال علیل شدن است. چگونه ممکن [است] کسی که چهل سال بر درت ایستاده است را نپذیری؟ خالق من، محبوب من، عشق من که پیوسته از تو خواستم سراسر وجودم را مملو از عشق به خودت کنی؛ مرا در فراق خود بسوزان و بمیران.
معبود من، عشق من و معشوق من، دوستت دارم. بارها تو را دیدم و حس کردم، نمیتوانم از تو جدا بمانم. بس است، بس. مرا بپذیر، اما آنچنان که شایسته تو باشم.
چند جمله بالا فرازی از وصیتنامه سردار دلها، مرد میدان و مالک اشتر زمانه یعنی سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی است، عباراتی که تک تک کلماتش حکایت از بندگی و عبادت خداوند داشته و در معنای ذهنی تک تک ما رنگ و بویی از رشادت، دلسوزی، مردمداری و ولایتمداری به خود میگیرد.
شهیدی که کینهتوزی و ترس دشمنان باعث شد تا اگرچه جسمش از میان ما رفته؛ اما مکتبش همواره در میان مردم گوشه و کنار این کره خاکی بهخصوص هموطنانش سینه به سینه منتقل میشود و شاهد مثال آنهم حضور هزاران پیرو راهش از داخل و خارج کشور است.
امروز در آستانه دومین سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی قرار داریم و اکنون در زادگاهش کرمان غوغایی برپاست که لرزه برپیکر استکبار جهانی انداخته و تاکیدی براین مدعاست که هزینه شیطنت ترامپ و یارانش هر روز بیشتر و بیشتر میشود.
اما به واقع کلمات توان بیان حق مطلب را ندارند و برای درک بهتر حال و هوای مزار سپهبد شهید حاج قاسم بهتر است با هم سری به گلراز شهدای کرمان بزنیم تا از نزدیک ببینیم شرایط چگونه است؟
انتهای پیام/ی