به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نشریه "فوکوس" آلمان در مطلبی به ضعف اروپا و اکتفای آن ها تنها به دادن بیانیه های قدرتمندانه اشاره کرده و نوشت: "اورزو لا فون در لاین"، رئیس کمیسیون اروپایی اعلام کرده است که اروپا باید زبان قدرت را یاد بگیرد و "آنگلا مرکل"، صدر اعظم پیشین آلمان هم گفته بود: اروپاییان خود باید سرنوشتشان را به دست گیرند؛ اما شایستگی، توانایی و قدرت جهانی اروپا عمدتا روی کاغذ است.
در ادامه این مطلب آمده است: هر سیاستمدار درجه سهای هم این را می داند که سیاست خوب با نگاه به واقعیت آغاز می شود و عکس آن هم صادق است یعنی سیاست بد با انکار واقعیت آغاز می شود.
"امانوئل ماکرون"، رئیس جمهور فرانسه به عنوان رئیس دورهای اتحادیه اروپا روز گذشته با گونه هایی پف کرده در برابر نمایندگان پارلمان اروپا اعلام کرد که برای نظم جدید امنیت و ثبات در اروپا تلاش می کند. به گفته وی اروپا قدرت تعادل و قدرت آینده است.
آنگلا مرکل، صدر اعظم سابق آلمان هم در دوران غروب صدر اعظمی خود در مراسمی تاکید کرد که اروپاییان باید خود سرنوشتشان را در دست گیرند.
"اورزو لا فون در لاین"، رئیس کمیسیون اروپایی هم چندی پیش در فضایی مه آلود و با کلماتی که در آشپزخانه کارشناسان روابط عمومی او تولید شده بود اعلام کرد که اروپا باید زبان قدرت را یاد بگیرد.
اما توانایی اروپا برای تبدیل شدن به یک قدرت جهانی و شایستگی در این راستا تنها در دست نوشته ها و بیانیه ها دیده می شود، در حقیقت اروپا یک خواجه سیاست جهانی است؛ یک ایده بزرگ که با دکوری زیبا آراسته باشد.
نویسنده در ادامه با اشاره به ناتوانایی ها و ضعف های نظامی اروپا نوشت: اروپا می خواهد، اما نمی تواند. اروپا بدون نگهبان آمریکایی اش به ندرت جرات می کند از جلوی در خانه اش خارج شود.
زمانی که قدرت های جهانی در ژنو پشت میز نشستند تا درباره اوکراین مذاکره کنند و معاون وزیر امور خارجه آمریکا در یک طرف و معاون وزیر امور خارجه روسیه در طرفی دیگر قرار گرفتند؛ آمریکایی ها و روس ها ترجیح دادند خودشان از سیاستمداران ارشد خود حفاظت کنند و اروپاییان تنها مسئول پذیرایی بودند.
هیجان اروپاییان با توجه به تحرکات مرزی روسیه در مرزهای اوکراین قابل درک است، چرا که در حالی که حدود 100 هزار نیروی روسی یک میلیون سرباز دیگر را در آستین دارند، پرسنل نظامی عملیاتی و واقعی ناتو در اروپا در مجموع حدود 100 هزار نیرو است.
حتی در این شرایط اروپا از استقلال اقتصادی هم برخوردار نیست. از آنجایی که در اروپا افکار استراتژیک حکمفرما نیست و رویای دوستی با روسیه را در سر می پروراند، وابستگی انرژی بی نظیری به مسکو دارد. حدود 43.9 درصد از کل گاز طبیعی و 25.5 درصد از کل نفت مورد نیاز اروپا در سال 2020 از روسیه وارد شده است. تفاوت بین روسیه و اتحادیه اروپا این است که پوتین به افزایش حوزه های اعمال نفوذ فکر می کند و اروپا در کمیته ها و یافتن رویکردها سرگردان است. در کرملین تصمیم گیری می شود و در اروپا تنها حرف زده می شود. پوتین قدرت می خواهد و اروپا خواهان آرامش است.
مرد مسکو (پوتین) جاه طلبی دارد و اروپا بخصوص ترس در وجودش حاکم است. پوتین بیش از آنچه امروز دارد می خواهد و از سوی دیگر اروپا یک قدرت نوستالژیک در شرایط موجود است که خود را تحت حفاظت هستهای آمریکا و با نزدیک کردن به دستگاه های خودپرداز بانک مرکزی اروپا راحت کرده است. در حالی که پوتین غوغا می کند اروپا به خود اجازه می دهد در یک چرت قدرتی-سیاسی حدودا یک دههای بماند.
در بخش پایانی این مطلب آمده است: آنچه اورزو لا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپایی گفته است نادرست نیست و اروپا باید زبان قدرت را یاد بگیرد، اما تا اینجا تنها مانند کودکی است که فقط غرغر می کند.
انتهای پیام/