به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم، از فرودگاه دبی به سمت آلماتی که پرواز میکنید، پس از عبور از مناطق خشک، کم کم ابرهای فشرده سفید از دور خودنمایی میکنند و تکههای کوچک یخ در گوشههای شیشه هواپیما دیده میشود و این نشان دهنده این است که کشورهای خشک آسیا را پشت سر گذاشتهاید و به مناطق سرسیر قاره کهن نزدیک میشوید.
خلبان از کاهش ارتفاع خبر میدهد و شما هیجان زده از شیشه کوچک هواپیما بیرون را نگاه میکنید تا بتوانید شهر را از بالا ببینید که مطمئنا این یکی از قسمتهای مهم سفر قبل از رسیدن به فرودگاه است. آنچه اما از بالا میبینید زمینهای کشاورزی و خانههای یک یا دو طبقه با سقفهای شیروانی آن هم با فواصل زیاد از یکدیگر و چند مسجد است.
بالاخره هواپیما در فرودگاهی بسیار کوچکتر از آنچه در مورد فرودگاه شهری که روزی پایتخت کشوری بوده است، تصور میکنید، فرود میآید. شاید وقتی از فرودگاه بینالمللی دبی حرکت کرده باشید و آخرین چیزی در آنجا دیدهاید هواپیماهای غول پیکر بوده، دیدن تنها چند هواپیمای کوچک در یک فرودگاه بین المللی بسیار عجیب باشد و ذهنیت شما را در مورد اینکه وارد یک شهر مرموز شدهاید، بیشتر کند.
از هواپیما که پیاده میشوید چند قدمی که بردارید به محل چک پاسپورت میرسید و کاملا مطمئن میشوید که در یک فرودگاه کوچک اما بینالمللی هستید. مأموران چک پاسپورت به سختی مُهر را داخل پاسپورت شما میزنند و مدام تصویر و عکس را چک و طوری نگاه میکنند که خودتان هم شک میکنید که نکند پاسپورت شما با فرد دیگری جابهجا شده یا جرمی بینالمللی دارید و از آن بیخبر هستید.
با وجود اینکه در فرودگاه آلماتی جمعیت زیادی حضور ندارند و 8 گیت برای چک پاسپورت هست، مسافران همین تک هواپیما هم مدت طولانی منتظر میمانند و این موضوع آنها را کلافه میکند تا احساس کنید که در این کلافگی و خستگی نسبت به نگاههای کنجکاو مأموران تنها نیستید.
در شرایطی که یکی از اعضای کمیسیون داوران هندبال آسیا مدت طولانی معطل دریافت مُهر ورود است اما در این امر ناکام مانده و مدام در حال رفت و آمد است، از اینکه مهر ورود به قزاقستان در پاسپورتان ثبت شده میتوانید نفس راحتی بکشید و خیالتان راحت باشد که جاسوس، سارق یا قاتل بینالمللی نیستید!
حالا میتوانید با خیال آسوده در فرودگاه کشوری که بیش از 60 درصد آن مسلمان هستند دنبال نمازخانه باشید اما با پاسخ منفی از سوی اطلاعات فرودگاه روبهرو میشوید.
در ادامه نوبت خروج از فرودگاه است. ولنتیرهای مسابقات هندبال قهرمانی آسیا برای استقبال از تیم ایران با چهرهای خندان جلو میآیند و با برخورد گرم تیم را تا اتوبوس همراهی و حتی با علاقه و لبخند در حمل چمدان و وسایل به بازیکنان کمک میکنند.
بعد از یک سفر طولانی وقتی در چند قدمی که از فرودگاه تا اتوبوس حرکت میکنید، شنیدن صدای ممتد بوق رانندگانی که ظاهراً اصلاً حوصله ترافیک را ندارد، مغزتان را خسته میکند. نکته جالب اینجاست که این رانندگان با ترافیک فشردهای هم روبه رو نیستند و تنها در انتظار پرداخت خروجی و خارج شدن از محوطه فرودگاه هستند اما باز هم این میزان توقف عصبانیاند.
وقتی که ساعت 7 شب از فرودگاه خارج میشوید و با خیابانهای خلوت آلماتی در کشور قزاقستان مواجه میشوید تازه متوجه میشوید که رانندگان این شهر اصلاً با ترافیک آشنایی ندارند و دلیل این همه عصبانیت آنها از توقفهای چند ثانیهای نیز همین بوده است.
در طول مسیر فرودگاه تا هتل دیدن خیابانهای تاریک و مغازههای بسته آن هم در ساعت 7 شب وخانههای قدیمی با حداقل چراغهای روشن برای کسی که از شهر شلوغی مانند تهران راهی آلماتی شده بسیار عجیب است و باعث میشود بیش از هر چیز حس غربت و دلتنگی را برای تهران پر ترافیک داشته باشد.
بعد از ورود به شهر در طول مسیر شاهد خودروهای لوکس و گرانقیمت در آلماتی خواهید بود و این شاید با تصور قبلی که نسبت به این شهر و کشور قزاقستان در ذهنتان وجود دارد متفاوت است. در میان این خودروها تویوتا و هیوندا بیش از هر خودروی دیگری در خیابانهای بدون ترافیک این شهر جولان میدهند بعد از آن شورلت و بنز نیز از خودروهای پر طرفدار در آلماتی هستند.
انتهای پیام/